High Standards

6."ΥΠΕΡΩΡΊΕΣ"

Το επόμενο πρωί η Κλειώ σηκώθηκε πολύ νωρίτερα, ήθελε να δείχνει τέλεια.
Η ψυχολογία της και η αυτοπεποίθηση της ήταν στα ύψη.
Οι ψηλοτάκουνες γόβες της αντηχούσαν στο πάτωμα της κουζίνας και το άρωμα της ήταν ικανό να τραβήξει όλα τα βλέμματα.
Ο Μάνος αγουροξυπνημενος ακόμη έριξε μια ματιά στην κουζίνα.

"Μάλλον κοιμάμαι ακόμα,Κλειώ....;;;"

"Καλημέρα Μάνο μου...''

Έκανε τον γύρο του πάγκου και του άφησε ένα φιλί στο μάγουλο.

"Καφεδάκι....;"

Τον ρώτησε όλο ναζι

Εκείνος εξυσε το κεφάλι του.

"Ναι.... πως..."

"Ορίστε"

Του άφησε μπροστά του μια κούπα με αχνιστο καφέ.

"Όλα καλά;"

Τη ρώτησε απορημένος.

"Φυσικά.Ολα τέλεια"

"Είσαι.... είσαι διαφορετική σήμερα"

"Ωωω σε ευχαριστώ καλέ μου"

Ο Μάνος άρχισε να φοβάται αυτή την μετάλλαξη.Παντα ήταν όμορφη η Κλειώ και πάντα πρόσεχε τον εαυτό της, εντάξει εξαιρείται η περίοδος που την παράτησε ο ακατανομαστος, αλλά σήμερα είχε άλλο αέρα.

"Κλειώ... είσαι καλά;''

"Είμαι.Πολυ καλά.Αλλος δεν θα είναι..."

"Δεν ξέρω τι έχεις στο μυαλό σου, αλλά νομίζω ότι δεν θα μου αρέσει καθόλου..."

Τσεκαρε άλλη μια φορά την τσάντα της,πήρε το πανωφόρι της,χαιρέτησε τον φίλο της.

"Θα τα πούμε το βράδυ"

Βγήκε από το σπίτι και κατευθύνθηκε στο αυτοκίνητο της.
Έβαλε μουσική και ξεκινήσε.
Θα ήταν μεγάλη μέρα η σημερινή...

Λίγο αργότερα πέρναγε την είσοδο της εταιρείας.
Ανέβηκε στον όροφο της.

"Καλημέρα δεσποινίς Κλειώ"

"Καλημέρα"

Είπε με ένα συγκρατημένο χαμόγελο εκείνη και μπήκε στο γραφείο της.
Ο Χάρης δεν είχε έρθει ακόμα.
Έκατσε στο γραφείο της και ξεκινήσε να δουλεύει.

Μισή ώρα αργότερα ο Χάρης λαχανιασμενος άνοιγε την πόρτα του γραφείου.

"Καλημέρα Κλειώ"

Της είπε ξεπνοος και πήγε να βολευτει στο γραφείο του, δεν περίμενε απάντηση γιατί ποτέ δεν έπαιρνε.