Çalan telefona baktım bir süre..
Üzerinde yazan sevgilim yazısına nedense gülümsemiştim.
Demek sevgilisi var, diye düşünmekten alamamıştım kendimi..
"Ben olsam ben de öğretmen adamı kaparım, kız şanslı"
Dediğim şeye güldüm..
Çalmaktan vazgeçen telefon ile duraksadım. Daha sonra ise hızlıca ilerledim.. fakat telefon yine çalmaya başlayınca dayanamayıp açtım.
"Ben y-"
"Neredesin sen? Ne zamandan beri seni arıyorum. Neden açmıyorsun? Yoongi, cevap versene"
Ağzım açık bir şekilde karşı tarafı dinliyorum. Karşı taraftaki ses ise sürekli Yoongi deyip duruyordu. Dayanamayıp telefonu kapattım ve cebime koydum.
Yoongi hoca bunun için azar işitecekti fakat umrumda bile değildi.
Karşı tarafta gördüğüm Yoongi hoca ile gülümsedim. Pastaneden gülümseyerek çıkan Yoongi hoca, telefonunun yokluğunu pek hissetmemişti anlaşılan..
"Hocam!"
Bağırdığım anda karşı tarafımda duran Yoongi hoca etrafa bakmaya başladı. Hızlıca koşarak karşısına geçtim.
"Buradayım"
"Seni dinliyorum"
Cebimdeki telefonu çıkarıp Yoongi hocaya uzattım..
"Telefonunuzu unutmuşsunuz"
"Farkında bile değildim."
"Belli"
"Anlamadım?"
"Bir şey demedim Hocam, görüşmek üzere"
Sadece baş selamıyla onaylayıp ilerledi.. Ben ise onu bir süre izleyip, okula doğru yürüdüm..
"Tanrı'm! O da neydi?"
Gülümsedim. Hayatımda yeni bir sırla okula giriş yaptım.
➕
YOU ARE READING
Teacher || Sope
Fanfiction"Ben bir öğretmen olarak sana öğretemedim ama sen bir öğrenci olarak aşkı çok güzel öğrettin Hoseok" ©daisyoonora
