Mafya Patron

33

"De.. dede bak ben..."

"Açıklamayı şu an yapma Açelya. Seninle sonra konuşacağız. Şimdi... Baran benimle gel." Baran ve dedem kalkıp başka bir odaya gitti. Arkalarından bakakaldım.

Hızla anneannemin yanına gittim. "Anneanne ! Dedem öğrendi."

Anneannem elimdekini bırakıp bana döndü. "Nasıl ?"

"Baran söyledi. Konuşmaya gittiler dedemin odasına. Korkuyorum. Ya çalışmama izin vermezse." Anneannem üzgün bir şekilde bana baktı.

"Sevgilinle aynı evde sürekli birlikte olman...."

"Baran evde olmuyor." Son zamanlar hariç ama duymasına gerek yok.

"Sen onun evinde kaldın."

"Şaka mı bu anneanne. O zamanlar birlikte değildik." Anneannem önüne döndü. "Ben karışmıyorum size. Deden ne derse o. Öğrenmesi iyi oldu. Bu yaşıma kadar hiç bir şey saklamadım ondan bunu da saklamazdım." Sessiz kaldım. Diyecek bir şey yoktu.

"Barana güveniyor musun anneanne ? Birlikte olmamızı istemiyor gibisin."

"Başına bi iş gelmesinden korkuyorum." Oflayarak sandalyeye oturdum.

"Baban biliyor mu ?"

"Hayır o da bilmiyor." Anneannem yanıma oturdu. "Bak kızım. Senin mutlu olmanı istiyorum. Ama... Baranın işi tehlikeli. Silahlar, düşmanlar... Ne kadar zor olduğunu ben biliyorum. Deden çalışırken ne kadar zorlandığımı sen biliyorsun."

"Dedemi seviyordun. Ben de Baranı seviyorum." Anneannen omzumu sıvazladı."Biliyorum."

"Ama bildiğim bir şey daha var. Zorlanacaksın. Çok zorlanacaksın. Şimdi yalnızsın. Evlenince ? Belki günlerce eve gelmeyecek. Belki vurulacak. Her gün eve sağ salim gelsin diye dua edeceksin. Gözlerin sürekli yollarda olacak." Başımı öne eğdim. Haklıydı. Şimdiden o kadar zorluk çekmiştik. İleride...

"Haklısın. Anneanne ne yapabilirim ? Onu seviyorum. O olmadan bir hayat... Başkası ile olamam."

Anneannem bana sarıldı ben de ona sarıldım.

İçeriden dedemin sesi duyuldu. "Açelya, hayatım buraya gelin." Heyecanla ayağa kalktım. Buğra benim odamda oyun oynuyordu Allah'tan.

Kalkıp dedemin yanına gittik. Tekli koltukların birine dedem oturmuştu. Diğerine de anneannem oturdu. Ben de karşılarına Baranın yanına geçtim.

"Karaleş saçmalığını duydum Açelya. Size şunu söyleyeceğim. Ya her şeyi bir köşeye bırakır evlenirsiniz. Ya da bu iş biter." Ağzım açık şekilde dedeme baktım.

"Dede ama ben daha..."

"Okulun bitti. İşe başlayabilecek durumdasın. Seni koruyabilmenin tek yolu bu. Madem bu kadar tehlikeli bir işi var. Seni böyle koruyabiliriz."

Bir an Baranın intikamı geldi aklıma. "Dede Baranın kendine göre sebepleri var. İlişkimizi de bu yüzden kalana bildirmedi."

"Biliyorum Açelya dinledim. Barana bir teklif sunuyorum işte." Barana döndü.

"Kızımı mı seviyorsun. İntikamını mı ?" Baran sert bir şekilde dedeme baktı.

"Dede bu nasıl bir tercih. Ben...."

"Açelya! Bu son sözüm. Baran ya intikamını seçer ya da seni." Baran sinirle ayağa kalktı.

"Size bunun benim için önemini anlattım! Bu tercihi yapmamı mı istiyorsunuz ?!"

Dedem bir şey demeden suratına baktı. "İntikamımı seçiyorum. Bu işim bittiğinde Açelyayı alacağım." Şaşkınlıkla biraz da üzgün bir şekilde Barana baktım. Cidden seçim yapmış mıydı ? Düşüneceğim deseydi daha az üzülürdüm.