I znowu tutaj, mój Boże. Znowu za nią tęsknię. Choć widziałem ją zaledwie wczoraj, moje serce umiera z tęsknoty. Moja piękna, wojownicza Hilal. Mój jasny księżyc oświetlający drogę dla zagubionego głupca. Dla mnie. Moja przewodniczka. Moja muza, co odmieniła skamieniałe serce greckiego oficera i obudziła w nim skrytego głęboko poetę. Ach Hilal, moja powiernico, czymże był by ten świat bez twojego światła. Twoja wojownicza dusza dała mi siłę, by walczyć z okrutnym reżimem moich ojców. Nie jestem jak oni, Hilal. Wiesz o tym.
Mam w sobie ukrytą dobroć, jestem po prostu zagubionym biedakiem łaknącym miłości i zrozumienia. Ach, jakie piękne było by życie bez tej przeklętej wojny. Może wtedy spojrzałabyś na mnie inaczej, najdroższa. Może wtedy mogłabyś mnie pokochać. Hej moja jasnooka anielico, daj mi patrzeć w swoje nieskazitelne lico. Jestem twoim strażnikiem, twoim stróżem. Nie dam cię skrzywdzić nikomu, najdroższa. Będę Twoją tarczą przed wszelkim złem tego świata. Całe moje życie czekałem na Ciebie, nie dam sobie odebrać mojego szczęścia. Moja najdroższa Hilal, mój księżycu jasny. Daj mi siłę walczyć przeciw tyranii Grecji. Nie opuszczaj mnie, kiedy walczę przeciw własnym braciom. Ukochana, poczekaj jeszcze trochę. Już niedługo będziemy razem. Na zawsze.
YOU ARE READING
Listy Greckiego Porucznika
RomanceCzy atrament na papierze może wyrazić tęsknotę? Czy litery ułożone w piękne słówka wyrażą ból serca, które straciło swą bratnią duszę? Czy wielkie morze potrafi pokonać miłość dwóch serc? Czy różne flagi powstrzymają huragan uczucia?
