Her yeni günün yeni umut olması beklenirken bir türlü açmayan güneşti beklenen.. İzmir vatanın en batısı mücadele and içmiş hayatı pahasına vatanın her karış toprağına savunmaya gönüllü Yiğitler vardı. Ressam Çanakkale Savaşı'ndan sonra yeni bir kahramanlık destanının içinde buluyordu kendini bu insanlar vatan uğruna bayrak uğruna canlarından vazgeçmişlerdi. Ucu bucağı görünmeyen bir mücadele ne olduğu belli olmayan kazanılıp kaybedileceği meçhul bir mücadele.
Artık dolmuş ve taşmak üzereydi bir an önce belindeki silahı düşman askerlerine doğrultmak ve gerekirse vatanı için canını vermek için gözünü bile kırpmayacaktı.
Sevdiceğini annesini yalnız başına bırakmıştı biliyordu ki vatanı olmayanın namusu da şeref'i de olmazdı. O gün bir grup vatanseverlr tanışmıştı. Hepsi bir ağızdan vatan için can vermeye yemin etmişlerdi. Ellerinde çok az silah ve mühimmat vardı. Batılı ülkelerin güçlü silahlarına karşı ölümüne siper olmaya hazır bu insanlar ne olursa olsun bu davadan vazgeçmeyeceklerdi.
Osmanlı devleti kendi topraklarına savunamayacak haldeydi. Batının deyimi ile hasta adam ölümünü bekliyordu. Osman Gazi'nin Orhan Gazi'nin ve Fatih Sultan Mehmetlerin bugünlere getirdiği bu vatan sessizce ölümü bekliyordu. Ressam düşündükçe kahroluyordu. Çanakkale'yi silah zoru ile geçemeyen düşman birlikleri yaptıkları anlaşmalarla kolayca başkent İstanbul'a Demir atmış ve padişahı etkisiz hale getirmişlerdi.
YOU ARE READING
Ölümün kıyısında #Wattys2019
Historical FictionBir çizgi... Koca bir kağıt ve bir çizgi... Ressam kaşları çatık halde kalemi yere fırlattı hepsi buydu işte kısacık bir çizgi... Tüm haykırışları bir çizgiden ibaretti ,tüm öfkesi bir çizgi...
