High Standards

31."ΜΟΝΟ ΔΙΚΗ ΤΟΥ"

Οι μέρες κυλούσαν όμορφα,γεμάτες δουλειά,έρωτα και πάθος.
Τελικά έκαναν καλό δίδυμο σε όλα ....
Θα είχαν έτοιμη τη δουλειά πριν τη λήξη της προθεσμίας και ήταν τόσο σίγουροι για αυτή που δεν χωρούσε αμφιβολία για κάτι αλλο εκτός από την επιτυχία.

Ο Χάρης κι η Κλειώ είχαν κλειστει εδώ και αρκετές ώρες στο γραφείο του κυρίου Παύλου για να τον ενημερώσουν για το πρότζεκτ.

Εκείνος καθόταν στην δερμάτινη καρέκλα του και παρατηρούσε σιωπηλός, τίποτα στο βλέμμα του δεν έδειχνε αν του άρεσε ή όχι κι αυτό ήταν που έτρεμε η Κλειώ.
Μόλις τελείωσαν την παρουσίαση τον ρώτησαν.

"Λοιπόν...;"

"Λοιπόν... είμαι πολύ ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα,το σποτ είναι καλό,το προμοσιον είναι εφικτό, το έντυπο υλικό άψογο, δεν νομίζω να έκανα κάτι διαφορετικό."

"Δηλαδή...;"

Σηκώθηκε από το γραφείο και τους πλησίασε.

"Δηλαδή το έχουμε στο τσεπακι"

Τους αγκάλιασε εγκάρδια.

"Είμαι πολύ υπερήφανος για εσάς, το ήξερα ότι θα τα πηγαίνατε περίφημα"

Η χαρα όλων ήταν έκδηλη,όλη αυτή η ταλαιπωρία έπιασε κόπο.

"Πηγαίνετε να ξεκουραστείτε,σας θέλω φρέσκους για αυριο"

Τον ευχαρίστησαν και κατευθύνθηκαν στην πόρτα.

"Μια στιγμή....Χάρη,μπορώ να σου πω λίγο ιδιαιτέρως..."

Κοίταξε την Κλειώ και της έκανε νόημα να τον περιμένει.

"Βεβαίως"

Η Κλειώ γύρισε στο γραφείο ευτυχισμένη κι αφού ετοίμασε τα πράγματα της,μάζεψε και λίγο το γραφείο.

""Σε ακούω. . "

"Τα κατάφερες έτσι;"

"Στο είπα την αγαπάω και με αγαπάει"

"Μάλιστα .Της το είπες.. ;"

'"όχι ακόμα ."

"Και τι περιμένεις;"

"Θα της το πω μόλις κλείσουμε τη δουλειά"

"Δηλαδή θα έρθετε μαζί αύριο;"

"Μη μου το θυμιζεις γιατί εσύ φταις για αυτό"

"Για το ποιο;"

"Που δεν θα έρθουμε μαζί αύριο"

"Ρε πας καλά;Τι φταίω εγώ;"

"Εσύ που λυσσαξες να φωνάξεις αυτόν τον ηλίθιο,τον άσχημο,τον ανεκδιηγητο ..."

"Άσχημος ο Μάνος....μάλιστα "