Whirlwind Chain (Eclipse Series #1)

Chapter 14

Nagsisimula? Nagsisimula pa lang?

Tila sumakit ang ulo ko sa nabasa.

Nilagok ko ang huling patak ng tubig, ang pampakalma ko.

Tinitigan ko ang mapanglaw na kulay ng buwan, kay gandang pagmasdan kasama ng mga bituing kumikislap sa kalangitan.

Bakit kailangan kong pagdaanan ang lahat ng ito? Paano ko tatanggalin ang sumpang inilapat saaking Ina?

Kung ang puno talagang iyon ang aking Ina, bakit hindi ko siya naramdaman?

Kanina pa umalis ang tatlo kong kasama, ako na lamang ang natira.

"Cleo, ngayong gabi ang oras ng ating paglusob sa Irkalla, maghanda ka na." Kumunot ang noo ko sa binatid ni Ruairi.

"Ngayong gabi? Bakit napakabilis naman ata?" Inilahad nito saakin ang isang papel na nakarolyo.

Kaagad kong ibinaba ang hawak kong kopita saka kinuha ang papel at binuklat.

"Kailangan nating makuha si Kefiru bago pa sumikat ang araw, ikaw, ikaw hiling nilang pumunta sa gubat ng Irkalla." Napaangat ang tingin ko dito.

"Ako lamang ang nais nila, bakit kailangan niyong sumama? Hindi ko nais ng gulo, Ruairi. Magtutungo akong mag-isa." Nilagpasan ko ito at nagpunta ako saaking silid.

Bakit hindi ako makadama ng kaba? Gayung makikita ko ng muli si kamahalan, wala, wala akong madamang anumang panganib.

"Cleo, hindi ka makararating doon bago pa sumikat ang araw. Ilang buwan ang dadaan bago ka pa man madala doon gamit ang karwahe." Isinuot ko ang damit panlamig saka hinarap si Erela.

"Hayaan mong ihatid ka namin sa Irkalla." Nakita kong nagsipasok rin sila Lovisa, Via at Lucia. Pati na rin ang anak ng mga Caspin at si Euzelia.

Kumunot ang noo ko.

"Teka bakit ang dami ninyo? Kaya na namin ni Erela ang pagpunta doon." Saad ko, isinilid ko ang punyal at taalarawan ni Takara saaking bulsa.

"Cleo, sasabihin namin sa Caspian ang tungkol sa sulat kung magpipilit kang hindi kami pasamahin." Seryoso ang tinig ni Ruairi.

Kung gayun ay siya ang nakakuha ng sulat? At hindi pa ito alam ng Caspian?

"Pumayag ka na, Cleo. Nais din naman naming tulungan ka, kahit lamang sa pagsama saiyo sa pagpunta sa Irkalla. Pagbigyan mo na kami." Pagmamaka-awa ni Via.

Bumuntong-hininga ako.

"Sige, payag na ako." Napangiti ang mga ito.

"Sa gubat ko isasagawa ang portal." Saad ni Erela.

Lumabas kami ng silid at naghiwa-hiwalay kami ng pwesto sa pagbaba sa unang palapag ng mansyon upang hindi kami mapansin.

Dagsa pa rin ang mga taong nagkakasiyahan sa loob ng mansyon, mukhang malaki ang tiwala ng Caspian sa mga taong ito.

Yumuko ako saka isinuot ang talukbong ng suot ko, hindi maaaring mapansin nila ako. Siguradong makakarating sa Caspian ang gagawin ko.

Patawad, ngunit hindi ko sila maaaring idamay sa problema ko.

Naglakad ako papasok sa masukal na gubat, ang usapan namin ay sa pusod ng kagubatan. Ngunit hindi ko akalaing ganito kadilim sa lugar na ito.

Ni hindi ko maaninag ang nilalakaran ko, paano ko malalaman kung nakarating na ba ako?

Tumigil ako ng makita kong isa-isa naglalabasan ang alitaptap sa paligid, tila tinulungan akong makita ang daan papunta sa gitna ng kagubatan.

Pumikit ako't dinama ang hangin, mukhang isang mahabang gabi ang mangyayari. Lumakas ang ihip ng hangin, kasabay ng paglipana ng alitaptap sa paligid. Katulad ng dati ay iginagaya ako nito sa direksyon sa tingin ko ay patungo sa gitna ng kagubatan.