Perfectly BadGirl

Chapter 28

(Shin's POV)

I removed my sunglasses as I stepped out of our private plane...

Its been three years...since I left Philippines but now I'm here again...

Inilibot ko ang aking paningin sa malawak na bakuran ng aming mansyon.

Wala paring pinag bago.
Ganun parin ito mula ng umalis ako

And here I am foolishly standing, hoping that my parents will come out and hug me tightly...

I shooked my head
Sino ba ang niloloko ko?
They're gone. Forever

Napabuntong hininga ako at inipit sa likod ng tenga ko ang mga takas na buhok dahil sa malakas na hangin na nanggagaling sa eroplanong sinakyan ko na ngayon ay naghahanda nang lumipad ulit.

Yep.Ganun kalawak at kalaki ang bakuran namin para mag kasya ang eroplanong ito.

Tinanaw ko ang papalayong eroplano saka binitbit ang aking maleta at pumasok sa loob ng mansyon

Bumungad sakin ang isang kasambahay yumuko ito sakin na tinanguan ko lang

Bumungad sakin ang parang walang hanggang katahimikan

I can still feel the agony and pain that I felt before I left.

Umakyat ako at tinungo ang aking kwarto tanging ang matinis lamang na tinig ng pagbukas ng pinto Ang tanging naririnig sa buong mansyon

Mas lalo kung naramdaman ang kalungkutan na dapat matagal ko nang Hindi dapat maramdaman dahil masyado nang matagal mula nang mangyari ang trahedyang iyon.

Pumasok ako sa loob ng kwarto saka pinasadahan ng tingin ang kabuuan nito

Still the same. Walang pinagbago.

Mapait na ngiti ang sumilay sa aking labi ng maupo ako sa kama.

At dahan dahan kong ibinagsak ang aking sarili para makahiga

I'm home.

I closed my eyes and a small tear escaped from my eyes. Hindi ko iyon pinahid bagkus ay hinayaan lamang iyon

I thought i wont cry again.

Pinahid ko ang mga luha saking pisngi saka tumayo at nag bihis

Theres no time for me to rest.
I need to see Him.

After changing clothes I decided to go .

Habang nakasakay sa aking asul na sports car hindi ko maiwasang tanungin ang aking sarili kung ...

Matatanggap niya pa ba ko uli?
Galit kaya siya?

Well i think so. Saka maiintindihan ko naman kung galit siya Because if I am him Ill be angry too because i left him without a word

I just hope he'll listen to my explanation thats my only hope.

I drove the car to his mansion.
Habang unti unti kong nakikita ang malaking gate ng mansyon niya parang tinatambol ng sobrang lakas ang puso ko ...

I Parked My car a few meter a way from his mansion.

Lumabas ako ng kotse saka naglakad ng ilang sandali bago ko narating ang gate ng mansyon

Pinindot ko ang door bell at agarang bumukas ang malaking gate

Bumungad sakin ang isang security guard na gulat na gulat na nakita ako

"M-Mrs. Smith" gulat na sabi nito saka ako iginaya papasok

Mrs.Smith...

hindi ko alam pero sumikip ang dibdib ko ng tawagin niya kong Mrs. Smith its been a long time mula ng marinig ko ulit iyon.

I just flash a weak smile at him.

"What are you doing here?"

And that word hit me.
Ano nga bang ginagawa ko dito?
f*ck!.

"Nandyan ba siya?..." Mahinang sambit ko sapat na para ma rinig niya saka ko tinanaw ang mansyon wala parin itong pinagbago halatang alagang- alaga

"A-aahhh" napakunot nuo ako ng Hindi na makatingin sakin ng diretso ang security guard na ito

Naging balisa ito na para bang Hindi alam kong ano ang sasabihin o kung sasabihin ba nito ang kanyang nalalaman

Nilagpasan ko ito ng marealize ko na Hindi ito magsasalita

Akmang pipigilan nito ang ginawa ko ngunit binigyan ko siya ng malamig na tingin na nagpa tiklop sa kanya

Muli akong nag lakad hanggang sa marating ko ang pintuan ng mansyon .Ramdam ko ang presensiya ng security guard na nasa likod ko ngunit Hindi ko ito binigyan ng pansin

Dahil sa akto nito ay mas lalo lamang na ngingibabaw ang kuryosidad ko na malaman kung ano ang nasa loob ng mansyon

Bumilis ang takbo ng puso ko ng pinihit ko pabukas ang pinto

Wala akong makita na kahit ano sa loob ng sala tahimik ang buong mansyon

Tahimik akong pumasok at matalim na tiningnan ang security guard upang Balaan itong wag nang magtangkang pumasok sa loob ng mansyon bago ko Sinara ang pinto

Mabilis ang tibok ng puso ko ng umakyat ako sa ikalawang palapag ng pinto natatawa ako sa sarili ko dahil ramdam na ramdam ko ang pagiging pamilyar ng mga bagay na nakikita ko

Mapait akong napangiti ng pumasok sa isip ko ang mga ala ala ko nuong nandito pa ko

Tumama ang tingin ko sa kwarto ko noon ngunit napakunot nuo ako dahil may malaking kandado ang hawakan ng pinto nito na para bang pinagbabawalan ang sino man na pumasok rito

Bakit may ganito dito?

Iwinaglit ko ang mga ideyang pumapasok sa isip ko saka muling naglakad at huminto sa tapat ng pinto niya.

Mas lalong kumabog ang puso ko ng hawakan ko ang siradora ng pinto

Marahas akong bumuntong hininga saka lakas loob na binuksan ang pinto ...

And the scene I saw broke my heart.

What the f*ck?

Wala sa sariling napa atras ako.kumuyom ng kusa ang aking mga kamao at mas lalong lumamig ang aking mga mata ...

Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko...

It was Sage and Ella kissing each other ...

And the sight of them feels like my heart is being stabbed a million times...

Muli akong napa atras but that was a wrong move.

Napatigil ang dalawa sa ginagawa ng mga ito dahil sa nasagi Kong vase na lumikha ng malakas na tunog

Gulat na gulat ang muka ni Ella na para bang naka kita ng multo

And Sage...

I can't see any emotion from his face.

At ang sunod na sinabi nito ay naging dahilan kung bakit na estatwa ako sa aking kinatatayuan.

"Who the f*ck are you!?"

And that time all I want to do is to run... But I can't...