Κεφάλαιο 25

83 17 2
                                    

Jin's pov

Με ξύπνησε ο ήχος του κινητού μου και πετάχτηκα τρομαγμένος από το κρεβάτι.

Το άρπαξα και το σήκωσα χωρίς να δω καν ποιος είναι προκειμένου να μην ξυπνήσει η Μαρία.

SJ:"Μμ.. ναι;" μουρμούρισα μεταξύ ύπνου και ξύπνιου.

??:"Seokjin, που σκατά είσαι;;! Έχεις να έρθεις τόσες μέρες για πρόβα!"

Μόλις κατάλαβα ποιος ήταν, σηκώθηκα καθιστός στο κρεβάτι και καθάρισα τον λαιμό μου για να μιλήσω καλύτερα.

Γαμώτο, αυτός μου έλειπε τώρα....

SJ:"Εεμ ναι.... Εεε..απλά ήμουν πολύ εξουθενωμένος μετά από τόσες πρόβες, οπότε χρειαζόμουν λίγη ξεκούραση..."

Manager:"Από ποιον πήρες τέτοια άδεια;; Το ξέρεις πως την επόμενη εβδομάδα είναι το show και έχουμε μείνει πίσω εξαιτίας σου;;"

Απομάκρυνα το κινητό από το αυτί μου για να μην κουφαθώ από τις αγριοφωνάρες του.

SJ:"Δεν ήξερα ότι πρέπει να παίρνω και ειδική άδεια όταν πρόκειται για θέμα υγείας... Έτσι κι αλλιώς, είχα πει ότι θα λείψω για λίγο."

Manager:"Είχες πει ότι θα λείψεις για μια μέρα! Τέλος πάντως, δεν θα καθίσω να παίξω την κολοκυθιά, θέλω να έρθεις στην εταιρία αυτή τη στιγμή! Έχεις πολλά να κάνεις εδώ και έχουμε να πούμε δυό λογάκια."

SJ:"Αλλιώς τι; Θα με διώξεις;; Δεν είμαι ένας απλός υπάλληλος γι'αυτό πρόσεξε πως μου μιλάς."

Manager:"Πως είπες;! Ωραία λοιπόν, αν δεν νοιάζει εσένα τους άλλους θα τους νοιάξει.! Να είσαι εδώ σε 20 λεπτά."

SJ:"Τι σχέση έχουν-"

Μου το έκλεισε.

Στο διάολο! Το μισώ αυτό που κάνουν κάθε φορά! Μας φέρουνται σαν δεν ξέρω και γω τι.

Τώρα αν δεν πάω θα τιμωρήσει τους άλλους εξαιτίας μου...

Σηκώθηκα βιαστικά από το κρεβάτι και φόρεσα τα ρούχα μου.

Γύρισα την πλάτη μου και είδα τη Μαρία, η οποία ήταν γυρισμένη προς τη μεριά μου και ακόμα κοιμόταν. Ήταν τόσο χαριτωμένη και το πρόσωπό της φαινόταν τόσο γαλήνιο.
Ήθελα να μείνω να την χαζεύω όλη μέρα και να χαϊδεύω τα απαλά μαλλιά της, όμως δεν μπορούσα να μείνω..

Της έδωσα ένα φιλί στο μέτωπο, την σκέπασα καλύτερα και σηκώθηκα από το κρεβάτι.
Πήρα τα πράγματά μου κι έφυγα βιαστικά από το σπίτι της.

[...]

Όταν μπήκα στο αμάξι μου είδα ότι έχω μηνύματα από την ομαδική με τα μέλη και μπήκα να δω.

V:《Παιδιά έχετε ιδέα τι μας θέλει ο manager?》

JK:《Μου φάνηκε πολύ νευριασμένος...》

JM:《ΩΧ...》

JH:《Ποιοι είναι ήδη εκεί;》

JM:《Εγώ πηγαίνω τώρα με τον Suga hyung》

RM:《Μας κάλεσε για meeting.》

JK:《Εγώ είμαι ήδη στην εταιρία》
《Ναι》

V:《Πού είσαι Jungkookah? Ήρθα.》

JK:《Ανέβα πάνω》

JH:《Τώρα έρχομαι κι εγώ.》
《Ο Jin hyung??》

《Είμαι στο αμάξι και έρχομαι κι εγώ》

V:《👍🏼》

JH:《Ok~》

[...]

Έφτασα στην εταιρία και πήγα να βρω τους άλλους που με περίμεναν.

SJ:"Καλημέρα"

V&JM:"Καλημέρα hyung"

HS:"Καλημέρα~"

YG:"Άργησες."

SJ:"Με πήρε ο ύπνος, σορι.."

NJ:"Δεν άργησες και πολύ. Τώρα θα μας φωνάξει για το meeting."

JM:"Hyung, μήπως ξέρεις για τι πράγμα θέλει να μας πει;"

SJ:"Όχι δεν ξέρω τι θα μας πει αλλά, αν πει κάτι για μένα, μην ανακατευτείτε. Απλά κάντε πως δεν ξέρετε τίποτα."

Δεν πρόλαβα καλά καλά να ολοκληρώσω την φράση μου ο manager άνοιξε την πόρτα του γραφείου του για να μας φωνάξει.

Μπήκαμε μέσα και καθίσαμε όλοι γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι κι εκείνος στην κορυφή.

About Chemistry || 석진Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang