Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Belki sevmemeliydim onu, kendimle beraber bu batağa hiç sokmamalıydım. O bembeyaz tenine simsiyah tenimi karıştırmamalıydım, keşfetmemeliydim gözlerinin derinlerinde sakladığı yalnızlığını. Ama Tanrı bana hiç sormamıştı 'onu sevmek istiyor musun?'diye, belki sorsaydı onun benimle yapamayacağını söylerdim. Beni severse yok olacağını, kendime iyi gelemezken ona iyi gelemeyeceğimi. Kader dedi Tanrı, sen sev diye çıkardım onu karşına, sen onu kurtar diye çıkardım karşına dedi. Şimdiyse kollarımda uyuyor kaderin bana getirdiği badem kokulu sevgilim, uykuyla uyanıklık arasında bana dünyaları bahşediyor güzelliğinden.
Siyahıma karışmış beyazımı izlerken mırıldandım 'teşekkür ederim tanrım, kaderimi beyaza karıştırdığın için'. Dudaklarına kondurduğum öpücükle kirpiklerini kırpıştırıp, gözlerini araladı ve günümü aydınlatan o gülüşünü armağan etti bana.
"Hiç bu kadar güzel uyandırılamamıştım, teşekkür ederim." Dedi, o ince narin dudaklardan dökülen kelimeler sanki kalbimi okşamıştı. Onu öpmek, sonsuza dek öpmek istiyordum.
"Hiç bu kadar güzel aymamıştı günüm güzelim, teşekkür etme ne olur." Asıl ben teşekkür etmeliydim böyle kollarımda olduğu için ya da ona sevmeme izin verdiği için. Ona sunduğum muhtaçlığımı içtenlikle karşıladığı için. Düşünceli gözlerle bana baktı, öyle güzeldiki. Hiç beklemediğim bir anda sevgiye muhtaç bebekler gibi boynuma sokuldu.
"Beni hayatım boyunca sevecek misin Jongdae?" Sesi mırıltılıydı ve huzur dolu. Sorusunu düşünmeme gerek yoktu, kalbim zaten çoktan onu seçmişti. Gülümsedim, siyahıma beyaz karıştırmışken nasıl vazgeçerdi bu kalbim beyazından. Yüzünü boyun grintimden çıkartıp, mavi gözlerinin içinde hareleri ay çiçeğini andıran gözlerine kilitledim kendimi. Kelimelerse dudaklarımdan dudaklarına süzülmüştü çoktan.
"Hayır, seni kendi hayatım boyunca seveceğim Minseok, ruhum da buna dahil." Söylediğimle gözleri dolmuştu. Bunca yıl tatmadığı bu sözcükler o güzel gözlerini anında buğlandırıyordu ve bunun mutluluktan olması bana huzur dolu bir haz veriyordu. Yavaşça bana doğru yaklaştı ve dudaklarımız mühürlendiğinde tanrının kaderiyle kutsanmış olduğumuzu anlamıştım.O benimdi, bense onun. Sonra düşündğm ilişkimiz kolay olmayacaktı, gerçekten zorlu olacaktı ve buna her gün katlanmak zorunda kalacaktık. Ama ben bunu istiyordum çünkü onu istiyordun, onun tamamını sonsuza dek istiyordum.
