Moment of Truth: Confessions

CHAPTER ONE: "Fate"

.

.

.

.

[Demi's POV]

                                 I'm walking down the isle wearing a long white wedding gown. I can hear a wedding song playing. Nakatingin saakin ang lahat ng tao. Nandoon sina Anthony, Sebastian, Charlie at Marco. Nandoon din si Jayson na busy sa kakakuha ng pictures. Everybody is mentioning Jake's name.

Nandoon nga sya at naghihintay sa Altar. Wearing a white tuxedo at kahit sapatos ay white. Nakatalikod sya kaharap ang pari.

Then finally, nakarating narin ako sa tabi nya. He slowly turn to face me and...

"REY?!!"

Tapos may bigla nalang humawak sa mga balikat ko at NAGISING AKO. O__O

"Demi...ano ba? Mahuhuli tayo."

"J-Jake! .." Nayakap ko bigla si Jake.

"...thank God!"

Panaginip lang pala yun. Shit akala ko tunay. >__<

"Bakit?... Bad dreams?"

"Obviously." =___=

Binitiwan ko na si Jake at bumangon na ako para mag-ayos ng sarili ko.

Pumasok muna ako sa C.R...

"Ano naman ang napanaginipan mo?"

Ang tanong ni Jake mula sa kwarto.

"Ahhh...nakalimutan ko na eh."

"Okay... Hihintayin kita sa kitchen, nagluluto kasi ako."

Ilang segundo lang, narinig ko ang kalabog ng pintuan ng kwarto.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

It has been five months now and ever since na naging kami ni Jake, palipat-lipat na ako ng bahay.

Nakakapanibago nga na madalas akong magising nang mukha nya agad ang nakikita ko.

Busy na ako sa college life...

Busy din sa mga productions namin here and abroad...

Busy pa sa pag-manage ng mga business ...

at lalong busy sa aming "secret life". >__O

Pagkatapos ko na mag-bihis, pumunta na ako ng kusina para mag-breakfast. Kumakain na si Jake pagbaba ko.

"Wow, pancakes " umupo ako sa tabi nya as usual. He poured some juice in my glass tapos nakatingin lang sya saakin ng ganito..O__O

"Uhmm..may sasabihin kaba?" Tapos ngumiti sya saakin.

"Wala...masaya lang ako na palagi kang kasama." =)

Nakz naman! >__<

"Ako rin." ^__^

"Malapit na tayong mag-monthsary...saan mo ba gustong pumunta?"

"Ikaw?"

Kahit saan basta yung tayo lang dalawa. >__<