Buyur Buradan Yak!! (Tamamlandı)

21. Bölüm 🕯️(düzenlendi)

Büyük bir baş ağrısı ile gözlerimi araladığımda nerede olduğumu kısa bir süre anlayamazken aklıma yaşadıklarım gelince hızla ayaklandım. Ayağa kalkmamla düşen kağıt parçasını hızla elime aldığımda okuduklarımla kanımın donduğunu hissettim.

"Safir'in yeri, babasının yanı.

Barkın YÜCESOY."

Aman Allahım, aman Allahım hızla kalktım baş dönmesini hiçe sayarak bütün odalara olabildiğince hızla baktım.

Aman Allahım yoktu Safirim, kızım yoktu. Barkın, Barkın kızımı kaçırmıştı, gözlerimden yaşlar yüzümü sırılsıklam yaparken deliricek gibi hissediyordum, nefes kahretsin nefes alamıyordum hızla camı açıp soluklanmaya başladım, sakin olmalıydım yanlış bir şey yapmamalıydım, sakin olmalıydım, sakin olmalıydım. Kapının kilit sesini duyunca koşarak kapıya ilerlemek üzereyken başım dönmüş kendimi bir anda yere bulmuştum.

Asya'nın geldiğini görünce bütün umutlarım adeta elimde bir bombaymışcasına patlamıştı.

"Noluyor Şura bu halin ne?" deyip hızla yere yanıma çöktü.

"S-safir, Safir'i aldı Asya, Barkın Safir'i aldı, kızımı aldı."

Ağlamalarım daha da şiddetlenmiş, bedenim deprem oluyormuşcasına sarsılıyordu.

"Ne?! Ne dur bir dakika nasıl öğrenebilir dışarı bile çıkmıyordun buraya mı geldi?"

"Ha-hayır hayır kendi değil adam göndermiş bir sürü, bir iki tanesini sakatladım ama gücüm yetmedi diğerlerine, sonrada beni ne olduğunu anlayamadan bayılttılar."

Bana inanamaz gözlerle bakarken ağzı yuvarlak bir boyut almıştı benim ise ağlamaktan gözümde yaş bitmişti. Çıldıracaktım.

Notu ona uzattım iki saniye de okumuş ve gözleri dolu bir şekilde bana bakmıştı Gözlerim saate kayınca gözlerim şaşkınlıkla kocaman açıldı.

"Aman Allahım saat akşam yedi mi on bir saat mi geçmiş nasıl böylesine uyuyabilirim. Safir bensiz ne yapar Asya ne yapar?"

"Sakin ol Şura ne olursun bak mantıklı düşünelim ağlamakla çözülmez bu, hem yabancıda mı sanki babasında. Zarar mı verecek Barkın lütfen."

Söyledikleriyle içim bir nebze ferahlarken Asya'nın sorusuyla boş boş ona baktım.

"Nereye götürmüş olabilir ki?" Aklıma gelen anıyla her şey netleşmisti o notta nereye götürdüğünü söylemişti aslında.

***

O gece 🌃

"Barkın ama çok sarılmadın mı acaba cidden nefes alamamaya başladım."

Ah cidden hem deli gibi utanıp hem de bu kadar huzur duymak..

Ne de güzel bir ikimlemdi böyle.

"Kusura bakmayın hanımefendi bu saatten sonra sizin yeriniz benim yanım bu ev, bu yatak."

"Cidden arsızlaşıyorsun."

"Arsızlaştıranlar utanmalı." deyip boynuma yüzünü gömdü huylanma ile kıkırdama arasında kalırken bu gece ömrüm boyunca sürsün istedim.

Yarın sabah gideceğimi unutmak istedim..

***

Gözlerim aklıma gelen anıyla tekrar buğulandı. Ardından ayaklandım ve yüzümü sıvazladım sinirle. Resmen kızım yoktu almıştı onu benden bir notla bir cümleyle.

"Türkiye'ye götürdü. Toparlan Asya Türkiye'ye dönüyoruz."

"Nasıl nereden biliyorsun notta bu yazmıyor adamlar mı söyledi?"