Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yoongi wyszedł ze swojego kantorku, gdzie zwykle przebywał w czasie pracy w swojej jakże zatłoczonej kawiarni. Pracowało u niego jedynie trzech pracowników. Kawiarnia nie była za duża, więc mógł poradzić sobie sam.
Aktualnie Yoongi myślał o Kookim. Dlaczego on twierdzi, że go zna? Czemu rzekomy chłopak o pseudonimie Kookie miał go znać, kiedy właściwie starszy blondyn nie miał o nim w ogóle pojęcia?
Chłopak przeskanował kawiarnię w celu znalezienia kogoś siedzącego aktualnie na telefonie lub kogoś, kto jest sam.
Właściwie, czy on go naprawdę znał? Może jest stalkerem, który przychodzi tutaj codziennie po kawę?
Nagle Yoongi zauważył siedzącego z komórką w ręku chłopaka, który patrzył na niego z szeroko otwartymi oczami.
Yoongi, podekscytowany wieścią, iż znalazł poznanego niedawno chłopaka, z którym pisał prawie codziennie, tego, który nazwał go pięknym, uśmiechnął się szeroko. Górna warga uniosła się tak wysoko, że odkryła jego dziąsła.
Yoongi zachichotał. Wygląda na kogoś o imieniu Kookie.
Niski blondyn powoli zaczął podchodzić do chłopaka, który nadal był zaskoczony tym, co się dzieje.
– Cześć – odezwał się młody chłopak.
Cisza.
Yoongi skinął lekko głową i usiadł na krześle naprzeciwko kruczowłosego.
Lekko zdenerwowany spojrzał na ekran swojego telefonu i zaczął pisać.
Yoongi
Czy jesteś tym jedynym w swoim rodzaju Kookim?
Blondyn pełen nadziei uniósł lekko głowę do góry i spojrzał niepewnie na chłopaka.
Kookie
Znalazłeś mnie.
Yoongiemu ulżyło. Chłopak siedzący na przeciwko niego uśmiechnął się. Uroczy.
Yoongi
Teraz, skoro się już spotkaliśmy, podasz mi swoje imię?
Kookie
Nazywam się Jungkook.
Yoongi ponownie się uśmiechnął. Jakie piękne imię dla przystojnego chłopaka. Teraz, chciał się dowiedzieć zdecydowanie więcej o Jungkooku.
Kookie
Wiesz, hyung, wyglądasz jeszcze ładniej z bliska.
Drobny blondyn spuścił głowę, a jego twarz pokryła się rumieńcem.
Kookie
Przewidziałem to, hyung.
Yoongi
Mam inne pytanie.
Kookie
Jasne, hyung.
Yoongi
Dlaczego nazywasz mnie „hyung"? Muszę być młodszy od ciebie.
Kookie
Ale nie jesteś. Wiem to, hyung.
Yoongi ponownie spojrzał w górę. Zaczął wpatrywać się w chłopaka, myśląc ile może mieć lat.
Yoongi
Nie myślisz, że to dziwne, że nie mówię? Że piszemy ze sobą będąc na wprost siebie?
