Zijan Hanım (Güçlü Kadınlar S. 1) ..TAMAMLANDI..

Bölüm 8 Part 3

Herkese merhaba lafı fazla uzatmaya gerek yok sadece ufak ve amatör bir klip yaptım aslında telefon indirdiğim resimlerden yapmıştı bende şarkı ekledim ve paylaştım youtube sayfam da sizinde isterseniz izlemenizi bekliyorum.. İyi okumalar....

..................................................................

Zaman , birçok örtüleri kaldırabilir.

Yola çıkalı çok olmuştu , öğle sıcağı arabanın camından geçip beni rahatsız etmeye başlamıştı. Roni güneşlikleri indirip biraz daha rahat etmemi sağladı . Dağlık yollardan geçerken daha hızlı gidiyorduk. Şırnak'a giriş yapınca hiç durmadan konağa sürmüştü arabayı , arabayı konağın önünde park edip bagajdan çantaları aldı. Konağın kapısı açılırken ilk gördüğüm Zozan hanımın yanında ki Dilan dı , heyecanla bir şeyler anlatıp duruyordu. Bizi görünce öfkeyle gülümsemiş kahvesini içmişti. Roni çantamı bana verip onların yanına gitti. Bende arkasından onlara doğru ilerledim.

"Rojen xweş ." (iyi günler.) Roni , Zozan hanımın elini öpüp Dilanın da kendi elini öpmesine izin verdi. Bende Zozan hanımın elini öpüp Dilana çevirdim gözlerimi.

"Çawa yi?" (nasılsın?) Bana gülüp kahvesini içti tekrar.

"Pir baş im." (çok iyiyim.) Dalga geçiyordu benimle , gözlerime bakıp , dişlerini göstererek güldü. Kim bilir yine ne yapmıştı. "Ananlar nasıldı ?" Tek kaşım havada ona bakarken, derdini anlamamıştım. İlk kez anamları soruyordu. Zozan hanım bana dönünce Roni öksürerek araya girdi.

"Şırnak'ın hanımına selam söylediler. Bir akşama buyur ettiler." Zozan hanım başını sallayıp bana döndü tekrar. İçim huzursuzlukla dolarken Dilanın gülen yüzü hala duruyordu.

"Yakında , inşallah Jiyan'a görücü gelecekmiş, dün akşam öğrendik. Anam o gün sizi de bekliyor." Zozan hanım gülmüş sonra da Dilana bakmıştı. Başımı tekrar Dilana çevirince elinde ki bardağı sertçe yere bırakıp ayağa kalktı.

"Yalancı." Bana bağırınca Roni onu kolundan tutup, geri çekti , öfkeyle yüzüme bakıyordu. Zozan hanım ayağa kalkıp yanımda durdu.

"Belli ki Dilana yalan söylenmiş." Roni de yanımıza gelip anasının elini tuttu. Dilanı evine yollayıp bizi yanına oturttu. "Bir tanıdığı Dilana , dün akşam seni Antep'te gördüğünü söylemiş , oda inanmış, ondan diyor." Kalbim sıkışmaya devam ederken , Roninin ellerini yumruk yaptığını fark ettim, demek gittiğimiz köyde beni tanıyan vardı. Roniyle olan yakınlığımızı da görmüş müydü?

"Kim demiş bunu ana?" Roni öfkesini ne kadar belli etmek istemese de başaramıyordu. Ela gözleri kapkara olmuştu. Zozan hanım kahvesini alırken ona gülümsemiştim, sakin olsun diye, ama etki etmemişti. Zozan hanım oturduğu yerden kalkıp, ellerini arkasın da birleştirdi.

"O önemi değil evlat, yalandır işte, ben hallederim gerisini." Başımı sallayıp , sustum . Bunu başkaları duyarsa çok kötü olurdu. Zozan hanım odasına giderken ayağa kalkan Roninin kolundan tuttum.

"Telefonunu verir misin acil ?" Cebinden çıkardığı telefona söylediğim numarayı yazıp bana verdi. Telefon çalarken olduğum yerde dönüp duruyordum. Çok geçmeden anamın sesini duymuştum.

"Ana benim, Zijan." Derin bir nefes almıştım. İyi ki o açmıştı.

"Nasılsın keçemin, bir şey mi oldu?" Oldu ana oldu yine aptallık yaptım, sonunu düşünmedim.

"Yok anam bir şey, iyiyim , sana sadece bir şey diyeceğim. Ama neden deme sonra anlatırım." Endişeli sesiyle tamam demişti. Roniye bakınca gözlerini kısmış bana bakıyordu.