unforgettable love

56 - einde

hey, dit wordt het laatste hoofdstukje van unforgettable love... het gaat extra extra lang worden dus pak maar popcorn :p. ik heb het besloten om het niet meer langdradiger te maken, dus bij deze. een proloog en dankwoord komt nog wel. veel leesplezier :)

Louis Tomlinson

"Rustig Gemma, doe normaal." Dylan komt ook naar ons toe. "Wow Harry, wat zielig om je zus geen leuke tijd te laten beleven."

Harry staat op. "Hou jij je bek, jij!" Hij wijst naar Dylan's borstkas. "Harry, doe normaal!" Ik schud mijn hoofd. "Je weet niks over hem, maar dan ook echt niets!" Gemma schrikt duidelijk van zijn toon. "Fuck off, dat is waarom ik hem aan het leren kennen ben."

"Oh ja, want nu gaat hij zich als een droomprins voordoen." Gemma rolt haar ogen. "Ik ben altijd er geweest voor jou en Louis, en jij gunt me dit niet?" Ik slik. "Haal me er asjeblieft niet bij." Gemma knikt zachtjes.

"Ik ben je niet aan het bespieden, zoals je ziet kom ik hier met mijn vriendje, een vriend en zijn vriendin iets eten, gosh de wereld draait niet om jou." Gemma kijkt naar Dylan, afwachtend tot hij iets gaat zeggen.

"Kijk Harry als je nu je mond niet houdt vertel ik je kleine geheimpje aan Louis." Zegt hij grijnzend. Gemma kijkt hem verward aan. Harry gaat op Dylan af en begint met zijn vuist in zijn gezicht te slaan. "Je hebt Louis al genoeg aangedaan klootzak!"

"Oh my God, ga van hem af, Harry!" Zegt Gemma in paniek. Ik ga bij Gemma staan. Selena en Niall kijken geschokt toe. "Rustig, maar komt goed." Fluister ik haar toe.

"Ugh, weet jij daarvan?" Harry kijkt hem boos aan. "Natuurlijk asshole!" Dylan lacht even. "Oh god, is dat mietje er nog steeds niet om heen?" Harry geeft weer een klap in zijn gezicht. "Hou je bek, nu!"

Ik wou het liefst nu weg. Iedereen zit ons aan te staren, maar niemand doet iets. Zo vechten ze verder. "Wat heeft Harry toch met Gemma?" Ik zucht even. "Hij is DIE Dylan."

"Oh nee.." Er stroomt een traan over haar gezicht en ik knuffel haar. "Ik ben zo dom, het spijt me zo." Snikt ze terwijl ik haar over haar rug wrijf. "Het is goed.. het is goed."

Ze gaat uit mijn armen en loopt weg. Het is echt erg voor haar, ze heeft echt gevoelens voor hem. Ik begrijp haar dus besluit haar niet na te lopen. "Ik ga het hem toch vertellen." Zegt Dylan lachend. "Of ik maak je af." Zegt Harry dan. Kan dit echt niet stoppen?

Ik besluit in het midden van hun twee te staan. "Hou op, nu!" Ze zijn allebei plots stil. "Dylan, ik wil gewoon dat je verdwijnt uit mijn leven, is dat teveel gevraagd?" Hij knikt. "Eerst moet ik wraak op je nemen, Tomlinson."

"Wraak op wat? Jij bent degene die mijn leven in een hel heeft gemaakt, en degene die mij trauma's heeft veroorzaakt, je zou je moeten schamen, fucking erg schamen, klootzak dat je bent, rot op, ga weg, val dood!" Ik duw hem tegen de muur aan. "Zo zo, grote mond gekregen?"

"Waar was die grote mond toen ik je lekker aan het verkrachten was?" Zegt hij daarna. Mijn mond valt open. Zei hij dat echt? Was dit een droom? Ik zink in mijn gedachten tot Harry op Dylan gaat zitten en hem blijft schoppen en slaan. "Blijf bij hem uit de buurt!"

"Wie ben jij om me iets te bevelen?" Harry blijft hem ondertussen slaan. "Ik wil dat je je mond gewoon houdt." Dylan slaat Harry terug.

Dan pakt hij plots een mes. "Nee!" Ik duw Harry weg van Dylan en probeer hem te stoppen. "Harry en jij waren eerder samen, jullie hadden een relatie hiervoor." Ik had het mis, ik dacht dat hij Harry wilde neersteken, maar de mes ging in hemzelf. Bloed verspreidt zich en alles wordt rood. Ik kon niet meer bewegen, de wereld stond gewoon stil.