Pjesa 7

788 48 4
                                    

Ne dysheme ishte krijuar nje pellg i vogel  uji nga floket e lagur te Sares.Prej nga shkallet e katit te siperm vinin zhurma te renda hapash.Gje qe Saren e solli disi ne vete dhe hapi syt e saj te medhenj.Mori menjeher pozicionin ulur duke u ndeshur me shikimin kercenues te nje mashkulli.
Mblodhi fort rreth vetes peshqirin e lagur t e uli shikim sikur te kerkonte meshir prej tij.Djali perball saj ishte po aq serioz sa Klein .Me krahun e tij te djatht nxjer armen nga brezi i pantallonave.Duke ja drejtuar ngultaz shenjestren Sares.E trembur mbulon syt me njeren dor dhe fillon te qaj sikur te kishte par vdekjen.Ndoshta dhe e kishte pare! 

-Kush te nisi ketu? Ben edhe si viktim madje! Fol moj -iu drejtua Brajan asaj me nje ze te cjerr dhe nervoz.
    Por asnje pergjigje nuk i erdhi pasi kishin kaluar mbi 30 sekonda nga momenti i pyetjeve.
Iu afrua me teper asaj sa lagu edhe kembet e inatin nuk e mbajti me teper duke ja hequr me force doren nga syt.
-Kthe pergjigje! Ngriti me shume tonin e zerit kete here.
Ajo u ngrit ne kembe.Syt i ishin skuqur sa shikimi po i zbehej.U mblodh me shume sepse kishte ftohte.Doemos aty ne ate burg te erret mund te ngrije dhe ne mes te stines se veres jo me ne ato dite te ftohta dimri.
U perpoq te fliste por smundi te nxirte me shume fjale sesa vec meremeritje.Po digjej nga temperatura dhe ethet i kishin mpir gjith trupin.
Te gjitha forcat e lane dhe ne pak sekonda u gjend e shtrire ne toke me floket e gjate te perhapur ne dysheme.

Hakmarrje Where stories live. Discover now