🚫•While Rose•🚫[completed]

Chapter:7 /Эргэлзээ/

...одоо хангалттай боль

************************

Би: Ахаа одоо боль...болиоч дээ

"Түүний урдаас галзуу хүн шиг л орилоно. Учир нь тэр одоо гэрийг минь оронгоор нь эргүүлж байсан юм"

Намжүүн: Машинд суугаад хүлээж бай

Би: би явахгүй гэж хэлсэн биздээ. та яагаад өөрийн дураар шийдээд байгаа юм

"тэр миний хувцас гоо сайхны хэрэгсэл гээд миний гэх бүх зүйлийг баглаж байсан юм"

Намжүүн: дуугүй гар намайг ахаа гэж боддог л юм бол яг одоо эндээс гараад "хаалга руу хуруугаа чичлэнэ" машинд суу үгүй бол би явъя дахиж намайг харахгүй гэж мэдээрэй

Би: ахаа

"үнэхээр шудрага бус юм үүдэнд байх хайрцагтай зүйлээ аван хаалга руу явна"

Би: ахаа "түүн лүү харна" таныг яагаад ингэж их уурлаад байгааг ойлгохгүй байна. Та мэдэх үү би зөвхөн танд итгэдэг хүсэхгүй байсан ч таныг гомдоохгүй гэсэн дээ хичээж байна. Гэхдээ яагаад...намайг ийм хүнд байдалд оруулаад байгаан бэ "нулимс минь хацрыг минь даган урсана" би явнаа гэхдээ надад битгий уурлаач дээ таныг ийм болчихоор би яахаа мэддэггүй дахиад намайг хаяад явчихвал яаанаа гэж боддог тийм болохоор уурлахгүй байж болохгүй гэж үү.

"тэр уурлахаараа үнэхээр аймар түүнээс ийм үгс гардаг байсан юм уу л гэлтэй. би түүний уурлахыг олон харж байсан ч тэр нэгэн аймшигт өдрөөс хойш тэр уураа хянаж эхлэсэн юм. харин одоо хэдэн жилийн өмнөх эмнэлэгийн үүдэн дээр хөмсөгөө зангидан яг л араатан шиг надруу дайрч байсан тэр Намжүүн эргээд ирчихсэн юм шиг. Энэ нь намайг үнэхээр их айлгадаг. Тиймдээ ч түүнийг гомдоохгүй сайн дүү байх гэж хичээж байгаа нь тэр өдөртэй хобоотой байх...би одоо ч айж байна намайг хаяад явчихвал яаанаа гэж...Энэ айдасыг минь түүний хийх энэ үйлдэл тэр дор нь арилгасан юм"

"миний нүүр түүний чээжинд наалдана"

Намжүүн: Еэбин аа намайг үнэхээр уучлаарай би мэдсэнгүй.."түүний хоолойны өнгөнөөс л түүний ямар их сандарч бас балмагдаж байгаа нь мэдэгдсэн юм зөөлөн бөгөөд чичирсэн хоолой"

"зөрүүлэн түүний нуруугаар гараа оруулан тэврэнэ түүний чээж миний нулимсанд норж тэр нь түүнд ч гэсэн мэдрэгдсэн байх"

Би: Намайг хаяж явахгүй биздээ

Намжүүн: тиймээ яасан ч орхихгүй харин чи надаас холдож болохгүй шүү надад амла