Tied To The Savage Tycoon

Chapter Two

Chapter Two :/

"Devina, kumain ka na. Please," Nagmamakaawang sambit ni Martino. Nag-aalala dahil madalas nalang kumain si Devina nang maospital ang kapatid. "Hindi ako kakain hanggang hindi gumigising si Kuya Midan,"

Dalawang linggo ang lumipas, hindi pa rin gumigising si Midante Magalion. The doctors found out a minor brain damage in his brain. Also the sedating drugs that was prescribe to him haven't completely left the system yet.

"Honey, hindi natin alam kung gigising pa ba si Midante. Papaano nalang kung hindi na aabot si Midan--"

"Don't you dare say that! Gigising si kuya," Muling bumuhos ang luha ni Devina sa sinabi ng asawa. Hindi siguro kaya ni Devina mawalan ng kapatid. After both of their parents died, Midante was a father and a mother to Devina.

"I'm sorry, I'm just worried. Ayokong magkasakit ka, Devina. Hindi ko kakayaning mawala ka." Inakbaya ni Martino si Devina at hinalikan ang noo.

"Don't worry about me, I eat granola bars time to time." Hinawakan niya ang kamay ng braso'ng nakapalipot sa balikat. Sabay silang pinagmasdan ang walang-malay na katawan ni Midante.

Naaawa siya kay Midante, ngunit ang mas nahihirapan sa sitwasyon ngayon ay ang kaniyang manugang, na si Cindy. Hindi matanggap ni Cindy ang nangyari, at sa bata'ng edad ay napasa ang malaking responsibilidad ng pagpapatakbo ng Magalion Lines.

"Honey, naaawa talaga ako kay Cindy, nahihirapan siyang akayin ang trabaho bilang substitute chief executive." Marahan na tumango si Martino sa sinabi ng asawa. "Tutulungan ko si Cindy, mahal. Huwag kang mag-alala."

"Wala na tayong magagawa para maisalba ang Magalion, honey. The only solution is to sell it to the highest bidder." Nawalan ng pag-asa si Devina, at bumuntong-hininga.

Mariin na pinikit niya ang mga mata, mahinang bumulong sa hangin. "Anastasia, tulungan mo kami."

"WHAT do you mean? Tatlong daan'g empleyado ang nagresign?" Sa pagdaan din ng mga araw, nawawalan ng daan-daan'g trabahante ang Magalion Lines. Wala maggawa si Cindy kung 'di ipikit ang mga mata at magdasal na sana may himalang mangyari.

Kahit lumuhod man siya sa harap ng libo-libon'g trabahante. Aalis pa rin sila dahil sa kakulangan ng sweldo.

"Yes ma'am, mga anim libo nalang po ang naiiwan. Nagbabaka-sakila po sila na baka bibigyan sila ng sweldo kasi maliit nalang ang bilang nila." Sambit ni Hailey, ang company secretary.

"Hailey, nagtatangka ka bang umalis?" Umiling si Hailey. "I saw the resignation paper on your desk, its taking a peek on us." Madaling sinuksok ni Hailey ang resignation form sa ilalim ng libro. "Sorry po ma'am." At binaba ang ulo sa hiya.

"Magtiwala ka lang Hailey, maghahanap ako ng paraan na maisalba ang kompanyang ito." Tumango naman si Hailey sa sinabi ng kaniyang boss. Ramdam na ramdam ni Cindy ang pressure sa paghahanap ng mga paraan.

Sa gabi ay hindi siya nakakatulog ng maayos. Pinoproblema ang ama at ang kompanya. Hindi niya pipiliing ipamigay ang kompanya sa ibang tao. Kahit sino pa ang mahal na mahal niya ang taong nagpupumiglas na bumili.

"Ma'am, may tumawag mula Enriques Imperium Group of Companies." Nanlaki ang mga mata ni Cindy sa narinig mula sa kay Hailey. "Don't answer the phone."

Huli na nang bumati na si Hailey sa tumatawag. "Sabi kong don't answer the phone," nagkatinginan sila, at umiwas si Cindy. Hinimasmas niya ang kaniyang mukha gamit ang palad. Lord, ayoko na.

Binaba na Hailey ang telepono. "Iniinbitahan ka po ng CEO ng Enriques Imperium na maghapunan sa Silver Tavern Steakhouse." Hinilig niya ang ulo, at pinag-isipan ng maayos.