05

314 38 5
                                    

05 : let's date


"Yeji."


I ignored Haruto and continued finishing my notes.


"Yeji." I ignored him once more.


"Yeji." Pangungulit niya pa.


"Yeji." Mariin kong pinikit ang mga mata ko bago siya liningon.


Umayos siya ng upo at tumikhim.


"You look pretty today." Aniya habang nakapatong ang baba niya sa kanyang kamay.


Hindi ko pinahalata na kinikilig ako—Junkyu told me that the feeling that I was feeling was kilig.


It's the feeling when you suddenly can't breathe and when you're heartbeat skips a beat. Akala ko hika.


Sinamaan ko lang siya ng tingin at pinagpatuloy ang pagsusulat.


Am I starting to regret that I wanted to be friends with him?


Aish!


"Yeji."


"Mwo?"


"Woah. Easy." It was Junkyu.


Napabuga ako ng marahas na hangin.


"I'm sorry." Nakangiti namang tumango si Junkyu, saka napatingin sa likuran ko.


"Hey, Haruto! Don't mess around with Yeji." Junkyu complained, then smiled.


"'Wag mo nga akong kausapin." Pagsusungit ni Haruto.


"Ba't ba nag-iiba mood mo 'pag ako kausap mo?" Junkyu said then pouted.


Nakatutok ang atensiyon ko sa notes ko pero nakikinig ako, mentally.


"'Cause I don't like you."


"Ouch."


They stopped arguing after an eternity.


Nang matapos na ang lecture namin, kaagad kong kinuha ang water bottle ko. Pero nang makita kong wala nang laman ito.


Tumayo ako at bumaba para kumuha sa canteen.


Nang makapasok ako sa canteen. Tumungo ako sa water despenser.


"Yeji."

introvert | harutoWhere stories live. Discover now