Zijan Hanım (Güçlü Kadınlar S. 1) ..TAMAMLANDI..

Bölüm 18 Part 3

Kaçak yazar geldi ve siz uyurken bölüm attı.  Bahane söylemeyeceğim sadece şuan herkesin yaşadığı salgından nasibimi aldığımı ve buna rağmen çalıştığımı bilinbuna rağmen elimde olsada atamadım bölümü özür dilerim. Umarım begenirsiniz...

............................

................

Duygular bazen saklanacak yer arayınca.. Gülmenin arkasına sığınır..

Omuzları dik konağının kapısından girdi kadın.. Gururla baktı servetine,yüzündeki gülüş bile o kadar değişmişti ki.. Onun neden güldüğünü,nasıl bir duygu içinde olduğunu en yakını bile bilemezdi..

Bu kadın nefretle,kinle çok değişmişti.. İçi bir volkandan farksızdı..Tek bir darbeyle patlayıp kendiyle birlikte herkesi de kül etmek için bekliyordu..Ve başını biraz daha kaldırınca istediği olmuştu.. İçindeki volkan patlamış etkisi gözlerindeki parlaklıkla belli olmuştu.. Konağın en üst katında elleri belinde onu izleyen yaşlı adamı görünce içindeki volkan patlamıştı.. Gözlerini adamdan ayırmamıştı. Dudağı sola doğru kıvrılırken konağa doğru ilerledi.. Avlunun ortasına gelince durdu.. Gözlerini ayırmadığı adama,başını hafifçe eğerek meydan okumuştu...

Bunu fark eden yaşlı adam geri durmadı. Herkes bir yerden başlarını uzatmış onları izlerken bu kadından geri durmayacak,kaçmayacaktı. Arkasını dönüp merdivenlere ilerledi. İçinden konuşacağı şeyleri düşünürken,kolunu tutan adamı sonradan fark etti. Başını kaldırınca kendisine nefretle bakan bir çift ela göz görmüştü. Kırışmış dudakları arasından bir kaç kelime mırıldanıp,kolunu çekti. Vücudunu kendisine bakan adama çevirip,konuşmasını bekledi. Ama o konuşmadan önce gözleriyle nefretini kusuyordu. Bir süre daha birbirlerine bakan iki adamdan ilk pes eden Seydan ağa,sabırsızca konuştu. Aklı aşağıda onu bekleyen karısındaydı.

"Ne söyleyeceksen söyle." Onun tavrına dudak kıvıran Roni. Bir adım daha atıp yaşlı adamın karşısına geçti. Bu yaşlılar yaş ilerledikçe daha sabırsız oluyorlardı.

"Ne acelen var Seydan ağa?" Onun derdini elbette biliyordu,aşağıda hesap vermesi gereken bir kadın olduğunu biliyordu. Ama zaten bunun için tutmuştu, bu adamı böyle bir anda... Üstelik,merdivenleri koşarak çıktığı için hâlâ nefes alışı düzelmemişti...

 "He,acelem vardır." Tekrar adım atıp ilerlemek isteyen yaşlı adamı,bu kez omzundan tutup geri çekmişti. Aniden geri çekilen yaşlı adam,sendelemiş,bundan dolayı çok fazla öfkelenmişti. Arkasını dönüp,karşısında ki adama tokat atmıştı. Bunu beklemeyen Roni,bir kaç saniye başı diğer tarafa karşı beklemişti. İçindeki öfkeyi dizginlemeye çalışıp,ellerini yumruk yaptı. Başını gökyüzüne çevirip,sabır diledikten sonra,yaşlı adama dönmüştü.

"Paslanmışsın...Lakin konumuz bu değildir. Şimdi sen aşağıya ineceksin değil mi?" Onun kaçmayacağından emin olmak istiyordu öncelikle. Sonra uyarılarını yapacaktı. Hemde,hiç acımadan ve saklamadan.

"İneceğim elbette...Ben yokken herkes ağa kesilmiş aşirete. Dinlenmek için bile gidilmez artık." Onun dediğine apaçık gülen Roni,bu tavrıyla onu sinirlendirmişti.Elindeki tesbihi öfkeyle sıkan Seydan ağa bu kez kendine hakim olabilmek için başını başka tarafa çevirmişti..

"Dinlenmeye gitmedin Seydan ağa. Kaçtın sen. Hem de o aşağıda ki , zavallı olarak gördüğün kadın dan kaçtın. Oysa ben seni akıllı sanırdım. Ama sen nasıl teyzemin aklıyla, Zijan gibi bir bela alırsın başına. O kadının sana neler edeceğini tahmin bile edemezsin sen. Onun anasının çektirdiklerini arayacaksın. Zijanın öfkesinden sonra. " Yüzünde ki nefretle dolu gülüşü silmeden konuşmaya devam etti. Karşısında ki yaşlı adamın , Zijan dan zaten çekindiğini çok önceden anlamıştı. Ve bunu onun yüzüne vururken bambaşka zevk alıyordu. Yaşlı adamın gözlerini çevirip durması, ne düşündüğünü gizlerken, Roni onun endişeli olduğunu anlamıştı. Bunun da verdiği zevk ve mutlulukla devam etti.