Kabanata 15

189K 7.7K 3.8K
                                    

We're halfway to the story! 15 chapters left!💖

xxx

Kabanata 15

"Hey, Winter, won't you even go and say goodbye to him?" Marahang hinaplos ni Ate Summer ang buhok ko pero nanatili akong tulala habang nakahiga sa kama, namumugto ang mata.

"W-What for?" My voice broke.

"A goodluck, atleast say something. He's worried, hindi daw ma-contact ang phone mo kaya tumawag sa akin. He said he'll fly to Mindanao with the troop today and he wanted to atleast hear your voice."

I sniffed, sumulyap ako kay Ate at nakita ko ang concern sa mga mata n'ya dahil sa pag-iyak ko. She assisted me to sit, humawak sa akin kamay at hinanap ang mata ko.

"Talk to him, Win..."

"A-Ayoko." Umiling ako. "I'm afraid I can't get to talk to him again if I d-did that, gusto ko, babalik s'ya rito sa akin na maayos tsaka ako kakausapin. Ayokong sa phone." I cried.

"He'll be safe, Winter." Aniya at hinaplos ang buhok ko.

"H-How can you say that, Ate? He's a soldier and will go to a war! What am I supposed to do? I can't sleep thinking he'll be in trouble! Paano kapag nasugatan s'ya, k-kung mapahamak s'ya? Kung hindi na s'ya b-bumalik sa'kin?"

"That was his task to do, Winter. Wala tayong magagawa, iyon ang trabaho n'ya." Marahang sabi n'ya.

"But he never told me that! We met and we both liked each other and we clicked! Kaya hindi na namin pinatagal ang panliligaw, sinagot ko and now...he's telling me he's a soldier and will go to a war? Kung kailan aalis na s'ya?" I said, hysterical.

"He looks like a strong man to me, Win. He won't get hurt that easily."

"K-Kahit na!" Hinawi ko ang luha ko. "We're together for almost three days pero ganito na? What am I supposed to do?"

"Pray and trust in him," She said softly, calming me down. "I believe he can do it, Win. I really do, why don't you talk to him?"

Umiling ako, kagat-kagat ang labi.

"W-What for? I-Iiwan n'ya rin naman ako. He's my first boyfriend yet he's hurting me like this!"

My sister's phone rang, nagkatinginan kami at nakita kong sumulyap s'ya sa kanyang phone at suminghap. She lifted her phone, showing me the caller and I shook my head.

"A-Ayoko..."

But my sister was persistent, walang pagdadalawang-isip na sinagot n'ya ang tawag at sumulyap sa akin.

"Hey, morning!" She greeted the caller. "Si Winter?"

Nanlaki ang mata ko at umiling sa kanya pero ngumisi lang s'ya sa akin.

"Yeah, she's here. Kakausapin ka na raw." Aniya at inabot sa akin ang phone kaya sumimangot ako pero tumango lang s'ya sa akin.

"It's gonna be alright," She murmured at nanginginig na inabot ko ang telepono at dinala sa tenga ko.

"Winter," A husky, tired voice greeted me. I sniffed, kumuyom ang kamay ko sa kumot at pinakinggan ang boses n'ya.

"Hey, baby..." Bulong n'ya roon. "Come on, talk to me."

Hindi ako kaagad sumagot. Kinagat ko lang ang labi ko at patuloy na umiyak.

"How are you? I missed you." Malumanay nitong sabi.

Heart of DarknessWhere stories live. Discover now