Хэн хүнийг сандаргаад авсан гайтай явдал ард үлдээд хэдийн долоо хоножээ. Югёмаас ч сураг ажиг тасарч манайхан бүгд л амар тайван амьдрана.
Жэми: яаа золигнуудаа энэ өрөөгөө цэвэрлэлдээ! Пээ базарвайн мани бадмэ хум. Юу вэ энэ одоо ~Том эгч бага дүүгийнхээ биеэрээ дүүрэн наачихсан ариун цэврийн хэрэглэлийг аваад ийн гайхах аж.
Жинён: Жихён ах шалхдшан цэлэг болъё ингээд байшан нум чинь.
Жэми: Яаа Жон Жихён! Гараад ирдээ.
Жэмиг байдаг чангаараа орилоход Жихён орон доороо мөн адил битүү наалттай амьтан бүлтгэнэсээр гарч ирэв.
Жэми: юу болж байгаа чинь энэ вэ? Айн?
Жихён: ПАПЖИЙ
Жэми: ААВ ЭНЭ ХҮҮХДҮҮД ЧИНЬ ПАПЖИЙ ТОГЛООД БАЙНА!!!
Жимин: Aigoo! Муу мондинууд чинь эгчийгээ яагаад л орилуулаад байдаг юм бэ дээ. Айн. Жаахан томоотой бай л даа.
Жихён: аав муухай! Дандаа л эгчийг гэдэг. Муухай муухай муухай гомдож байна. Муухай муухай аав.
Жимин: хөшшш чи чамайг Жон аавд чинь хэлнэ дээ.
Жихён: хэлээ хэл мэдэв үү! Хнн!
Манай Жихён нэлээн гомдсон бололтой хөнжил дотроо ороод бүгчихэв.
Жимин: Жихёнаа аавыгаа уучлаарай.
Жихён: ийиийийийий м-м-муйхай ийийи...
Жимин дэнхийсэн хүүгээ арай гэж хөнжилнөөс нь салгаад үсийг нь хойшлуулан бүүвэйлэнэ.
Жимин: аавыгаа уучлаарай за юу. Аав нь чамдаа зөндөө их хайртай гэдгийг миний үр нь мэднэ тийм ээ.
Жихён: мхн.
Жимин: тэгвэл одоо битгий уйл заюу. Хэрвээ миний хүү уйлаад байвал аав нь бас уйлах гээд байна.
Жихён: та битгий уйлаа. Намайг уучлаарай.
Жимин: ахх сайхан үр минь.
Аав хүү хоёр өрөөнөөсөө гарахад оройн хоол болох гэж байлаа.
Жимин: ахх бүр өлсчихлөө байна. Вуахх Жэми том эгч кимчижигэ хийсэн юм уу?
Жэми: тхх. Жисү! Тэр Жунин руу залга даа. Хааччихдаг байна аа. Санаа зовоогоод.
Жисү: мэдэхгүй ээ аймар чухал ажилтай гээд л явсан.
Яг энэ үед Жиминий утас дуугарав.
Жимин: байна уу?
YOU ARE READING
¤The Blessed of Family¤||Jikook\Completed\
Short StoryХөрөнгөөр дутах ч аз жаргалаар хэзээ ч дутаж байгаагүй нэгэн гэр бүлийг танилцуулъя.
