Μια σχολική χρόνια τελειώνει και ένα πανέμορφο καλοκαίρι αρχίζει. Η Κάλλη ή αλλιώς Καλληροη πήγαινε 1η λυκείου σε ένα ελληνικό σχολείο στην Αστόρια της Νέας Υόρκης. Έχει τρεις πολυ καλούς φίλους: Τον Daniel, τον Nathan και την Μαρία.
Οι γονεις της ε...
Αν δεν σε έχω πάρει τηλέφωνο μέσα σε μισή ώρα έλα σε αυτην την διεύθυνση: Artist street 126
Από: Nathan
Οκ. ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΟΝ.
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Κατέβηκα φοβισμένη από το αμάξι και πλησίασα την πόρτα.
Ακούμπησα το πόμολο της εξώπορτας και δίστασα. "Θεέ μου τι παω να κανω;" Σκέφτηκα και άνοιξα την πόρτα.
Όταν άνοιξα την πόρτα είδα τον Μάρκο να βάζει ποτά να πιούμε.
"Έλα πιες κάτι." Είπε και μου έδειξε την κενή θέση δίπλα του. Πήγα κάθισα δίπλα του. "Δεν πίνω ευχαριστω." Είπα και έδιωξα το ποτήρι μακρυά μου. "Τι δεν πίνεις; Εδω την προηγούμενη φορά κατέβασες ένα μπουκάλι βότκα μόνη σου." Είπε γελώντας. "Θέλω να το κόψω." Είπα και κοίταξα αλλου. "Κάλλη. Ψάχνεις δικαιολογίες;" Είπε κοιτώντας με θυμωμένα. "Μάρκο. Γιατι θες τόσο πολυ να πιω;" Είπα πονηρά. Μου χαμογέλασε. "Καλά αφού εχεις τόση αμφιβολία πιες από το δικο μου ποτήρι." Είπε και μου το έδωσε. Το κοίταξα. Ήπια μια γουλιά και το άφησα στην άκρη.
Σηκώθηκε και πήγε για λίγο στην κουζίνα και εγω κάθισα στο σαλόνι.
"Τι ζαλάδα ειναι αυτή;" Είπα και έπιασα το κεφάλι μου. Πήγα στην κουζίνα και είδα τον Μάρκο να πλένει τα πιάτα. Άρχιζα να κοιτάω τον πάγκο. Διέκρινα δίπλα από το μπουκάλι με το κρασί ένα άσπρο κουτάκι και σοκαρίστηκα. Το πήρα στα χέρια μου λοιπόν και άρχιζα να το διαβάζω.
Ηρεμιστικά lunatex. ΠΡΟΣΟΧΗ! Οχι πολυ κατανάλωση χαπιών. Παρενέργειες: Ζαλάδα, πονοκέφαλος και έπειτα ύπνος.
Χωρίς να το καταλάβω κοίταξα τον Μάρκο ο οποίος με κοιτούσε και χαμογελούσε πονηρά. "Εισαι ένα τέρας!" Φώναξα με όση δύναμη είχα.
Ωχ οχι.
Τα βλέφαρα μου άρχιζαν να βαρύνουν και κατευθείαν αρπαξα το κινητό μου.
Τα μάτια του Μάρκου πήγαν στο κινητό μου και άρχιζα να τρέχω σε όλο το σπίτι, πληκτρολογώντας τον αριθμό του Nathan.
Ο Μάρκος από πίσω μου να με κυνηγάει για να πάρει το τηλέφωνο.
Σταμάτησα ξαφνικά χωρίς να δίνω σημασία στο κινητό μου.
Έπεσα κάτω.
Αυτό ήταν. Θα με βιάσει..
"Έλα να περάσουμε καλά μικρή..." Άκουσα την φωνή του να λέει.
Σκοτάδι.
{•••}
Σηκώθηκα στο κρεβάτι μου με τον Nathan από πάνω μου να μου χαϊδεύει τα μαλλιά και να με κοιτάει.
"Τι κανω εδω;" Είπα και κοίταξα γύρω μου. Ο Nathan αναστέναξε. "Εισαι καλά; Αν εισαι καλά αυτό μετράει." Είπε χαμογελώντας. "Μα εγω δεν ήμουν με τον Μαρκ-" Είπα και θυμήθηκα τα χθεσινά γεγονότα. "ΟΧΙ ΟΧΙΙ! Δεν έγινε! Το έκανε;! ΠΕΣ ΜΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕ!" Φώναξα και άρχιζα να κλαίω. "Οχι δεν πρόλαβε." Είπε και κοίταξε αλλου. "Εσυ....;" Είπα και τον κοίταξα. "Ναι. Όταν με πηρες τηλέφωνο το σήκωσα κατευθείαν. Με το που άκουσα τον άλλο τον μαλακα να σου λέει βρωμολογα ήρθα αμέσως. Έπαιξα ξύλο μαζί του μέχρι να τον αφησω αναίσθητο. Μετά από αυτό σε πήρα και φύγαμε." Είπε και με κοίταξε συμπονετικά.
Τα μάτια μου πήγαν στα χείλια του. Μετά στα μάτια του και πάλι ξανά στα χείλι του. Δεγκωσα τα χείλια μου. "Σε ευχαριστω." Ψελισσα και επιτέθηκα στα χείλι του και αυτός ανταπέδωσε. Έπεσα πίσω στο κρεβάτι και έπεσε και αυτός από πάνω μου και συνέχιζε να με φιλάει. Έπειτα τα χείλι του μεταφέρθηκαν στον λαιμό μου και του έκαναν αμέτρητες πιπιλιες. Μετά από αυτό έβγαλε την μπλούζα του. "Nathan εχεις κοπελα." Είπα και τον εσπρωξα.
"Κάλλη. Η μόνη κοπελα που θέλω να έχω ειναι εδω μαζί μου."
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Οκ...
Χάι.
Πρέπει να πω κάποια πράγματα για αυτό το βιβλιο.
Πλησιάζουμε στο τέλος.
Αλλά θα βγει 2ο βιβλιο από αυτό σίγουρα και σε σύντομο χρονικό διάστημα.
