One hundred days contract [[COMPLETED]]

OHDC: CHAPTER 26

SHE'S BACK

Umupo na ako sa dapit kahit nababasa, habang naghihintay sa kanya. Bumalik na rin siya at sinabing "WRONG NUMBER DAW." Ba't pa siya nag explain, tss. Di ko lang siya pinansin kundi pinagirapan.

TIMESKIP>>>>

Naglalakad muna ako sa dalampasigan, di ko alam kung bakit, inis nang inis ako sa kanya ngayon. Wala naman ako ngayon. Malapit na maggabi, kaya excited na akong tingnan o panoorin ang sunset, well kasama siya no choice ih!

Sa lugar na to, maraming alaala kina ina at ama, at lalo na kay minmin. Speaking OF the Shell tinago ko yun para pagdating nang panahon na magkita ulit kami, ibibigay ko yun sa kanya.

"Pano naman kung ako o ikaw ang una makabalik dito?"-me. "Siyempre kukunin mo yan, tapos ibibigay mo sakin."-siya. "Ano ka? Siniswerte? Yaw ko nga."-me at nagsmile. "Ah~ ayaw mo, ayaw mo huh!"-siya at hinabol ulit ako, siyempre liit nang binti ko kaya huli ako at kiniligi ako ni loko.

"Lam mo minmin, pano kung dadating ang oras na more than friends ang trato ko na sa iyo?"-me. "Pero may mahal ka nang iba, ganun pa rin ba turing mo sa kin? Wala bang magbabago?"-tanong ko. "Si tadhana na bahala, kung tayo man di tayo pero kung hindi talaga di hindi."-siya. "Pano naman kung mahal natin isa't isa, pero di talaga tayo pwed sa isa't isa?"-me. "Di hahanapin kita, at hindi ako uurong."-siya. "Kaya nga lab lab kita minmin ko."-me at nagsmile. "Huy, anong lab lab yun huh! Mga batang to talaga Oh!"-sabi ni ina. Kaya pumunta kami sa tent pero bago kumain muna kami.

Ang mga alaalang yun, kay ganda balikan. Yung panahong yun namimiss ko.

Di ko na lang namalayan na naluha na pala ako— "Huy, nakatunganga ka dyan!" Kahit kailan panira nang moment si sungit. "Oo na!!"- pumunta na ako sa kanya at hinanda ang apoy, yung parang camfire ganun. Gumawa rin siya nang tent, hehe bait no. "Bff ko, ako na dyan!"-sabi ni minmin. Naalaala ko naman sa kanya si minmin, hay para kasing siya ay si minmin. Pero di mangyayari yun no! Si minmin mabait di tulad niyan.

~*~

Kumain na kami, hehe. Naging husband materyal siya kanina ang cute lalong gumagwapo nung lumabas ang gummy smile niya, ang gwapo 😍😍.

Nandito ako ngayon sa labas nang tent naka tingin sa taas, buti dito nakita ko na ang mga stars. Correction lang guys ang tent na ginawa namin ay dalawa, yaw ko nga tumabi sa kanya.

"Bff ko, lam mo ba ganda mo pag nakaganyan ka."-minmin. "Nagkaganito lang? *pout* So pag nakatayo ako at kaharap kita pangit na ako nun?"-me with sad, arte ko nung bata pa ako. "Siyempre maganda ka, kahit saan anggulo."-minmin . "Minmin , mangako ka please."-me. "Na ano?"-siya. "Na sa paglaki natin, pakakasalan mo ko. Ako na lng ang mahalin mo, bestfriend naman tayo ih!"-me. "Cge, pa pakasalan ko ang bestfriend ko."-siya. "Talaga ba? Pinky promise?"- me at nag Pinky promise kami.

Bigla namang lumamig nang masyado. "Woah~"-me. Bigla naman siyang lumapit at niyakap ako. "Bakit?"-me. "Ayaw kung lamigin ang future wife ko kaya yayakapin na lang kita."-siya.

Nung biglang lumamig agad kung niyakap sa sarili ko, pero nagulat na lang akong may jacket na ina lagay sakin. Nung tiningnan ko kung sino, wala naman kaming ibang kasama dito kaya si yoongi. "Salamat."-banggit ko. "Dapat kasi, kung lalabas ka mag jacket ka baka di mo pa ako masagot."-siya kaya natawa kaming dalawa.

[a/n: di tatlo, tatlo kayo.]

Author, tahimik muna Pls. Chika ko na lang sayo mangyayari.

[a/n: ako kaya nagsulat nito tapos ako chichikahan mo, si reader na lang Oh!]

Oo na, kaya Pls continue ko muna ang dagat scene panira ka ih!

[a/n: pumatol ka naman😂😂😂]

Cge na bak na otor. *pout*

[a/n: cge na naaawa na ako sayo.]

Back to the story.

Tumabi siya sakin awkward talaga pag siya na minsan kasama mo. I need to break this awkwardness. "Ang ganda no! / ba't mo pala ako dinala dito?"- sabay naming sabi. "Ikaw na mauna. Hehe"-siya. "Ba't mo pala ako dinala dito?"-me. "May kaibigan ako na minsan dinala niya ako dito, but after nung iniwan niya ako, di na ako pumunta dito."-siya, medyo nasaktan ako sa sinabi niya di ko alam kung bakit. "Bakit naman?"-me . "Babalik lang ako dito pag nakita ko na siya ulit, yun pangako ko sa kanya, siya sana papakasalan ko pagmalaki na kami but someone owns my heart now."-siya with match titig sakin, omo~ ;< my heartue ba't ang lakas ang pintig?

"Haha."-nakakatawa ka. Bigla na lang niyang hinawakan ang kamay ko kaya gulat Lola n'yo. "Y/n, totoo mahal kita."-siya, Oh my God , ang puso ko parang ayaw na huminto.... [a/n: wag naman yung huminto gusto mo patay kana? Tong babaeng to Oh!] Nilapit niya ulo na sa mukha ko, gusto ko umatras pero parang may pader na nasa corner na ako. Unti-unting lumapit ang mukha niya at —— *muahh~* siyempre kiss yun, he kiss me but smack lang, pero matagal. Na parang yung movie na tiningnan ko nun nakalimutan ko lang title, na sa ilalim nang buwan hinalikan niya prince charming ang prinsesa nang buhay niya.

~*~

Pinauna ko na siya matulog antok na daw. Pero may isang bagay siya naiwan, napansin ko lang na may tumawag. Kaya agad kung sinagot iyon. Baka important, sasabihin ko na lang sa kanya bukas.

CALLER ID: UNKNOWN
PLACE: SEOUL

I feel comfort now, galing ang tawag sa Seoul. Pero di ko alam feel ko may masamang nangyari. Naguguluhan na ako, di lang ikaw reader huh!

Kaya sinagot ko na, sasabihin ko na sana na hello but di ko natuloy nung babae ang nagsalita.

"Thank God yoongi, I thought di mo na ako kakausapin. Yoongi Pls, makipagbalikan kana Pls. Mahal na mahal kita."-girl, isa lang naman ex nitong si sungit kaya si Suran ito. "Yoongi kung dahil sa babaeng iyon kaya ayaw mo na, babawiin parin kita tatandaan mo yan. Youll regret if you let me Go again."-suran. Dahil sa narinig ko kanina para namang wala na akong narinig na boses ngayon. Tama nga ako, dadating din ang oras na ito. Shes back to you get you back yoongi-ah.

UNTIL the phone call end. Dinelete ko yung call dialog Record, di ko alam kung ano pumasok sa ulo ko, pero ang mga luha sa mata ko ay di ko mahihinto. Bakit ba ako nasaktan nang ganito? 😭😭😭😭