Gece | Texting

0.8

Nerden başlayacağımı ve nasıl anlatacağımı düşünüyordum. Uzun zamandır kimseye bunu anlatmamıştım. Bilinmeyen, kötü biri olabilirdi. Veya benden alacağı lafları okula yayıp bana zor günler yaşatmaya çalışan biri olabilirdi. Ama bunların hiçbiri umurumda değildi. Çünkü şu an tek yapmak istediğim Mete olayını asıl şekilde anlatmaktı.

"Şu an anlatacağım şey sadece bilmeni hak ettiğini düşündüğüm için. Yoksa Mete umurumda bile değil."

Ortamı gerdiğimi hissediyordum.

"Onunla ilk tanıştığımızda sıradan biriydi. Fakat sonradan iyi biri olduğunu gösterdi. Güvenimi kazandı. O zamanlar da en azından insanlara daha kolay güvenebiliyordum."

Şiddetini arttıran yağmur üstümüze daha hızlı şekilde vuruyordu.

"İlk kez bir erkeğe bu kadar güven besliyordum. Yanımdaydı. Hem de hep. Kimsenin bilmediği şeyleri biliyordu. Ailemi biliyordu, olmayan ailemi.."

İç çektim ve dolan gözlerimi yaş akmaması için kapattım.

"Güzel giden bir ilişkimiz vardı. Asla bana dokunmaya çalışmamıştı. Ta ki o güne kadar."

Bilinmeyenin iç çekiş sesini duyduğumda gerildiğini anlamıştım.

"Her şeyin olduğu o gün. Mete ilk kez bana dokunmaya kalkmıştı. Ki ben sarılırken bile kıyamazdım ona. Beni arka bahçeye çağırmıştı, kimsenin olmadığı bir yere. İlk önce garipsemiştim fakat Mete'ye o kadar çok güveniyordum ki asla yanlış bir şey düşünmemiştim."

Sesim titrediğinde gözümden bir damla yaş aktı.

"İlk önce bana normal yaklaşıp sarıldığında sonrasında beni duvara yaslayıp öpmeye çalışmıştı. Ki istediğini yapmıştı da. Onu itmeye kalktığım sıra da bana dokunmuştu. Üst bedenimi hareket ettiremiyordum resmen ve.."

Hıçkırığım lafımı bölmüştü. Bu kadar zorlanacağımı düşünmemiştim fakat boğazımı biri sıkıyormuş gibi hissediyordum. Kendimi zorlamayı bırakıp göz yaşlarımın akmasına izin verdim. Bilinmeyenin ne yaptığından haberim yoktu. Ama onun da kendini sıktığı kesindi.

"Ve sonunda onu kendimden itip uzaklaştırmayı başarmıştım. Ağlamaya çoktan başlamıştım. Neden böyle bir şeyi yaptığını sorduğumda sevgisini bahane edip dayanamadığını söylemişti. Oysa ki benim bildiğim sevgi aslında dokunamamaktı.."

Elime aldığım taşı asfalta fırlatarak içime dolan siniri biraz da olsa atmaya çalıştım.

"Koşarak yanından gittim. Ona göre normal olabilirdi. Belki sana da.. fakat bunlar benim için iğrenç şeylerdi. Sevdiğin insana sarılabilirsin, yanağına öpücük kondurabilirsin, elini tutabilirsin. Fakat bunların ilerisi çok berbat şeyler benim için. Çünkü o zaman sevgiden çıkıyordu o şey. Asıl sevgi dokunamamaktı bence."

Göz yaşlarımı sildiğimde daha sakin hissediyordum.

"Benim tanıdığım ya da tanıdığımı sandığım Mete bunu yapmazdı. Ben onu böyle tanımamıştım.2 gün boyunca onunla asla konuşmadım. Sadece düşündüm. Ve ben tanımadığım birini sevdiğimi sandığımı fark ettim. Ve o 2 günün sonunda ayrıldım ondan. Fakat asıl olay ondan sonra oldu."

Bilinçsizce sıktığım ellerim acımaya başlamıştı. Gözümde ki son yaş da aktığında derin bir nefes alarak devam ettim.

"Ayrıldığım günün akşamında ben evde her zaman ki gibi tektim. Evin zili çaldığında babam sanarak kapıyı açtım fakat karşımda Mete duruyordu. Gülümsedi ve sonrasında yüzsüzce bana sarılmaya çalıştı. Onu ittim ve o sıra da konuşmaya başladı. Yaptığı şeyin elinde olmadığını ve onu affetmemi istediğini söyledi. Bunu tabii ki kabul etmedim. Çünkü artık Mete'ye baktığımda karşımda eski Mete durmuyordu. Belki de hep böyleydi ama ben sevdiğimden dolayı bu yüzünü görmüyordum. Kapıyı kapatacağım sıra da ayağını kapının arasına koyarak beni engelledi. Ona bağırmaya başladığım sıra da beni kendisine çekti."