ჯენი!

374 30 5
                                    

ჰოუფის პოვ: ღიღინის ხმა გავიგე. ალბათ კატა კნავის... ვიფიქრე მე მაგრამ ეს ხმა შიგნიდან მჭამდა "ეს რა ხმაა!" თქვა ჯენიმ და თმაში ხელები შეიცურა. ნელნელა ხმა კივილში გადაიზარდა, არავის არ გვსიამოვნებდა ხმის მოსმენა, მაგრამ ჯენის განსაკუთრებულად საშინელი რეაქცია ჰქონდა. ნელნელა კივილი ისევ სიმღერაში გადაიზარდა. ბუნდოვნად მესმოდა რას მღეროდნენ."სიკვდილის თამაში ვითამაშოთ...." სასაცილო ბავშვური მელოდიით იყო სიმღერა მაგრამ საშინელი ტექსტი ჰქონდა. მეშინოდა.... ძალიან მეშინოდა...
ჯენის პოვ:ღიღინის ბმა გაძლიერდა და ჩემში უცნაური გრძნობაც გააძლიერა, ბოლოს გადავწყვიტე სარდაფში ჩავსულიყავი.
აუ ბავშვებო წამოთ სარდაფში რაა... ვუთხარი ბავშვებს.
"შენ თავში გიქრის? მართლა გამოდებილდა ეს..." ამბობს თაე.
ხო მაგრამ....(მე)
არანაირი მაგრამ! უკან ვბრუნდებით (თაე)
წავედი მე სარდაფში! ვინც მოდის, მოდის, არ წამოხვალთ და თქვენი აჯობებს რაა... ვიყვირე უკვე, რადგან მოთმინების ფიალა ამევსო, ჩანთიდან პატარა ფანარი ამოვიღე და გავედი, მაგრამ რაღაცამ გამაკავა, უცებ ჩამრთველს მივეჯახე. ეეე! აქ ჩამრთველია! ვთქვი მე, მოვიდა შუგაც და ჩამრთველს ჯაჯგური დაუწყო და შუქი ჩართო. სახლი თეთრად განათდა და ბევრად უფრო შემზარავი იყო ვიდრე სიბნელეში. ახლა უკვე სარდაფში ჩასვლა მტკიცედ მქონდა გადაწყვეტილი, არ მაინტერესებდა ვინმე თუ გამომყვებოდა, ჩემთვის მნიშვნელობა არ ჰქონდა, რადგან ერთადერთი რაც მინდოდა გამეგო იყო ის, თუ ვინ იყო იქ. ჩანთა ავიღე და სარდაფისკენ ავიღე გეზი. აი კიბეებსაც მივუახლოვდი და სარდაფის კარი ოდნავ შევაღე. კიბეებზე ჭრაჭუნით ჩავედი და თვალების ცეცება დავიწყე.
ქუქის პოვ: ჯენის შეჩერება ვცადე მაგრამ არ გაჩერდა, კარგს არაფერს ველოდები... მეშინია... უცებ ნაცნობი ხმის კივილი გავიგე და გული საგულედან კინაღამ ამომივარდა... ეს ჯენის ხმა იყო. ჯენიიი!! ჯენიი!!! დაეხმარეთ!! წავედით! დროზე! ვყვიროდი მე.  უკვე გაქცევა რომ გადავწყვიტე ჰოსოკმა შემაჩერა. " არ გინდა, მე წავალ" მითხრა მან. მე შევეწინააღმდეგე მაგრამ, არ დამიჯერა და სარდაფში გავარდა, იქიდან კი არ გამოსულა.
ჰოუფის პოვ: ჯენის მოსაყვანად გავვარდი, გული ცუდს მიგრძნობდა, გარეთ საშინლად წვიმდა და ელავდა, სახლში ელექტროდენმა "თამაში" დაიწყო. აინთო-ჩაქრა, აინთო-ჩაქრა, აი, სარდაფსაც მივაგენი ჩავედი და... ჯენი დავინახე, რაღაც თუ ვიღაც უხილავი, ხელს ყელზე უჭერდა. უცებ გამოჩნდა. ახალგაზრდა გოგო იყო, ტუჩების ორივე მხარეზე მავთულები ჰქონდა, რის გამოც, სულ იღიმოდა, ის უბრალოდ საშინელება იყო... უცებ დანა ამოიღო და მე და ჯენის მოგვისვა, მერე კი გაგვიჭრა, რაღაც კონტეინერი ამოიღო და ჩვენი სისხლი იქ ჩაასხა, ჩვენ რაღაც სასწაულებრივი ძალით დაგვაბა და გავიდა.
ჯინის პოვ: მას შემდეგ რაც ჰოსოკი ჯენის მოსაძებნად გავიდა, აღარ დაბრუნებულა "ბავშ..." სიტყვა  რაღაც ფურცელმა გამაწყვეტინა სადაც წერილი ეწერა.

☠let's play☠ (დასრულებული)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon