Mga tatlong araw itinagal bago humupa at tukuyang mawala ang mga reporters na nag-aabang sa labas ng building. Hindi rin ulit kami nagkita ni Ieous kahit na humupa na ang reporters matapos ang tatlong araw dahil on-going ang trial sa korte. Mga isang linggo walang diablo sa buhay ko. Would you imagine that this mess started from love interest? Love could make everyone desperate wasn't? Love is one of the greatest feelong but also the hardest to handle and understand. Hindi ko parin maintindihan bakit andaming nababaliw sa pagmamahal. 'Yung iba tatalon sa building kapag nasaktan at na reject. Hindi natatapos ang buhay sa pain and rejections of love but they see it as if the world already at its end.
"Nakita mo 'yung bagong commercial natin with Ms. Anne Curtis? Ang ganda talaga niya." Sabi ni Wendy nang nilapag niya ang summary ng meeting namin kahapon.
"Syempre, kauri ko siya eh. Diyosa." Wika ko.
"Kailam pa ma'am?" Tinaasan ko suya ng kilay.
"Ikaw, kailan kaya kita tatanggalin?" Pagbabanta ko sa kaniya. Nakita ko ang kaba sa kaniya.
"'Kaw naman madam, syempre hindi pa sa ngayon. Wow, ang ganda mo talaga ma'am, mas maganda pa kay Anne curtis." Bumawi ito.
Ni-review ko lahat ng financial audit. Tinawag ko rin ang vice president namin para tulungan ako na i-reprocess ang meeting at hingiin ang mga suggestions and comments niya. Mga isa't kalahating oras ang brainstorming namin atsaka siya nagpaalam umalis. Birthday daw ng bunso niya.
Naalala ko ang maikli naming pag-uusap tungkol sa buhay-buhay.
"Ikaw, kailan ka ikakasal?" She asked while underlining some papers.
"Hindi ko rin alam." Kaswal na sagot ko.
"You are young, smart, and beautiful woman dear. Why don't yoi try to go on a date." Suhistyon niya at nag-angat ng tingin sa akin. Bumuntong hininga ako sa kaniya.
"You know I have trust issues and walang umaaligid sa akin baka natiktikan nila na may attitude problems ako." Disappointed na pagpapaliwanag ko.
I mean, focus muna ako sa business ko pero I think by now dapat may partner na ako. To be honest, ayaw kong tumandang dalaga. I want to create a family, have a loving father and adorable babies. I don't want to die alone. Gusto ko kapag mamatay ako, may iiyak sa funeral ko at hindi lahat magdidiwang.
"I don't think so. They were just intimidated to you." Pagpapalubag loob lang ata iyan kaya niya sinabi. "Wait, walang umaaligid sa iyo? Dear, ilang beses na naming nakikitang pabalikbalik dito si Mr. Rossi akala ko there's something going on sa inyong dalawa. Atsaka, 'di ba nadamay ka sa issue na nangyari sa wine factory nila? I assumed tuloy na kinikita mo na siya." Naguguluhang saad nito.
Ikinabigla ko ang sinabi ni vice. Nasamid pa nga ata ako sa sarili kong laway. Ganito ba ang tingin sa amin ni Ieous? Kadiri naman.
"No way. Tubig at langis ata kami noong lalaki na 'yon. If we are going to be in relationship, it will only lasts for 2 days or less." Ismid ko at mariing pagtanggi sa sinabi niya.
"Really? So, you don't like him?" She pressed her lips but the tip of it was lifting slightly. She's held her smile.
"No!" Mabalis na tugon ko. "That guy? Argh, I hate him to the core." Dagdag ko pa.
"Oh I see... hey. That blush-on is pretty by the way." Aniya pero parang may ibig ipahiwatig ito.
Nakaramdam na ako ng init sa pisngi. Bakit?
Hindi ako naglagay ng blush-on.
I was out of my trance while playing with my pen when myy phone rang at nabasa ko 'yung registerd name. Asshole
