အခ်ိန္ကုန္တာျမန္ျပီးတစ္ခဏတည္းနွင့္ငါးနွစ္ၾကာသြားတယ္
ရုပ္ကပိုခန္႕လာတဲ့cong ye ကအျမဲတမ္းလိုဘဲbai qian yan ရဲ႕အိမ္သူငယ္ငယ္ကတည္းကအျမဲလာခဲ့တဲ့အိမ္ကိုဝင္တယ္။
အျမဲတမ္းလုပ္သလိုဘဲအိမ္ထဲဝင္ျပီးျပီးခ်င္းျပတင္းေပါက္အကုန္ဖြင့္ျပီးတစ္အိမ္လံုးသန္႕ရွင္းေရးလုပ္တယ္။အထူးသျဖင့္bai qian yan အခန္းထဲကပစၥည္းေတြကိုသူေသခ်ာသုတ္ျပီးနဂိုေနရာကိုေသခ်ာျပန္ထားတယ္။
အခန္းတစ္ခန္းလံုးေယာက်ားမထြက္ခြာေသးခင္ကပံုစံအတိုင္းျဖစ္ျပီဆိုေတာ့မွအခန္းအျပင္ထြက္ျပီးေသခ်ာေသာ့ခတ္တယ္။တစ္စကၠန္႔ေတာင္ပိုမေနဘူး။
ဒါေပမဲ့သူလံုးဝထြက္မသြားဘဲတံခါးဝမွာအရင္ကလိုဘဲအျမဲတမ္းတစ္ေယာက္တည္းထိုင္ေစာင့္ေနတယ္။
သူငါးနွစ္လံုးလံုးဒီလိုမ်ိဳးလုပ္လာခဲ့တာ
ေခါင္းထဲမွာဦးေလးေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္သူ႕ကိုဖုန္းေခၚတဲ့ဟာကိုစဥ္းစားျပီးတံခါးကိုမွီျပီးထိုင္ေနတဲ့cong ye ကမ်က္စိကိုမွိတ္လိုက္တယ္
အဲ့အခ်ိန္ကမူးလဲသြားတဲ့သူ႕ရည္းစားကိုေဆးရံုပို႕ျပီးဖုန္းျပန္ေခၚတယ္။ဒါေပမဲ့ဖုန္းပိတ္ထားတယ္ဘဲေျပာတယ္။ဘယ္နွစ္ေခါက္ေခၚေခၚဖုန္းဆက္တာဝင္ေတာင္မဝင္ဘူး။
ဦးေလးသူ႕ကိုလာေခၚခိုင္းတာဒါပထမဆံုးတစ္ေခါက္မဟုတ္ဘူး
အျမဲဦးေလးကိစၥရိွလို႕အျပင္ထြက္ရင္သူဘဲလာၾကိဳျပီးအိမ္ကိုပို႕ေပးတာ
ဦးေလးကသူ႕ကားသူရိွရဲ႕သာနွင့္မေမာင္းဘဲသူ႕ကိုလာေခၚခိုင္းတာကထူးဆန္းေပမဲ့ဦးေလးလိုတာနွင့္သူလုပ္ေပးခ်င္တဲ့ဆႏၵရိွတယ္။
အဲ့တစ္ေခါက္ကဦးေလးေလာေနတဲ့အသံကိုသူသတိမထားမိဘူး…
ေနာက္တစ္ရက္ဦးေလးမျပန္လာေတာ့မွျပသနာတက္ျပီဆိုတာသူသိတယ္
ရဲတိုင္လည္းဘာမွအေၾကာင္းမျပန္ဘူး
ဒီေန႕ထိတိုင္ေအာင္ဦးေလးကသူ႕ေရွ႕မွာထပ္ျပီးေတာ့ကိုထြက္မလာေတာ့တာ။
ဒီဟာေတြစဥ္းစားရင္းcong ye ကတံခါးကိုမွီျပီးဝမ္းနည္းစြာနွင့္မ်က္စိမွိတ္လိုက္တယ္ျပီးေတာ့သူငိုမလိုနွင့္ျပံဳးလိုက္တယ္။
သူအဲ့ေန႕ကအမွားလုပ္မိလို႕ဦးေလးအရမ္းဝမ္းနည္းျပီးထြက္သြားတာေနမယ္။အဲ့ဒါေၾကာင့္ခါတိုင္းသူ႕ကိုအရမ္းခ်စ္ျပီးဂရုစိုက္ေပးတဲ့ဦးေလးကနွဳတ္မဆက္ဘဲထြက္ခြာသြားတာေနမယ္
ထြက္သြားတဲ့အခါမွာလည္းစာရြက္တစ္ရြက္ဘဲခ်န္ထားခဲ့တယ္
ငါသြားျပီ
ကိုယ္ကိုဂရုစိုက္ဆိုျပီး
သြားမဲ့ေနရာလည္းမေျပာသြားဘူး။ဘယ္အခ်ိန္ျပန္လာမလဲလည္းမေျပာခဲ့ဘူး။
သူထြက္သြားေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ဟာဘဲေျပာခဲ့တယ္။
ဘယ့္ေလာက္ထိေတာင္ဝမ္းနည္းလို႕ဒီလိုလံုးဝအျပတ္ဖ်က္ျပီးထြက္ခြာခဲ့ရတာလဲ။
cong ye ကကိစၥရဲ႕အစအဆံုးကိုမသိဘူး။ဒါေပမဲ့သူသိတာကဒီအိမ္သူေနပိုင္ခြင့္မရိွဘူး။အဲ့ဒါေၾကာငါ့အျမဲတမ္းအိမ္ကိုသန္႕ရွင္းေရးလုပ္ျပီးတာနွင့္အျပင္ထြက္ျပီးတံခါးဝမွာထိုင္ေစာင့္တယ္။ေစာင့္ရတာပင္ပန္းေတာ့မွအနီးနားမွာဝယ္ထားတဲ့အိမ္ကိုျပန္တယ္။
ပိုျပီးေတာ့သူ႕ကိုယ္သူရယ္ခ်င္တာကသူ႕ရည္းစားကိုေဆးရံုသြားပို႕တဲ့ညမွာေရေႏြးသြားယူျပီးအခန္းထဲကိုဝင္ေတာ့မဲ့အခ်ိန္မွာသူ႕ရည္းစားအေၾကာင္းကိုnurseေတြေျပာေနတယးာကိုမေတာ္တဆၾကားလိုက္တယ္
"ဒီမိန္းကေလးရူးေနလားမသိဘူး။အျမဲတမ္းေနမေကာင္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္တယ္။ဒီတစ္ေခါက္ကမူးလဲတယ္ဆိုျပီးဟန္ေဆာင္ျပန္ေရာ"
"မိန္းကေလးကသူ႕ရည္းစားေရွ႕မွာေပ်ာ့ႏြဲ႕သလိုေယာင္ေဆာင္ျပီးေတာ့
သူ႕ရည္းစားစိတ္ပူျပီးသူ႕ကိုလာၾကည့္ေအာင္ေနမေကာင္းလို႕ေဆးရံုတက္ရသလိုေယာင္ေဆာင္တာေနမွာေပါ့"
"ဟုတ္ပ။ဒီလိုေအာက္တန္းက်တဲ့နည္းနွင္သူဲရည္းစားကိုအတင္းဆြဲေခၚထားတာရြံစရာၾကီးကြယ္။liangဆရာဝန္ကလည္းဖုန္းဝွက္ေပးေသးတယ္။ဒုေဆးရံုမူးရဲ႕ေျမးမေလးဆိုတာနွင့္လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္ေနတာ"
"နင္တို႕မသိဘူးမလား။သူ႕ရည္းစားေရွ႕မွာဆိုလိမၼာလိုက္တာမေျပာနွင့္။သူ႕ရည္းစားထြက္သြားျပီဆိုတာနွင့္ငါတို႕ကိုဆဲျပီးသူ႕အိမ္ကအလုပ္သမားလိုမ်ိဳးဆက္ဆံတာ"
"မုန္းစရာၾကီးဟယ္……"
ေနာက္ဆံုးေတာ့ငါသူနွင့္လမ္းခြဲလိုက္တယ္
အမွန္တကယ္ေတာ့nurseေတြေျပာတာမၾကားလဲဦးေလးထြက္ခြာသြားျပီးေနာက္ပိုင္းသူဘယ္ကိစၥကိုမွအာရံုမရဘူး
အျမဲတမ္းဦးေလးကိုေတြ႔ေနေတာ့ဒီေလာက္ထိမသိသာဘူး။
တစ္ခါတစ္ေလဦးေလးကိုအရမ္းအားကိုးလြန္းလို႕နည္းနည္းခြာေနတာ
ဦးေလးတစ္ကယ္ထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္ေရာက္မွသူ႕အတြက္အရမ္းအေရးၾကီးတဲ့သူလက္မလႊတ္နိုင္တဲ့သူကဘယ္သူမွန္းသိေတာ့တယ္
အထူးသျဖင့္ဦးေလးရဲ႕အခန္းတစ္ခန္းလံုးသူ႕ဓာတ္ပံုေတြကိုေတြ႔တဲ့အခါမွာသူဘာကိုလြဲသြားလဲဆိုတာကိုသိေတာ့တယ္
သူေတာင္းပန္ခ်င္တယ္။သူမွားသြားတယ္လို႕ေျပာခ်င္တယ္
သူတစ္ကယ္ေတာ့ဦးေလးနွင့္အတူတစ္သက္လံုးေနခ်င္တယ္လို႕ေျပာခ်င္တယ္။
ဒါေပမဲ့ဦးေလးက……
သူအျမဲေစာင့္ေနတယ္။ဘယ္အခ်ိန္မွေရာက္လာမလဲဆိုတာကိုမသိတဲ့သူကိုေစာင့္ေနတယ္
သူေန႕တိုင္းပင္ပင္ပန္းပန္းေစာင့္ေနေပမဲ့လည္းလက္ေလ်ာ့လိုက္မယ္လို႕တစ္ခါမွမေတြးဖူးဘူး။သူ႕စိတ္ထဲမွာဦးေလးျပန္လာမယ္လို႕ယံုၾကည္ေနတုန္းဘဲ……
တကယ္ျပန္လာမယ္ဆိုတာကို……
cong ye ကဦးေလးနွင့္အရင္ကအေၾကာင္းကိုစဥ္းစားေနရင္းပစၥည္းျပဳတ္က်သံတစ္ခုကိုသတိထားမိလိုက္တယ္
သူေခါင္းလည့္ျပီးၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးကစိတ္လွဳပ္ရွားျပီးတုန္လွဳပ္ေနတယ္။
လမ္းေၾကာင္းအဆံုးရဲ႕ဓာတ္ေလွခါးတံခါးဝမွာအရက္ရွည္ျပီးရုပ္ခန္႕တဲ့ေယာက်ားတစ္ေယာက္ကေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နွင့္သူ႕ကိုၾကည့္ေနတယ္ဆံပင္ကလည္းအရင္ကထက္နည္းနည္းပိုရွည္တယ္။ဒါေပမဲ့သူ႕ရုပ္ကလံုးဝမေျပာင္းဘူးအရင္ကလိုဘဲ။
ခရီးေဆာင္အိတ္လည္းမပါဘူး။ ဒီတိုင္းဘဲတစ္ခ်က္လာၾကည့္သလိုနွင့္။
အျဖဴေရာင္coatအရွည္ကလည္းလူကိုအိမ္မက္လိုျဖစ္ေစတယ္
"ဦးေလး!"cong ye ရဲ႕ဦးေနွာက္ကအခုအေျခအေနကိုေသခ်ာမစဥ္းစားနိုင္ေတာ့ဘဲခႏၶာကိုယ္ကအရင္ေျပးျပီးေယာက်ားကိုဆြဲဖက္လိုက္တယ္
ခ်က္ခ်င္းဘဲသူအရမ္းရင္းနွီးတဲ့အနွံ႕ကိုရလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာသူမ်က္စ္နီလာတယ္။
"နင္ကဘာျဖစ္လို႕…"bai qian yan ကေၾကာင္သြားတယ္။အမွန္ေတာ့သူကတစ္ခ်က္ေလးဘဲခိုးၾကည့္ျပီးျပန္သြားမယ္လို႕လုပ္ထားတာသူထိန္းလာခဲ့တဲ့ကေလးကတံခါးဝမွာထိုင္ေနမယ္ဆိုတာကိုမထင္ထားဘူး။
"ကြ်န္ေတာ္အျမဲေစာင့္ေနတာ။အျမဲေစာင့္ေနတာ…"cong ye ကခါတိုင္းဆိုစိတ္ျငိမ္ျငိမ္နွင့္ဘာကိစၥမဆိုေအးေအးေဆးေဆးေျဖရွင္းနိုင္တယ္။အခုေတာ့သူ႕အသံမွာဝမ္းနည္းျပီးမခြဲခြာနိုင္တဲ့အသံမ်ိဳးနွင့္ငိုေတာ့မလိုျဖစ္ေနတယ္
"………"
"ဘာျဖစ္လို႕လံုးဝကိုျပန္မလာတာလဲ"
"………"
"cong ye အမွားလုပ္မိရင္cong ye ကိုရိုက္ရင္ရိုက္ဘာေၾကာင့္ဒီတိုင္းဘာမွမေျပာဘဲထြက္သြားတာလဲ"
"………"
"ကြ်န္ေတာ္ဘယ္ေလာက္ထိဦးေလးကိုစိတ္ပူလဲသိလား။ညတိုင္းေကာင္းေကာင္းအိပ္လို႕မေပ်ာ္။အျမဲတမ္းအိမ္မက္ထဲမွာဦးေလးတစ္ေယာက္တည္းအျပင္မွာမေကာင္းတာျဖစ္တာကို………ကြ်န္ေတာ္ရူးေတာ့မယ္…"
"……cong ye……"
"ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္ျပီးမထြက္ခြာပါနွင့္ေတာ့။တစ္သက္လံုးမထြက္ခြာပါနွင့္ေတာ့"
ေျပာျပီးျပီးခ်င္းေယာက်ားရဲ႕အံ့ၾသေနတဲ့မ်က္နွာကိုဂရုမစိုက္ေတာ့ဘဲေခါင္းအေနာက္ကေနထိန္းျပီးအတင္းနက္နက္နဲနဲကိုနမ္းလိုက္တယ္။ျပီးေတာ့သူရဲ႕နွဳတ္ခမ္းကိုအလႊတ္မေပးဘဲခဏခဏကိုက္တယ္
"……cong ye?!…အင္…"
"bai qian yan ကြ်န္ေတာ္္ခင္ဗ်ားကိုခ်စ္တယ္"
ဒီအခ်ိန္မွာျပန္ေတြ႔ျပီးေပ်ာ္ေနတဲ့နွစ္ေယာက္ကမသိဘူး။
သူတို႕ရဲ႕မနီးမေဝးလမ္းမေပၚမွာမီးခိုးေရာင္ကhe lan shi jueကားတစ္စီးအျမန္ေမာင္းလာတယ္
အဲ့ျပိဳင္ကားေပၚမွာလူသံုးေယာက္ရိွတယ္။ဘယ္သူေတြလဲဆိုေတာ့အရင္ကbai qian yan ကိုပိတ္ခဲ့တဲ့မ်က္နွာေသနွင့္jiang,အရုပ္နွင့္တူတဲ့တစ္ေယာက္ရယ္ရဲမူးနွင့္မတူတဲ့ရဲရယ္။
သူတို႕ေတြကေယာက်ားဒီမွာရိွတယ္ဆိုတဲ့သတင္းကိုၾကားျပီးအျမန္ေရာက္လာတယ္။
ဒီေန႕လည္းအိပ္ေရးပ်က္မဲ့ေန႕တစ္ေန႕ဘဲ
ဒီလိုအတိုင္းဘဲေယာက်ားရဲ႕ဘဝကလည္းတစ္သက္လံုးတည္ျငိမ္မွဳမရိွေလာက္ေတာ့ဘူး
