Zijan Hanım (Güçlü Kadınlar S. 1) ..TAMAMLANDI..

Bölüm 5 Part 2

Bölüm hazır değildi o yüzden geç geldi , ama zaten ben size önceden demiştim :) 

Kızlar ve varsa baylar lütfen yorumları eksik etmeyin oyları da öyle ve lütfen beğeniyorsanız arkadaşlarınıza önerin:)
 
kubosaykut
, ...................

....................................
Utanç ise, kıskançlık ve haset gibi unutulmaz, silinmez bir duygudur; geçtiği yerde ateşten izler bırakır. (Yakup K. K.)

Günler geçiyordu elbette, Roninin sürekli yanım da dolanmasıyla, Diyarın sürekli Jiyanı sormasıyla geçiyordu. Seydan ağanın Roni geldiğinden beri yanıma gelmeyişi , Zozan hanımın sürekli odasına kapanıp kızlarıyla telefonda konuşması ve beni görmemesi, giderek küçülüyordum sanki bu konakta, yok olacağım sanırken Roni belirirdi yanımda , güldürüyordu, beni mutlu ediyordu, bana yaşamayı yeniden öğretiyordu.

Çardakta kızlarla oturmuş kahve içerken konağa Roni ile Welat gelmişti, kızlar mutfağa giderken onlar yanıma gelmişti, bir süre sonra  onlarında kahveleri gelince Welat gün içinde olanları anlatıyordu.

"İstanbul'dan yeni bir kız geldi, Roni ağabeyimin işlerine o bakacak." başımı sallamakla yetinmiştim, Welatın solunda gözlerimin içine bakan Roni ne istiyordu anlamış değildim.

"Zijan ana grmen lazım, hele nasıl bakıyor ağabeyime, yeni gelin belli oldu." kaşlarım çatılmıştı bu dediğine Roni bu hareketime gülmüş başını önüne eğmişti. Bunu mu istiyordu? Bir tepki vermemi mi? 

"Welat her gelen gelinimiz olmaz." Ne demiştim ben , sanki banane , ne diye karışıyorsam onlara , belki Roni de beğenmişti kızı, ne diye taş koyuyorum yollarına,

"Zijan Hanım haklı Welat , her kız benim gelinim olamaz." Gözlerindeki anlamda boğulmuştum, ne çok anlam yüklüydü o ela gözler,

"Ağabey kaç yıl oldu evlenmen lazım." doğru evlenmesi lazım , oturduğum yerden kalkıp mutfağa gittim, bu akşam babamlar gelecekti , ama anamla konuşmuş Jiyanı getirmemesini söylemiştim, Diyarın ona bakışını görmek istemiyordum, o bakışlar sinirlerimi bozuyordu.

Akşama az bir zaman kala yukarı çıkıp üzerimi değiştirdim, anamın getirdiği iğne oyalı yazmayı taktım, hatırlayanımız olmasa hepimiz yalanız, benim de anam vardı geri kalan herkesle yabancıydık.

Konağın kapısından ilk babam girmişti, elini öpüp başıma koydum, yanıma sürekli gelemese de hep Fırazı yollar ihtiyacım var mı? Yok mu? Sordururdu, oysa benim evimde , her şeyimi karşılayacak ailemde buradaydı artık, babam geç kalmıştı, ama ona sırtımı dönmek bir yana kızmak, kırılmak zordu. Ama içimi o günlerde öyle kırmıştı ki onlar hala duruyordu, üstleri tozlanmış o tozların üstünde ağabeyimin kırdığı parçalar duruyordu, ağabeyim beni çok öldürdü, bir kere değil, bin kere değil, sayılmayacak kadar çok öldürdü. 4 yıldır ağabeyim yüzünden içimde bir şeyler kırılıyordu, her gün kırılıyor, onarılmıyor du. Canım dediğim, beni beyaz gülüm diye seven ağabeyim beni nasıl her gün kırardı, benden o kadar uzakta canımı nasıl bu kadar yakabilirdi, ben bu kadar değersiz değildim onun için, o en çok beni severdi, ben en çok onu severdim, kıskanırdı Jiyan bizi, Fıraz kıskanırdı , herkes kıskanırdı. Neden en sevdiğimiz yakardı hep canımızı? Babam canımı yaktı, kırdı beni incitti, ama ağabeyim öldürdü beni.

Anneme de sarılıp ağabeyimin karşısına geçtim, yüzüne bakmak istemiyordum, ona duyduğum his nefret değildi, ona karşı kinde beslemiyordum , sadece ona çok fazla kırılmıştım, ve kırılmışlığımı görüp üzülmesini istemiyordum. Onunda elini öpüp başıma koydum ve en arkada olan Fırazın yanına geçtim.

"Çok özledin beni herhal." ayağına vurup susmasını istedim, gülüp önüne döndü, adamlar avluya geçerken , kadınlar alt kattaki salona geçmişti, yemekler hemen yenmiş kahvelere geçilmişti, Seydan ağa kahveleri çardağa istemişti, kadınlar da çardağa geçince Welatla ,Fırazın ortasına oturdum, ama oturduğuma pişman olmuştum, sürekli omuzlarıma vuruyor elimdeki kahveyi dökmeye çalışıyorlardı. Sinirlerim bozulunca ayağa kalktım, boş kalan tek yere Roninin yanına oturdum, biran başını bana çevirip gülümsedi. Tövbe Allah'ım. Önüme döndüm hemen kalbim yerinden çıkacak sanki, elim kalbimi bulurken kahve üstüme dökülmüştü, hemen ayağa kalkıp eteğimi çektim tenimden, Fırazla Welat gülerken hak verdim onlara o kadar uğraştılar dökemediler, ben bir gülüşe döktüm, yukarı çıkıp üstümü değiştirdim , neyse ki çok sıcak olmadığı için tenime zarar vermemişti.

Yazmamı düzeltip kapıya vardığımda kapı çalmıştı, kapıyı açtığım  gibi Roni içeri girmiş kapıyı kapatmıştı,benim ve kapı arasında duruyordu, gözlerim ela gözlerin de kaybolurken içimden haykırıyordum, be derfet e (imkansız) 

"İyi misin?" dediği gözlerimi kapatmama neden olmuştu, beni her sorduğun da içimde oluşan hissi anlatamazdım, sanki karanlık koridorda ve yine 7 yaşındayım, salon kapısına kadar koşmak ile bağıra bağıra şarkı söylemek arasın da gidip geliyorum, galiba o beni her sorduğun da 7 yaşında karanlıkta , odadan odaya geçmeye çalışan o korkak kız oluyordum.

"İyiyim " dedim, nefesim kesiliyordu yakınlığından, bir adım geri atmak istedim, atamadım, mıhlanmıştım yerime, hareket etmek imkansızdı sanki, kokusu burnumu kasıp kavuruyordu, uzaklaşmam lazımdı, uzaklaşamıyordum, hadi Zijan Hanım diye kendime yardım ediyordum, ama hiç bir yararı yoktu , esir olmuştum , bakışların da , kokusun da.

"Bu gece dam'a gelsene , konuşalım." olmazdı, başımı tamam anlamın da sallamıştım, aptal başım, yine gülümsemiş gitmişti.. Çardağa geldiğim de bu kez nereye oturacağımı şaşırmıştım.

"Welat gel hele." Roni, Welatı yanına oturturken , Fırazın yanına geçmiştim, başım önümde konuşulanları dinledim, gece o saatte ikimiz dam da ne yapacaktık, konuşacağız dedi, ya yine neden evlendin diye sorarsa, nasıl anlatırdım ona, kardeşine olan sevdam yüzünden oldu hepsi diye, ya oda sırtını dönerse bana.

Bir kaç saat sonra babamlar gitmişti, herkes odalarına çıkarken, Seydan ağa benim odama girmişti. Ben odanın kapısında şaşkınken merdivenlerde bana bakan Roniyi fark ettim, başını eğip salladı, sonra başını kaldırınca bana öfkeyle bakıyordu, yanımdan hızla geçip odasına girdi. Kapısını sertçe vurmuş bu yerimden zıplamama neden olmuştu. 

Hiçbir şeyim olan birinin

hiçbir şeyi olayım istiyorum

ve bu hiçbir şeylik 

benim her şeyim olsun bir süre

olamaz mı? Olabilir. Olsun!

.................................................

Vallahi bitti bölüm nasıl da uykum var hayden ben kaçar ve belirtmek isterim ki bu bölüm de yorum rekoru kırılacak sizce :D