High Standards

21."ΕΡΓΑΣΊΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ"

Μια ώρα αργότερα η Κλειώ κατέβαινε από το αυτοκίνητο της που το είχε παρκάρει ένα στενό πριν το σπίτι του.
Ήταν ντυμένη απλά,με ένα πλεκτό φόρεμα μέχρι το γόνατο,ένα παλτό και φυσικά τις ψηλοτάκουνες γόβες της.
Αυτό ήταν το απλο για την Κλειώ!
Είχε κι ένα κύρος και φυσικά δεν ξέχναγε ότι πήγαινε για δουλειά.
Μόλις έφτασε έξω από το σπίτι του κοντοσταθηκε και πήρε μια βαθιά εισπνοή.

"Μπορείς κορίτσι μου.
Δεν σε επηρεάζει τίποτα!"

Μουρμουρισε στον εαυτό της και χτύπησε το κουδούνι.

Ανέβηκε στο διαμέρισμα του και τον είδε να την περιμένει στην πόρτα.
Άσχημος....,με ένα τζιν κι ένα μεσατο πουκάμισο,με τέλεια ανακατεμένα μαλλιά και ένα αστραφτερό χαμόγελο γεμάτο αυτοπεποίθηση.
Τι σας έλεγα;
Α ναι άσχημος και χάλια..

Εκείνος κοίταξε το ρολόι του.

"Μια ώρα και επτά λεπτά"

"Άι παράτα μας χάρη..."

Του είπε εκνευρισμένη και τον προσπέρασε μπαίνοντας στο σπίτι.

Παραδόξως το σπίτι δεν θυμίζε τίποτα από τα παλιά, προφανώς είχε κάνει ανακαίνιση και ομολογουμένως ήταν πολύ όμορφο και ζεστό.
Τουλάχιστον δεν της θύμιζε το παρελθόν.

Εκείνος έκλεισε την πόρτα και την πλησίασε.

"Σου αρέσει;"

"Καλό είναι.Μπορουμε να αρχίσουμε;"

"Φυσικά.Ελα από εδώ"

Την οδήγησε έξω από μια πόρτα και την άνοιξε.

"Βολεψου κι έρχομαι"

"Εδώ θα δουλέψουμε;"

"Ναι"

"Φεύγω"

Έκανε μεταβολή να φύγει.

Την έπιασε γρήγορα από το μπράτσο.

"Που πας;"

"Εσύ αγόρι μου με κοροϊδεύεις..."

"Δεν σε καταλαβαίνω, υπάρχει κάποιο πρόβλημα;'

"Στην κρεβατοκάμαρα θα δουλέψουμε;'

"Δεν είναι κρεβατοκάμαρα...
Εννοω, δεν είναι η κρεβατοκάμαρα μου.
Είναι πιο πολύ χώρος εργασίας και χαλάρωσης"

''και που ακριβώς έχεις σκοπό να εργαστούμε,πάνω στο κρεβάτι;''

"Εεεε καναπές κρεβάτι.
Μόνο αυτό είδες από ολόκληρη δωμάτιο;''

"Εκτός από την βιβλιοθήκη,που δεν μπορούμε να δουλέψουμε πάνω της,βλέπω ένα κρεβάτι...."