Rebels [18+]

- 12 -

Waarschuwing! Volwassen content, 18+

NATASCHA

Het is nu een aantal dagen verder. De woorden van Jerry spoken nog steeds in mijn hoofd. Vier dagen werken, mijn zondag opgevend voor Mark of op donderdag, vrijdag en zaterdag met Celeste op het podium staan. De keus zou zo makkelijk moeten zijn... voor mij is het de meest lastige vraag die ik in tijden heb gehad.

Stel ik zal achter de bar blijven werken. Dan is dit van donderdag tot en met zondag. Geen vrij weekend meer, maar heb ik wel drie dagen doordeweeks dat ik meer uren kan slapen. Ga ik met Celeste het podium op slaap ik die nachten een stuk korter. Ik weet dat er na de act nog verzoeken kunnen komen. Klanten van Rebels zijn dol op de privéshows en daar wordt goud geld mee verdiend.

Niet voor niks dat er een groot deel van de danseressen dit als extra baantje doen. Ze nemen vaak een andere naam aan, gedragen zich anders en hebben een pruik op. Celeste is één van de weinige die is zoals ze echt is. Dat maakt haar ook zo leuk, de klanten vinden haar geweldig. Ik zo precies hetzelfde doen. Realiteit en fantasie is een wazige lijn.

Ik kijk op de klok, half één. Snel bel ik naar de receptie. 'Mariek, kom er aan!' 'Is goed, zie je zo.' Ik haal mijn jas van de kapstok en loop richting de lift. Duncan staat in de deuropening van zijn kantoor. 'Heb je vanmiddag tijd?' 'Voor jou altijd Duncan. Ik ga lunchen met Marieke, daarna kom ik meteen langs.' Ik geef hem een knipoog en wacht tot de liftdeuren open gaan.

Samen met Marieke zit ik in een koffietentje om de hoek van kantoor. We proberen dit minimaal eens in de week te doen. Ons kletsmomentje om alle kantoor roddels te verspreiden. Onvolwassen, maar oh zo leuk. Het vaakst gaat het over Annet. Alles wat met Duncan te maken heeft hou ik voor mezelf. Niemand hoeft te weten wat mijn band met hem nu echt is.

'Wat doet dat ouwe wijf nou eigenlijk nog hier? Je bent toch niet voor niks aangenomen,' begint Marieke. 'Je doet je werk goed, ziet er geweldig uit en alle klanten worden op hun wenken bediend. Die Duncan is knettergek om haar niet los te laten.'

Ik geef haar groot gelijk. De laatste tijd is Annet me tot last. Continu zit ze op mijn vingers te kijken en blijf ik maar fouten vinden. Duncan vraagt alleen mij nog mee als hij ergens naar toe moet. Hopelijk verdwijnt ze snel.

'Mariek je hebt ook gelijk, maar ik kan Duncan toch niet dwingen? Ik ben dik een week afwezig geweest. Misschien is ze daarom nog hier...' Marieke snoert me de mond. 'Ben je gek of zo? Ik zie dat jij positieve invloed hebt op Duncan. Die man is nooit zo vrolijk tegen me geweest. Hij zegt tegenwoordig iedere dag goedemorgen en wenst me een fijne avond. Echt ik kan je niet genoeg bedanken.'

Woorden schieten me te kort. 'Je bent mega lief Mariek, ik zie je ook echt als een vriendin.' We rekenen af en lopen weer naar het prachtige gebouw van CC. Ik geef haar nog een dikke knuffel en loop weer richting de lift. Lina komt bij me staan en we wachten tot de liftdeuren open gaan.

'Oh mijn god Natas, wat hoor ik nu? Heb je een week bij Duncan gewoond? IK WIL ALLES WETEN!' Huh... waarom weet ze dit? 'Uh Lina, ik geloof dat ik me niet hoef te verantwoorden.' Ze loopt rood aan. 'Sorry, je hebt ook gelijk. Ik hoorde Duncan praten aan de telefoon met iemand. Hij zei dat hij nog zo'n week met jou wilde in zijn huis.'

Nu ben ik degene die sprakeloos is. Ik heb het zo naar mijn zin gehad bij Duncan en mis het huis iedere ochtend wanneer ik wakker word. Geen Bernice die een warme kop koffie heeft gezet. Geen Duncan waar ik actiefilms mee kan kijken en hem als levend kussen kan gebruiken. Blijkbaar ben ik niet de enige met deze gevoelens.

'Het is goed Lina, ik heb het ook reuze naar mijn zin gehad. Maar ik voel me weer fit en ik hoop niet dat het nog eens nodig is.' Ze biedt nogmaals haar excuses aan voordat de liftdeuren openen en ze richting haar afdeling loopt. Een aantal etages hoger slaan ze weer open en loop ik direct naar het kantoor van de baas.

Ik klop en wacht af. Geen reactie. Ik klop nogmaals. 'Duncan?' roep ik luid. Ik aarzel even en besluit toch de deur te openen. 'Duncan, ben je...' Ik stop meteen met praten wanneer ik het tafereel voor me zie. Mijn baas achteroverleunend in zijn leren stoel met zijn broek half op zijn dijen. Zijn hand nog over zijn keiharde erectie, zweetdruppeltjes op zijn voorhoofd.

Zoiets opwindend heb ik nog nooit gezien. Verbijsterd door de situatie duw ik met mijn kont de deur dicht. Shit, stilletjes weg gaan is ook geen optie. Duncan's hoofd komt gelijk omhoog. 'Natascha,' gromt hij. Ik bleef naar hem staren, mijn slipje al doordrenkt met mijn vocht. Dit is de eerste keer dat ik zijn lid naakt zie en wat is hij groot geschapen. De gemiddelde lengte is er niks bij. Door deze gedachtes laat ik mijn tong langs mijn lippen glijden en bijt ik zachtjes op mijn onderlip. Zijn hand begint weer te bewegen. Hij blijft me aanstaren. Ik leun tegen de deur aan, wat moet ik nu?

'Raak jezelf aan Natascha, je bent zo mooi.' Verblind van de realiteit doe ik precies wat hij zegt. Mijn handen glijden over mijn jurkje heen en ik knijp in mijn borsten. Ik klem mijn benen tegen elkaar aan om iets meer spanning te kunnen voelen. Duncan hoor ik luid en duidelijk genieten. We blijven elkaar aankijken. Fuck, dit is sexy.

Ik laat mijn andere hand richting mijn slipje gaan. Ik duw het kant wat opzij en snel vind ik het knopje die aan het wachten is op een aanraking. Meteen ontsnapt er een kreun wanneer ik er met mijn wijsvinger langs ga. Hoe vaak ik mezelf heb laten klaarkomen, al die orgasmes zijn niks met hetgeen waar ik nu bezig ben. Van dit uitzicht kan iedere vrouw genieten. Wanneer ik een vinger in me stop zie ik Duncans ogen donkerder worden. Dit moet hem toch net zo opwinden?

Zijn hand gaat steeds sneller over zijn lange penis wanneer ik ook steeds sneller ga. 'Kom voor me schatje,' hoor ik Duncan roepen door de ruimte. Binnen de kortste keren gil ik zijn naam uit en zie ik tevens Duncan klaarkomen in zijn hand. 'Wauw,' is het enige wat ik kan zeggen. 'Zeg dat wel.' Zijn diepe stem brengt weer rillingen over mijn rug. Hij maakt zijn hand en zaakje schoon, doet zijn broek weer aan en gaat weer recht achter zijn bureau zitten. Hij ademt nog even diep in. 'Goed Natascha, ga zitten dan kunnen we beginnen.'

Wacht eens even. Hij wilt nog een serieus gesprek beginnen? We zijn net klaargekomen terwijl we aan het masturberen waren. Deze man is echt ongelofelijk. Ik rol met mijn ogen en loop richting de stoel.

'Hierna wil ik het over ons hebben Duncan.' Hij kijkt me verward aan, alsof er echt net niks gebeurd is.

'Er is geen ons.'