Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou mettre en ligne une autre image.
Beklenen gün gelmişti.
Üzerinde çalıştığımız mücevher koleksiyonunun tanıtımı bu gece yapılacaktı. Büyük bir ekiple, uzun zamandır uğraştığımız çalışmanın görücüye çıkacak olması heyecan vericiydi. İlk tepkileri fazlasıyla merak ediyordum.
"Göz makyajım nasıl?"
"Çok güzelsin Ezgi. Mavi sana çok yakışıyor," dedi Mahmut. Hep doğruları söylerdi. Bazen fazla acımasız olsa da bu en sevdiğim yanlarından biriydi. Koleksiyonunun reklam ve pazarlama müdürü olduğum için güzel görünmek istiyordum. Mavi düz bir elbise gitmiştim. Ön tarafı kapalı olsa da sırtı açık olan elbise, kalem etekliydi. Beğenerek aldığım ve giydiğim bir elbiseydi.
"Peki. O zaman gitme vakti."
Elimi Mahmut'un bana uzattığı elinin üzerine koydum ve yürümeye başladık. Merdivenleri yavaşça çıktık. "Merak etme, çok güzel bir gece olacak."
"Teşekkür ederim Mahmut."
En iyi arkadaşıma gülümsedim ve son basamağı o an çıktık. Karşımdaki büyük salonun her metrekaresinin dolu olması beklemediğim bir şeydi. Fazla kalabalıktı. Yine de biraz daha ilerleyerek kendimize duracak bir yer bulduk. Bir dakika geçmeden yanımıza gelen Cihangir Bey ile oldukça şaşırdım. Gecenin gözdesi olan adam neden buradaydı?
"Hoşgeldiniz Ezgi Hanım."
"Merhaba Cihangir Bey."
"Yönetime ait masalar sağ tarafta. Lütfen beni takip edin."
Başımla kısa bir onay verip Mahmut ile bakıştım. Ardından Cihangir Bey'i takip ettik. Bizi cam kenarındaki masalardan birine getirdi. Oturmamız için boş sandalye bile vardı. Bu kalabalıkta büyük bir lütuftu. Mahmut sandalyemi çekmek üzereyken Cihangir Bey daha erken davrandı ve sandalyemi çekti. Birkaç bakışı üzerimde hissederken sandalyeye oturdum ve, "Teşekkürler," dedim. Herkes bunu Cihangir Bey'in nazik biri olmasına bağlasa iyi olurdu.
Mahmut yanımdaki sandalyeye oturdu. Cihangir Bey ise sağ karşı çaprazımdaki sandalyeye. Yanında Yekta Bey oturuyordu. Başımla kendisine selam verdim ve gülümsedim. Ardından Cihangir Bey'e baktım. Her zaman ki gibi kusursuz giyinmişti. Takım elbisesi üzerine tam oturan mavi takım elbisesinin aynı renkte bir iç ceketi vardı. Ve ona çok yakışıyordu. Saçlarını minik bir topuzla toplanmış, elleri kısa sakallarının arasında dolaşıyordu. Fazla dikkat çekmemek için bakışlarımı ondan çektim.
"Sanırım açıklama yapma zamanı geldi," dedi Cihangir Bey ve kürsüde duran çalışana elini kaldırıp aşağıyaa indirerek işaret yaptı. Kürsüdeki çalışan konuşmaya başlayınca salondaki herkes aniden sustu. Bu kadar kişinin ilgisini bir anda çekebilmek mükemmel bir şeydi.
"Değerli misafirler, Zümrüt Üç koleksiyonunun tanıtım gecesine hepiniz hoş geldiniz." Kısa bir alkış koptu. "Sizlere koleksiyonun tanıtımı için Doğan Holding Ceo'su ve Yönetim Kurulu Başkanı Sayın Cihangir Doğan'ı takdim ediyorum." Bu sefer gelen alkışlar çok daha fazlaydı. Herkes ismi duyar duymaz kendinden geçmişe benziyordu. Bu beni güldürdü.
