Bittere Levenslessen (Actief)

Hoofdstuk 75

•Bij Zydali vóór de deur•

Na een euforische rit vanaf de Loods, kwam Arslan uit bij het cirkelvormige luxe oprit aan de voorkant van Zydali's huis, waar hij de SUV inparkeerde......

Het tot dan toe opgewekte conversatie met zydali-,die naast hem aan de passagiers zijde zat-, kreeg een totaal andere wending toen hij zijn Samsung S10 ontgrendelde.

In één nanoseconde zweefden alle veelvuldige verzonden berichten van Sarafina, als dwarrelende sneeuwvlokjes op zijn Touchscreen......

Arslan's verstarde blik dwaalde van zijn telefoon naar de zijspiegel, waarin zijn ogen en die van Zydali elkaar kruisten, én vervolgens naar het straatuitzicht, die hem de laatste paar maanden bijzonder vertrouwd was geraakt, maar vandaag toch wel een ongewoon aspect vertoonde.

....Nadat hij Sarafina's noodkreet App-jes inhoudelijk had gelezen, gaf hij Zydali een korte samenvatting....

"Damn! Saar heeft een twist met haar moeder. Khadija wil onze ophanden zijnde verloving saboteren!," mompelde Arslan opgefokt.

Eensklaps ontwaakte bij hem weer de vechtlust voor zijn eigen liefdesgeluk. Met name waarom hij zich opeens zo moederziel alleen bevond in een strijd tussen zijn aanstaande echtgenote en schoonmoeder brak hem parten.

Hoe was het toch mogelijk dat sommigen volwassen ouders bewust over de oprechte gevoelens van hun kinderen heen walsen?

Bestaan er écht overmoedige en onverschillige schoonmoeders, met wie hij zo in het geheel niet verbonden was door banden van bloed, ras of nationaliteit?

Islamitisch gezien had Khadija géén recht van spreken. Cultuur of stam boven de Islam verkiezen is sowieso een No-Go-Area.

Wat had deze zonderlinge gebeurtenis te beduiden? Hoe kon Khadija achter-zijn-rug-om, een Sabab 'Gone Wrong' doen bij de ouders van een andere potentiële huwelijkskandidaat vóór Saar?

Deed ze het express? Of was zij echt zo Evil? Hoe kon ze haar bloedeigen dochter in ruil vóór een huis aan het strand in Marokko weggeven?

Een gevoel van wanhoop dreigde zich van hem meester te maken, maar zijn bewustzijn bleef het antwoord niet schuldig....

...Aha, hij wist het weer, glashelder!

Ondanks dat Khadija 'roet in het eten' dreigde te gooien, kon haar venijnige actie in zijn beleving niets anders dan gulzigheid en pure onmacht voorstellen....

"Zydali...?"

"Ik moet NU naar Saar toe voordat Khadija haar tot het uiterste drijft," zei Arslan vastbesloten.

Alvorens hij de auto kon starten, greep Zydali hem bij de pols.....

"Niet doen 'Broer'! Laat je niet gek maken door Khadija's ondoordachte streken. Zolang Oom Simo en Zęki positief staan tegen jóuw huwelijk met Saar, heeft Khadija geen poot om op te staan. Geloof me á Sahbi, uit de grond van mijn hart: Alstublieft! Laat Saar eerst deze kwestie met haar moeder oplossen!"

"Eindstand draait het niet om de goedkeuring van de ouders, maar de zegening van Allah swt. Immers....Wat de Almachtige bij elkaar brengt, kan niemand scheiden. Kijk maar naar mij en Louysana. Door haar broer Chafik hebben wij velen kostbare jaren verspilt aan zijn rancune jegens mij. En zie hier, ware liefde overwint alles. Vandaag de dag zijn we nog steeds getrouwd, dolverliefd, en gelukkig met ons gezin! Komt goed Bro!," zei Zydali geruststellend.

Arslan schudde alle negatieve gedachten van zich af...

"Misschien heb je ergens wel gelijk. Als Saar en ik Mektab voorbestemd zijn om te trouwen, zal het hoe dan ook geschieden," lispelde hij zachtjes.