About Chemistry || 석진

Κεφάλαιο 23

Είχα κουρνιάσει στο στήθος του ενώ εκείνος μου χάιδευε απαλά τα μαλλιά.

Μείναμε έτσι για αρκετή ώρα, ώσπου χτύπησε η πόρτα.

Γυρίσαμε και οι δύο το κεφάλι μας για να δούμε ποιος είναι χωρίς να σπάσουμε την αγκαλιά.

Μ:"Περάστε."

Η πόρτα άνοιξε λίγο και ο Yoongi έβαλε το κεφάλι από το κούφωμα (το μικρό άνοιγμα της πόρτας).

YG:"Είσαι καλύτερα Μαρία;"

Μ:"Ναι Yoongi μου, μια χαρά, σε ευχαριστώ. Μπες μέσα να μη στέκεσαι στην πόρτα."

Άνοιξε την πόρτα και πίσω του ήταν και τα υπόλοιπα μέλη.

Είχαν έρθει όλοι τους. Ο Jungkook, o V, o Hoseok, o Jimin και o Namjoon.

HS:"Γεια σου Μαρία!" Μου έσκασε ένα λαμπερό χαμόγελο.

JM:"Ήρθαμε να δούμε πως είστε." Είπε κι εκείνος με ένα γλυκό χαμόγελο.

Μ:"Είμαι καλά παιδιά σας ευχαριστώ όλους τόσο πολύ που ήρθατε!!"

V:"Δεν χρειάζονται ευχαριστώ, εμείς χαιρόμαστε που είστε καλά! Εξάλλου είμαστε μία οικογένεια, και αφού ξέρουμε πόσο σημαντική είσαι για τον Jin hyung είσαι και για εμάς."

SJ:"Κχχχχχχ παιδιά με συγκινείται."

NJ:"Ξέρεις Μαρία όσα χρόνια ξέρω τον Jin hyung, ποτέ δεν έχω δει να κάνει έτσι για κάποια..." Χαμογέλασε, φανερώνοντας τα χαρητομένα λακάκια του και μας έκλεισε το μάτι.

SJ:"Namjoon-aah...!"
Τον κοίταξε με ένα και καλά θυμωμένο ύφος κι εγώ δεν μπόρεσα να κρατήσω τα γέλια μου.

YG:"Σύμφωνα με την Hyora, ο γιατρός είπε πως η Μαρία δεν έχει κάτι σοβαρό οπότε μπορεί και να γυρίσει σπίτι."

Μ:"Αα τέλεια λοιπόν."

JK:"Οπότε εμείς θα σε αφήσουμε να ετοιμαστείς."

M:"Εντάξει παιδιά τα λέμε. Και πάλι ευχαριστώ."

Βγήκαν όλοι έξω και έκλεισαν την πόρτα.

Η Hyora μού είχε φέρει ρούχα να αλλάξω.

Φορούσα αυτή την ρόμπα που βάζουνε στους νοσηλευόμενους, η οποία είναι ανοιχτή από πίσω και όπως καταλαβαίνεται δεν θα μπορούσα να βγω έτσι έξω.

Είχαμε μείνει και πάλι μόνοι μας στο δωμάτιο με τον Jin.

SJ:"Yoongi ΜΟΥ...." Μου είπε κοροιδευτικά μιμούμενος τη φωνή μου.

SJ:"Εμένα με έχεις πει ποτέ Jin μου?? Όοχι."

Μου είπε με ένα παραπονιάρικο ύφος.