2.Bölüm SENİ GÖRMESEYDİM

1.9K 58 0
                                    

Oturduğum ağacın altından kalkıp, yürümeye başlıyorum, ay noldu bu ağaçlara böyle üstüme üstüme geliyorlar. Bütün ağaçlar mor olmuş, bir mutasyon olmuş burada. Ben oturuken termik santral falan mı patladı acaba, ne saçmalıyorum ben yine ya.

Sallana sallana da olsa sonunda çadırların olduğu bölgeyi buluyorum, anam 2 tane mavi çadır var hangisi benim çadırım? O piti piti, yok böyle olmaz, ellerimle gözlerimi ovuşturuyorum ve sağ taraftaki çadıra doğru yürümeye başlıyorum, yanına geldiğimde durup fermuarını açıyorum  ve içeri giriyorum.

Aman tanrım didim! Şu anda, Kerem ve bir şıllak çadırın içinde şey ediyorlar. Aouvv! Çıplak çıpla, töbe

Zeynep: Yanlış oldu şey oldu, yanlış.

Diyorum elimle gözlerimi kapatarak. Terbiiyesiz ahlaksızlar!

Jane: Oh my good! Who is a she?!

Kerem: Zeynep?!

Arkamı dönüp çadırdan çıkıyorum, gözümden akan yaşı elimin tersiyle silip, çadırıma giriyorum. Bir bardak su alıp yüzüme çarpıyorum.

Noluyor bana,ha? Niye ağlıyorum?! O aptal için!.

Flashback*

Zeynep: Kerem seni çok seviyorum, biliyorsun değil mi?

Diyorum, okulun bahçesindeki banka oturarak. Elinden çekip Kerem'i de yanıma oturtuyorum.

Zeynep: Sen sevmiyor musun?

Kerem: Hıı, seviyorum.

Diyor. Kerem'in elini tutuyorum ve gözlerine bakıyorum.

Zeynep: Beni bırakma, olur mu?

Kerem: Olur.

O  kadar da aptalım ki, onun beni sevmediğini ne kadar geç anladım.

Aşk gözümü kör etmiş resmen. Tamam bu kadar yeter, ben güçlü bir kızım. Ve Kerem'in benden çekeceği var!.

-----

Gözlerimi açıyorum ve spor kıyafetlerimi giyiyorum, ayakkabılarımı da bağlayıp çadırdan çıkıyorum. Koşuyorum,koşuyorum sonuna kadar, ne kadar hızlı koşabiliyorsam o kadar koşuyorum. Ormanın derinliklilerine doğru.

Biraz daha ilerleyip sonra geri dönüyorum herkes uyanmış, ve kahvaltı hazırlanmış.

Zeynep: Oooo, nasıl acıktım nasıl acıktım.

Can: Oh be Zeynep, sana böyle gülmek yakışıyor, hani bakıyım sen burç yorumun nerde oku bakiyim, ben seni dinlerim.

Zeynep: Gerçekten mi?

Can: Tabi hatta benimkini de oku.

Zeynep: Yay:  Eskiye takılma pek fazla, ne kadar inkar etsen de aşık olmaya meyilli gibisin, öfkeye kapılma sakin ol, bugün maceralı gözüküyor, seni hakketmeyen insanlar için ağlama sakın.

Zeynep: Terazi: Sen hep açsın, bu kadar çok yeme dikkat et, sevgiline daha fazla ilgi göstermeli ona sürprizler yapmalısın, içindeki romantik prensi ortaya çıkart artık. Bu da seninki.

Diyorum.

Yağmur: Duydun değil mi Can? İçindeki prensi ortaya çıkart diyor.

Can: Ne ben zaten romantiğim.

Yağmur: Çok.

Zeynep: Tamam didişmeyin, açım ben hadi yiyelim artık.

Diyorum. Herkes piknik masasına oturuyor ve yemeye başlıyoruz.

SEN BANA AŞIKSINHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin