Κεφάλαιο 34 (Τελευταιο.)

120 7 2
                                    

Στο προηγούμενο...

"Καλλιρόη.." Είπε και τον κοίταξα στα μάτια. "Ναι?" Είπα και μου χαμογέλασε. "Είμαι τρελά ερωτευμένος μαζί σου.." Είπε, με έπιασε από την μέση και κλείδωσε τα χείλια μας μέσα σε ένα μεθυστικό φιλί...


♪♫•*¨*•.¸¸❤♪♫•*¨*•.¸¸❤

Nathan's POV

Την κοίταξα μέσα στα μάτια και έπειτα τα ζουμερά κοκκινοπά χείλια της.

Ο διάολε ποσό καιρό έχω να την φιλήσω;

Την θέλω τόσο άσχημα.

"Καλλιρόη." Είπα με βραχνή φωνή το κανονικό όνομα της. Με κοίταξε βαθιά στα μάτια.

Ο Θεέ μου.. ήρθε η ώρα να της το πω.

"Είμαι τρέλα ερωτευμένος μαζί σου." Είπα.
Η αναμονή με σκότωσε και την έπιασα απαλά από την μέση της και τα σώματα μας συγκρούστηκαν μεταξύ τους.

Κοίταξα για λίγο τα ζουμερά χείλια της και την φίλησα με πάθος και βιαιότητα.

Έμπλεξε τα χέρια της στα μαλλιά μου κάνοντας μου μασάζ.

Αχ Θεέ μου ποσό με καυλωνει αυτό.

Δάγκωσα το κάτω χείλος της για να εισχωρησω την γλώσσα μου προς την δικια της. "Μμμ.." Είπε και χαμογέλασα. Εισχώρησα την γλώσσα μου με την δικια της και οι γλώσσες μας χόρευαν στον δικο τους τραγούδι.

Καλλης POV

"Κάλλη.." Αναστέναξε πάνω στο φιλί μας. "Ναι..;" Είπα άχνα. "Σε θέλω. Θέλω να μπω μέσα σου, δεν αντέχω άλλο." Είπε και πήγε το κεφάλι του στον λαιμό μου.

Τον εσπρωξα από πάνω μου όταν θυμήθηκα την μητέρα μου.

"Τι έπαθες;!" Φώναξε και τον κοίταξα με γουρλωμένα μάτια. " Η μητέρα μου πήγε στην Ελλάδα. Πρέπει να πάμε!" Είπα και με κοίταξε ξαφνιασμένος. "Μα το σχολείο μας; Οι παρέα μας; Πως θα βρούμε τόσα λεφτά;!" Είπε. "Έχω κάτι λεφτά στον λογαριασμό μου. Φτάνουν για τον γυρισμό όλων μας στην Ελλάδα. Σε παρακαλώ Nathan." Είπα με δάκρυα στα μάτια.

Με κοίταξε και χαμογέλασε. "Πάμε να ετοιμάσουμε βαλίτσες." Είπε και χαμογέλασα.

Έκανε νόημα στους άλλους και βγήκαν έξω.

"Ετοιμάστε βαλίτσες θα πάμε ένα ταξίδι." Είπε ο Nathan χαμογελώντας. "Που; Για πόσες μέρες;" Είπε ο Daniel. "Το που ειναι έκπληξη. Και μάλλον θα μείνουμε εκεί μόνιμα." Είπε ξύνοντας τον σβέρκο του. "ΚΑΤΣΕ ΤΙ;!" Φώναξαν και οι δυο. "Δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς κινδυνεύουμε εδω." Είπα και κούνησαν το κεφάλι τους καταφατικά.

Άνω των δεκαοκτώ...Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα