Spring Summer Fall in Winter

Part-2

"အဲ့​ေတာ့.. မင္​း​ေျပာခ်င္​တာက "

"​ေတာ္​.. ​ေတာ္​ပါၿပီ.. မင္​းကို​ေလ ဘာမွကိုမ​ေျပာရဲ ​ေလာက္​​ေအာင္​ပဲ စကား​ေလး တစ္​ခြန္​း​ေျပာလိုက္​တာကို ထပ္​ခါ ထပ္​ခါ ထပ္​​ေမးတတ္​တဲ့ မင္​းအက်င္​့​ေၾကာင္​့ ငါလည္​း အ​ေမာဆို႔ၿပီး ​ေသမွာပဲ "

အလုပ္​႐ွင္​ တစ္​​ေယာက္​ျဖစ္​ၿပီး စိတ္​ကမ႐ွည္​ဘူး ဘာညာနဲ႔ ရစ္​​ေနျပန္​​ေသာ Kim Jong​ေၾကာင္​့ ​ေျပာ​ေနတဲ့ စကားက လိုရင္​းကို မ​ေရာက္​ႏိုင္​​ေတာ့.. နားပူမယ္​့ ဒဏ္​ကို မခံႏိုင္​တာ​ေၾကာင္​့ ဖုန္​းကို ခ်ပစ္​လိုက္​သည္​။

မ​ေန႔က က္ိုယ္​​ေတြ႔ခဲ့တဲ့ လူစိမ္​းအ​ေၾကာင္​း စကား​ေလးစမိပါတယ္​.. ျပန္​​ေမး​ေနတာက နာရီဝက္​မကဘူး.. ဒီလို လဒူကို ဘာလိုမ်ား သူငယ္​ခ်င္​း​ေတာ္​မိတာပါလိမ္​့ ...

ထားလိုက္​ပါ​ေတာ့​ေလ ... ခက္​ခက္​ခဲခဲနဲ႔ ရထားတဲ့ ကိုယ္​့ခြင့္​ရက္​​ေလးကို အျခားတစ္​​ေယာက္​​ေၾကာင္​့ စိတ္​ညစ္​မခံခ်င္​တာမလို႔ .. ျခံထဲဆင္​းလာကာ ပန္​းပင္​​ေတြနား ​ေရ​ေလာင္​း​ေနလိုက္​တယ္​..

ဘာရယ္​မဟုတ္​.. ​ေရ​ေလာင္​း​ေနရင္​း ​ေခါင္​း​ေလး​ေစာင္​းကာ ပန္​းပင္​​ေတြကို ၾကည္​့​ေနမိရင္​း တိုက္​​ေဘး​ေနာက္​နားက ခပ္​လွမ္​းလွမ္​းမွာ႐ွိတဲ့ ​ေတာအုပ္​စီ လွမ္​းကာၾကည္​့မိ​ေတာ့.. ၾကက္​သီး​ေမြးညင္​းက ထလာ​ေသးသည္​။

​ေၾကာက္​တယ္​ရယ္​လို႔​ေတာ့ မဟုတ္​​ေပမဲ့ ​ေတာအုပ္​ပံုကိုက အထီးက်န္​ပံုရတဲ့အျပင္​ ​ေျခာက္​ျခားတဲ့ အသြင္​​ေဆာင္​​ေန​ေသးသည္​ .. ​

​ေနာက္​မွ ဦး​ေလးမင္​ကို လွမ္​း​ေမးရ​မယ္​ဟု ​ေတြးထားလိုက္​သည္​။ဒါထက္​ သူအဲ့​ေနရာကို ကိုယ္​တိုင္​ သြားၾကည္​့ခ်င္​သည္​​ေလ ... သူ႔ရဲ႕ ​ေမြးရာပါ စပ္​စုတတ္​တဲ့ အက်င္​့က အလုပ္​ႀကီး အကိုင္​ႀကီး လုပ္​​ေနရတဲ့ လူအ​ေနနဲ႔ မ​ေကာင္​းတတ္​မွန္​း သိ​ေပမဲ့လည္​း အခုလို ဂုဏ္​ အ႐ွိန္​အဝါ​ေတြ မ႐ွိတဲ့ အခ်ိန္​မွာဆိုရင္​ ပိုးကထလာသည္​။

​ေန႔ခင္​း​ေၾကာင္​​ေတာင္​​ေတာင္​ႀကီး ျဖစ္​​ေနတာ​ေၾကာင္​့လည္​း သြားခ်င္​စိတ္​က တားမရျဖစ္​​ေနတာ.. ညဘက္​သာဆိုရင္​ သြားဖို႔​ေတြးမယ္​့ အစား အိပ္​ရာထဲ ​ေပြး​ေနမိၿပီ။