Bölüm 12

7.7K 223 3
                                    


herkese keyifli okumalar...

bu arada 1K olmuşuz:))

ASLI

Her şey o kadar güzel gidiyordu ki hayatımda... Ta ki o gün gelene kadar... Ömer'i odada alevle öylece bırakıp gitmiştim... İçim acıyor nefes alamıyordum... O odadan nasıl çıktım kendimi nasıl dışarıya attım hatırlamıyorum bile... Canım o kadar çok yanıyordu ki bu yangının nasıl geçeceğini bilmiyordum... Kendimi bir sahil kenarına atıp bir banka oturdum ve kimseyi umursamadan canım çıkana kadar ağladım... Gelen geçen herkes acıyarak yüzüme bakıyordu ama ben kimseyi umursamıyor içli içli ağlıyordum...

Ne kadar süre ağladım bilmiyorum... Ağlayışlarım artık iç çekişlere dönmüştü... Kendimi aldatılmış hissediyordum... Her ne kadar alev olanları anlatsa da o kadına güvenmiyordum...

Telefonuma baktığımda gene Ömer'in aradığını gördüm ve gene meşgule attım... Bu sefer mesaj sesi geldiğinde gene aynı şeyleri yazmıştı...

Aslı lütfen sevgilim her şeyi yanlış anladın açıklamama izin ver lütfen seni seviyorum lütfen...

Gene gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı... Beni asıl üzen bu olanları Ömer'den değil de alevden duymamdı... Ya bu olanlar açığa çıkmasaydı? İşte bunu kendim yediremiyordum... Güven bu hayatta en değer verdiğim şeydi ve Ömer ona olan güvenimi yıkmıştı...

Gözlerimi denize doğru çevirdim ve düşünmeye başladım... Ne yapacaktım? Nasıl bir yol izlemem gerekiyordu? Bilmiyordum... Allah kahretsin ki bilmiyordum... Ne kadar onun yüzünden bu halde olsam da gene onun kollarında teselli bulmak istiyordum... Bu nasıl bir Araf ta kalmışlık bilmiyordum... Tek bildiğim yüreğimin kor alevler gibi yandığıydı...

Artık birazda olsa kendime gelmiş ve bir karar vermiştim... Bu olanları sindirebilmek için bir süre Ömer'le görüşmeyecektim... Tabi bu nasıl başaracaktım onu da bilmiyordum... Tek bildiğim bunu yapmam gerektiğiydi...

**

Eve gelmiştim... Bu halde tekrar işe gidemezdim... Zaten Ömer'i görmek istemiyordum... Tabi kimi kandırıyorsam hale kalbim ona koşup anlattıklarına inanıp ona sıkıca sarılmak istiyordu... O güçlü kollarına sarıp geçti aslı demesini geçti ben senin yanındayım demesini istiyordu... Daha fazla düşünmek istemiyordum... Odama çıkıp banyoya girdim... Küveti doldurdum ve kendimi içine bıraktım... Gözlerimi kapattım ve kafamı arkaya yasladım... Düşünme aslı düşünme ama olmuyordu bu lanet olasıca gözler bana ihanet ediyor kapattığım an onun hayali ve gözleri gözümün önüne geliyordu... Gözyaşlarım durmuyor... Siliyorum ama bir yenisi ben daha yani silmişken gene damlıyordu... Vücudum buruşana, gözlerimdeki yaşlar tükenene kadar ağladım...

**

Kendimi zorlukla küvetten çıkardım ve üzerime rahat bir şeyler giyip yatağıma uzandım... Hiçbir şey yapmak istemiyordum... Ne kimseyi görmek ne de kimseyle konuşmak istemiyordum... Telefonuma baktığımda Ömer'in gene aradığını gördüm ve açmadım... Ama bu sefer de mesaj yollamıştı...

Aslı lütfen konuşalım aşağıda seni bekliyorum ...

Aşağıda mıydı? Hemen mesaj atıp gitmesini onunla görüşmek istemediğimi yazdım...

Ama Ömer pes edecek gibi değildi... Ya aşağıya gelmemi ya da gelmezsem onun yukarıya çıkacağını yazmıştı... Kalbim deli gibi atıyordu... Elimi kalbimin üzerine koyup sakinleşmeye çalıştım... Ama bir süre sonra kapı kırılacak gibi çalınıyordu... Ömer'in sesini duymuştum...

ASLI TUTULMASI (TAMAMLANDI) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin