Soredemo | Taekook

Bölüm 3: "Bir İstisna"

Önceki bölüme yaptığınız yorumlar beni çok mutlu etti ben de hemen yeni bir bölüm daha yazdım. Umarım oy sayısı yükselir. Keyifli okumalar *sonsuz kalpler*

----------

Büyük mutfakta bir köşede duran yuvarlak masaya doğru ilerledim. Sandalyeyi çekip oturduğumda hemşire bana bir bardak su verdi. Bardağı onun elinden aldım ve dudaklarıma götürdüm. Tam karşıma oturmuştu. Su içerken beni izledi. Sanki bir şeyler söyleyecekmiş gibi görünüyordu. Bardağı masaya bırakır bırakmaz bana içtenlikle gülümsedi.

"Bir süre birlikte kalacağız gibi görünüyor. Ben Soojin."

Kaşlarımı çattım, "Ailemi o hale getirdiğin için senden nefret ediyorum." dediğimde gülüşü solmuştu.

"Mecbur kaldım. Jungkook böyle yapmamı istedi."

"Öyle mi? Neden kendisi değil de sana yaptırdı?"

"Hiçbir fikrim yok. Bak, o ne isterse onu yapmak zorundaydım. Beni suçlama."

"Neden beni buraya getirdiniz?" diye sorduğumda gözlerini benden kaçırdı. Dudaklarını ısırıyordu.

"Açıkcası..." diyerek söze başladığında sanki bir sıkıntısı varmış gibi çıkıyordu sesi, "Ben de bilmiyorum. Jungkook kafasında neler kuruyor hiçbir fikrim yok."

"Beni tekrardan ısıracak değil mi?"

"Bilmiyorum. Seninle karşılaştıktan bir gün sonra bana planının bir kısmını anlattı. Yani seni nasıl ikna edeceğimizi konuştuk. Bunun dışında bana bir diyet listesi verdi, düzenli olarak uyman gereken bir liste. Sana diyet listesindeki yemekleri ben yapacağım. Bir de sen gelmeden önce odanı hazırladı ve ilaçlarını da satın aldı."

Ne yapmaya çalışıyordu bu adam? Benden beslenecekti ve bu yüzden sağlıklı olmamı mı istiyordu?

Ben cevap vermeyince Soojin iç geçirdi. "Seni öldüreceğini düşünmüyorum. Bak, vampirler çok nadir insan öldürür. Hafızanız silindiği için buna gerek kalmaz."

"Fakat ben bir istisnayım. Benim hafızam silinmedi." diye karşı çıktığımda ne diyeceğini bilemiyormuş gibi bir hali vardı. İnkar edemezdi. İstisnaydım, beni öldürebilirdi.

"Seni öldürecek olursa seni koruyacağım."

"Neden? Benim için neden böyle bir şey yapacaksın ki?"

"Ailene zarar verdiğim için kendimi suçlu hissettim. Tok olduğum halde onları ısırdım. Sırf Jungkook yüzünden... Kendimi kötü hissettiğim için sana karşı iyi olmak istiyorum. Belki bu şekilde beni affedersin."

"Bir vampire göre fazla iyi niyetlisin. Şov mu yapıyorsun?"

"Bak, açlıktan ölecekmiş gibi hissetmediğim sürece kimseye zarar vermem. İnsanları iyileştirmek, onlara yardım etmek benim mesleğim. Sanırım mesleğim yüzünden böyleyim. Yine de Jungkook ile yaşamaya başladığımdan beri mecburen değiştim."

"İkinizin kan bağı mı var?"

"Oh, hayır. Biz sadece arkadaşız. Jungkook benim hayatımı kurtardı. Peşimde kafamı kopartmak isteyen bir manyak vardı."

Anlattığı şey tüylerimi ürpertmişti. Daha da ürkütücü olan şey ise Soojin'in bunları anlatırken çok rahat olmasıydı. Sanırım uzun süre geçmişti olayın üzerinden.

"Yarın hiç kullanmadığımız buzdolabını sayende kullanacağız. Kalp hastası olduğunu biliyorum, işten kalan vaktimde sana yemek yapacağım ve ilaçlarını aldığından emin olacağım. Sizin yemeklerinizi yediğimde tat alamıyorum. Özellikle kokularını hiç algılayamıyorum. Bu yüzden yemeğin tadı başlarda kötü olabilir. Bazı malzemeleri fazla veya eksik koyabilirim. Bunun için şimdiden üzgünüm."