FORELSKET (Sequel/BOOK 2)

Prologue

"UGHHH!! *hah* hah* hah*" napahilamos naman ako ng muka at ramdam ko ang pawis saaking katawan.

I dream about it again, about that Guy name Sora Blue. Hindi ko alam bakit lagi ko yun napapaginipan. Parang totoo siyang nangyari at ramdam ko ang sakit na naranasan nya.

Bumangon naman ako para mag hilamos ng muka at napatingin sa salamin. I can see my reflections, bigla naman akong natakot ng maalala ulit ang paulit-ulit na panaginip ko.

Pag katapos ko mag hilamos ay inayos ko na ang mga gamit ko dahil 4am palang nang madaling araw. Lagi akong nagigising ng ganitong oras dahil sa hindi malamang dahilan Pero nasanay na ako at Lagi ko din napapaginipan ang mga eksana na tumatatak sa aking isipan na parang totoo ang lahat nangyari.

Nag suot naman ako ng Hoodie jacket para lumabas ng condo ko. yeah, condo ko. Dahil mag isa lang ako at ako ang bumuhay sa sarili ko. Patay na ang aking mga magulang, tinakwil naman ako ng aking lolo dahil hindi nila tanggap ang kasarian ko. Kaya ako na mismo ang nag papaaral sa sarili ko.

Sa murang edad natuto na akong mag balat ng buto. May mga naipundar na ako sa sarili kong pawis. Mga business firm, isa sa mga duon ay ang hotels, restaurant and resorts. Isa ako sa young billionair ika nga. Pero i'm a mysterious one kasi ayokong mag pakilala sa publiko.

May dalawa akong kapatid na asa poder ng aking lolo. bunso ako saaming mag kakapatid. simula kasi nuong namatay ang aming magulang kay lolo na kami tumira at lumaki pero sumala nun ang kalbaryo ng buhay ko. mag kaiba kami ni Blue yung taong asa panaginip ko. Kung siya mahal na mahal siya ng kanyang lolo at lola, subalit ako halos naisumpa. Dahil ang sabi nila isa daw akong sumpa or malas dahil sa kasarian ko at dahil sa nangyari sa mga magulang ko.

May mga kaibigan ako pero pili lang eto. huminto naman ako sa pag lalakad at pumunta sa bakanteng upuan at umupo. Gusto ko muna mag isip isip. Ganito ako lagi lalo na iniisip ko tungkol sa panaginip ko.

Mag kaiba kami ng pag katao. Feeling ko, gusto ko maging siya. Yung kataohan nya. Napabugtong hininga nalang ako at tumingin sa kawalan.

EUPHORIA ha. Napangiti ako sa isip ko. Dahil kailan ko kaya mararansan ang mahanap ang aking kaligayahan.

Ako nga pala si Light Cross At dito nag u-umpisa ang kwento ng buhay ko.