Demons: The Prince

Εξηγήσεις και επιλογές

Αυτή είναι πληρότητα... Να έχεις πλάι σου όσα θέλεις και επιθυμείς ενώ όλοι γύρω σου σε δικάζουν και σε θάβουν. Ψεύδονται στη μούρη σου και το δέχεσαι μέχρι να τους αποκεφαλισεις...

Ξαπλώνει χωρίς να μιλάει έχοντας τα χείλη της κολλημένα στο στήθος μου. Ανα τακτά χρόνια διαστήματα, σκιζει λίγο την επιδερμίδα και γλύφει τις σταγόνες που βγαίνουν από το κορμί μου ενώ φροντίζει με το σάλιο της να τις κλείνει πιο γρήγορα. Ξέρω πως θα ρωτήσει και με εκπλήσσει που τόση ώρα δεν αναφέρθηκε στο προβληματισμό της...

Το προσωπάκι της έχει όμορφες μαύρες κηλίδες και τα καταχρυσα της μάτια ανοιγοκλείνουν απαλά...Θέλω Τόσο να μάθω τι σκέφτεται μα το μικρό μου γατί δυναμώνει κάθε φορά... Χωρίς προσπάθεια και εν αγνοία της με απωθεί από το μυαλό της.

"Τι σκέφτεσαι;" τη ρωτάω χωρίς να με νοιάζει ιδιαίτερα αν ξεσπάσει. Ούτως ή άλλως περιμένω το ξέσπασμα της

"Σκέφτομαι πόση ώρα θα μου πάρει να σε δαγκώσω και να πιω όλο το αίμα σου. Να σε σκοτώσω και έπειτα ας πεθάνω κι από δηλητηρίαση..." λέει ήρεμη και χαμογελάω

"Αρκετή μωρό μου. Το αίμα μου ξέρεις γεμίζει πιο γρήγορα από όσο χάνεται..."

"Μάλιστα..." λέει και κάνοντας ένα σάλτο ανεβαίνει πάνω μου. Ειλικρινά θέλω να χωθώ μέσα της ξανά...

"Δε θα με ρωτήσεις τίποτα;" λεω και σκύβει προς το μέρος μου.

"Όπως βλέπεις αποφάσισα να περιμένω από εσένα να μου εξηγήσεις..."

Άντε να της εξηγήσεις τι έχει συμβεί ενώ είναι πάνω μου...

"Δυσκολεύομαι έτσι που κάθεσαι Σερ..."

"Πώς κάθομαι δηλαδή;;" λέει πονηρά και μόλις σηκώνεται το μόριο μου σχηματίζει ορθή γωνία με το σώμα. Εκείνη κάθεται και βυθίζεται αμέσως...

"Θα με πεθάνεις Σκαρ..." ψελλιζω ενώ την νιώθω να με σφίγγει μέσα της.

Ξάφνου την ηρεμία του δάσους σκιζει μια απόκοσμη κραυγή. Ένα ουρλιαχτό που ανήκει στη Τζέιν...

Η Σερ πετάχτηκε από πάνω του και τον κοίταξε τρομαγμένη. Ο Κίαν σηκώθηκε σε δευτερόλεπτα και ντύθηκε. Την τράβηξε πάνω του και τους μετέφερε λίγο παραπέρα από τη ξύλινη καμπίνα.

"Δαίμονες!"Αναφώνησε η Σερ αλλάζοντας σε πανθηρα και ο Κίαν έτρεξε προς το σπίτι.

Μπαίνοντας μέσα αντίκρισε έναν απο αυτούς να την έχει πιεσμένη από το λαιμό. Πριν κινηθεί, προς μεγάλη του έκπληξη, η Σερ έσπασε τα παράθυρα από τη βεράντα και πηδηξε μέσα . Ορμηξε στο δαίμονα που κρατούσε τη Τζέιν και εκείνη έπεσε κάτω αναίσθητη. Η μάχη που άρχισε βρηκε τη Σερ στο πλάι του Κίαν. Όχι επειδή ήταν σωστό μα επειδή δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσει κανέναν να τον αγγίξει. Δε θεωρούσε πρέπον να σκοτωθεί η Τζέιν κατ'αυτόν το τρόπο γι αυτό και την έσωσε. Οι διαφορές που είχε μαζί της ήταν ξεκάθαρα πλέον επί προσωπικού επιπέδου.