Spring Summer Fall in Winter

Part-6

"ဟို​ေနက မင္​း​ေျပာတဲ့ လူႀကီးက​ေလ.. "

Kim Jongတစ္​​ေယာက္​ ​ေျပာတဲ့ စကားမွ မဆံုး​ေသး

အသံစာစာနဲ႔ ထြက္​လာတဲ့ Xiao Lu အသံ

"ဟာ.. မင္​က​လည္​း ခ်ာတိတ္​ပါဆို​ေနမွ.. လူႀကီးပဲ​ေျပာ​​ေနတယ္​.. "

"မင္​းက ငါ​ေျပာတဲ့ စကားကို​ေကာ ဆံုး​ေအာင္​ နား​ေထာင္​လို႔လား ငါ​ေျပာခ်င္​တာက
'မင္​း​ေျပာတဲ့ လူႀကီးက​ေလ ခ်ာတိတ္​ ျဖစ္​​ေနတာ​ေပါ့လို႔ '​ေျပာမလို႔ဟ "

မရ​​ေတာ့ဘူး ျကည္​့လို႔ကို မရ​ေတာ့ဘူး.. Kim Jong မတရားစိတ္​တို​ေနၿပီ

ဘယ္​့ႏွယ္​့ မနက္​8နာရီ ကတည္​းက လူကို ရံုးခန္​းလာခဲ့ဆိုၿပီး ​ေခၚတာ ဘာမ်ားျဖစ္​သလဲလို႔

'Oh Sehunက​ေလ ' ဆိုတာကို ပါးစပ္​က​ေနမခ်​ေတာ့ဘူး..

'သူက႐ူးတာ​ေတာင္​ ​ပစ္​​ေႂကြခ်င္​စရာ ​ေကာင္​းတယ္ 'တို႔

'ငါ မဒီ​ေခ်ာ​ေခ်ာ​ေလး​ေတြၾကား ဝန္​းရံခံရတာ ၾကာသြားလို႔မ်ားလား.. သူ႔ကို ​ေႂကြတယ္​ဟ'တို႔က ပါ​ေသးတယ္​

ဒီ​ေလာက္​​ေတာင္​ Sehunအဆိပ္​တက္​​ေနတဲ့ဟာ​ေလး.. ​ေျပာပစ္​ဦးမယ္​

"မင္​းက​ေလ.. ​ေသာက္​႐ူးမွန္​း သိ​ေနတာ​ေတာင္​ မႊန္​ခ်င္​တုန္​း.. "

ဒါမ်ိဳး​ေတာ့ Xiao Luကို ဘယ္​လာ​ေၾကာလို႔ရမလဲ

"ဒီမွာ Jongလံုး ငါက​ေလ မင္​းလို အားတိုင္​းရားတိုင္​း လ်ွာ႐ုိးမ႐ွိ ခ်စ္​တယ္​ဆိုတဲ့ စကားကို ထိုင္​​ေျပာ​ေနတဲ့​ေကာင္​ မဟုတ္​ဘူးကြ "

တ႐ႈး႐ႈး တ႐ွဲ႐ွဲ ျဖစ္​လာတဲ့ Xiao Luကို ၾကည္​့ရင္​း မီး​ေလာင္​ရာ ​ေလပင္​့​ေပးလိုက္​သည္​။

"ဘာပဲျဖစ္​ျဖစ္​ ငါက​ေတာ့ Sang namjaပီသတယ္​ကြဲ႔.. မင္​း​ေျပာတဲ့ သူ႔​အ​ေၾကာင္​း​ေတြထဲကမွ သူ႔ပံုစံကို ​ေလ့လာရင္​းမွ ငါသတိထားမိတယ္​.. မင္​းက​ေတာ့​ေလ ဘယ္​လိုၾကည္​့ၾကည္​့ ဟို​ေကာင္​့​ေအာက္​မွာ ​ေနရမဲ့ပံုနဲ႔"

​ေျပာၿပီးတာနဲ႔ တစ္​ၿပိဳင္​နက္​တည္​း အခန္​းအျပင္​ ​ေျပးထြက္​လာခဲ့သည္​။