Moment of Truth: Confessions

CHAPTER THREE: "The Escape"

[Rey's POV]

                                   Ngayon, school president naman at band publicist ang kakarerin ko. Minsan naisip ko rin na itigil na ang kahibangan na ito. Naaawa na ako sa sarili ko sa walang sawang pag tugon sa mga pagkukulang nya pero, mahal ko kasi sya sya at kahit ayoko na masaya parin akong maging taga salo nya. Gusto syang hanapin kahit alam kong hindi sya matutuwa kapag makita ako. Basta makita ko lang sya, panatag na ako.

Hay! Naiinis na ako sa nararamdaman ko na to.

I'm so mad at myself

For giving in to what I want, never again

That feeling we felt

We called it love, you called it off

And I never been so mad at myself...

.

.

.

.

.

.

.

.

[Demi's POV]

... I never should have let you in

I needed a hit of something

High for this feeling that they call love

I'm so mad at myself

For giving in to what I want, never again

That feeling we felt

We called it love, you called it off

And I never been so mad at myself...

(Mad at Myself: Issues)

Ayoko nang maging pabigat kay Rey. Hindi ko din gusto na lahat sila ay nag-aalala saakin. Gusto ko lang ngayon ay ang mawala.

Papunta ako ngayon sa bahay ni Jewelle down town. Almost two hours ang drive papunta sakanila. Alam kong matutulungan nya ako. Pero baka maka-istorbo lang ako. May anak na kasi sya ngayon. Yun nga rin ang dahilan kaya wala na akong balita sakanya. Siguro magugulat sya kapag makita ako ngayon.

Nang makarating ako sa house nya, I saw her hanging some laundries sa balcony. Lumabas na ako sa kotse para mapansin naman nya. Napatingin sya pero parang hindi nya ako nakilala.

Tatawagin ko na sana sya nang makita kong natigilan sya at muling napalingon saakin. Unti-unting nanlaki ang mata nya at napabuka ang bibig nya saka...

"Devonne?!!"

Napangiti ako nang tawagin nya ako sa dati kong pangalan.

Napatili sya at tumakbo papasok ng bahay at saka tumatakbong sumalubong saakin sa labas.

"Jewelle..!"

Nagyakapan kaming dalawa. Grabe I really miss her.

Hindi ko na napigilan ang mixed emotions ko at naiyak ako habang yakap sya.

"What's wrong?." Tanong nya habang hinahaplos ang likod ko.

Parang bata ako na humahagulgol habang sya hila-hila ako papasok ng bahay.