04

373 42 4
                                    

04 : neoleul joh-ahae


It was a normal day. I was walking, breathing fresh air, seeing living things, and of course smiling to the universe.


Pinikit ko ang mga mata ko at pinakiramdaman ang hangin. Napangiti ako sa liwanag ng araw na tumatama sa'kin.


Once again, I closed my eyes and faced the sunshine.


"Kung matutulog ka rin lang naman pwede bang 'wag ka ng pumasok?" Napamulat ako nang marinig ko ang boses ni Haruto.


His palm was facing my face.


"Anong ginagawa mo?" Tanong ko.


"Mainit. Baka masunog ka." Natawa ako sa sinabi niya.


I know he was being sarcastic but yet I didn't get offended. I think he was just being a concerned chingu.


Nagpatuloy na kami sa paglalakad.


We were both headed to our building.


As usual, he was wearing a black hoodie-omo, ang ganda ng design. It was a simple heartbeat on the side of his hoodie. It looks cool and at the same time, cute!


Napansin niya yata na nakatingin ako sa hoodie niya kaya napatingin rin siya do'n.


"Pangit ba?" Tanong niya.


Kaagad naman akong umiling.


"It's cool." Puri ko sa hoodie niya. "And it's cute!" 'Di ko napigilang mag-react nang pagkasobra-sobra.


My mouth can't take it.


Napangiti naman siya sa sinabi ko. Woah, he smiled again.


Mukhang napapadalas yata ang pag-ngiti niya ah?


"Keep smiling, it suits you." Nakangiti kong sabi sakanya.


Iniligay niya ang dalawa niyang kamay sa gilid na bulsa ng kanyang hoodie.


"Keep making me smile, and it will suit me." He retorted.


Natigilan ako. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Hindi naman ako hinahabol ni pennywise ah? Ba't gan'to?


Hala. Baka nga may hika ako.


"Yeji."


"Oh."


"Nandito na tayo."


introvert | harutoWhere stories live. Discover now