အျဖဴ​ေရာင္​စည္​း(အဖြူရောင်စည်း){completed}

Part 26

ရုတ်တရက် မျက်လုံးအစုံကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့
အဖြူရောင် မျက်နှာကျက်တစ်ခု........

ပြန်မှတ်မိတဲ့ နောက်ဆုံးအကြောင်းအရာက
Chanရဲ့ ရုံးခန်းထဲကအကြောင်း....

စာရင်းဖိုင်တွေကို အကုန်စစ်ပြီးလို့သွားအပေး
အထိသာ....မှတ်မိလိုက်တော့သည်.....

"Baekလေး...နိုးလာပြီလား....."

"Hyung....ကျွန်တော်ဘာဖြစ်သွားတာလဲ...."

"အရမ်းပင်ပန်းလွန်းလို့ လဲသွားတာ
အဲ့တာကြောင့် Hyungပြောသားဘဲ အလုပ်တွေ
အရမ်းမလုပ်ပါနဲ့ဆိုနေ...."

"Chanကရော......"

"သူက ဆရာဝန်ကြီးတွေနဲ့ သွားစကားပြောနေတယ်...."

"ဟင်......သွားတောင် စကားပြောနေရတယ်ဆိုတော့
ကျွန်တော့အခြေအနေက ဆိုးလို့လား
ကျွန်တော်က ဘာဖြစ်နေလို့လဲ........."

"ဘာလို့အဲ့လိုတွေ လျှောက်တွေ့နေရတာလဲ Baekရဲ့
အခုက ဆေးရုံစရိတ်တွေအတွက်ပါ တစ်ခုခုဆို
မင်းရဲ့အကိုအရင်းဖြစ်သူ ဆရာဝန် ကျွန်တော် Byun
Suhoနဲ့ပြောမှာပေါ့........"

"အယ်......ဟုတ်သား.....ကျွန်တော်က
Chanနဲ့ အိမ်ကမိသားစုကို အစောကြီးခွဲသွားရမှာကို
ကြောက်နေတာ........"

တံခါးတွန်းဖွင့်ကာ ဝင်လာတဲ့ ကျွန်တော့ချစ်သူရဲ့
မျက်နှာက အပြုံးလေးတွေကြောင့် ပင်ပန်းသမျှက
ပြေပျောက်ရသေးသည်......

"Chanyeolလာပြီဆိုတော့ Hyungသွားတော့မယ်
Dutyချိန်ကြီးမလို့......"

Duty coatအဖြူလေးဝတ်ထားမှန်း အခုမှပင်
သတိထားမိလေတော့သည်.....

"သွားပါ Hyungn Baekကို ကျွန်တော်စောင့်နေ
မှာပါ..."

"Hyungသွားပြီနော် Baek......"

နူးညံသော အပြုံးချိချိုလေးတွေပိုင်တဲ့ Hyungက
သူ့အပြုံးတွေနဲ့လူနာတွေကို သက်သာအောင်စွမ်းဆောင်
နိုင်လောက်ရဲ့.......

"တာ့တာ Hyung....."

Hyungထွက်သွားပြီးမှပင် အနားမှာ ထိုင်နေသူ
Chan၏လက်လေးများအား ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း.....

"ငါ......မျက်လုံးနှစ်လုံးပွင့်လာချိန်မှာ ပထမဆုံး
မြင်ချင်မိတဲ့သူက မင်းဆိုရင် မင်းယုံမလား
ဒါမှမဟုတ် ငါ့ကို အပိူတွေပြောနေတယ်လို့
ထင်နေမှာလား........"