His Greatest Downfall

CHAPTER 19

Chapter 19

Para kang pringles, once you pop, you can't stop. I missed you, Love.

"Kaya naman pala nagkakamatis ang kutis ni madam!"

Mabilis kong itinago ang cellphone ko nang bigla dumungaw si Marga. Muntik pa kaming magkauntugan dahil nasa uluhan ko lang pala siya't nagbabasa ng text sa 'kin ni Sid!

"Bruha ka!" bulalas ko.

Nasa mini-forest kami at naghihintay ng ibang mga signatories para sa clearance namin. Patapos na ang semester kaya't abala ang lahat sa patungo't parito kakapapirma ng clearances.

"Sus! Ang damot mo pagdating kay Fafa Sid. Nakikikilig na nga lang ako sa love life n'yo, pinagdadamot mo pa!"

Inirapan ko siya. Ugali niya talaga magbasa ng mga mensahe sa cellphone ko. Minsan nga mas nauuna pa siyang magbasa. Kunwari hinihiram niya kasi makiki-text lang, 'yon pala nakikibasa na ng inbox ko! Malala pa minsan dahil nag-te-text pa ng kahalayan kay Sid!

Hinding-hindi ko makakalimutan 'yung tinext niya minsan kay Sid na, I missed your lips at I missed hugging you. Kaya magmula noon ay hindi ko na siya pinapahiram ng cellphone ko kahit anong gawin niyang palusot. Buti na lang at simpleng marupok din 'yung boyfriend ko kaya hindi niya napansing mahalay ang mga texts para sa kanya.

"Bakit hindi ka na lang kasi mag-jowa na rin para kiligin ka? Hindi 'yung pinag-ti-tripan mo kami ni Dela Vega."

"Ang problema kasi, ako lang ang nagpapakilig, hindi ako pinapakilig! Hmp!"

"Matuto ka kasing magpakipot para kikiligin ka rin kapag nag-effort 'yung tao sa 'yo."

"Ang tanong, mag-e-effort ba? Hay naku, huwag mo na akong pangaralan, besh. Kung walang magkakagusto sa 'kin, pake ko? Hindi naman mga boys ang nag-po-produce ng oxygen sa mundo. Kaya mabubuhay ako kahit wala sila!"

Maarte niyang pinagkrus ang kanyang hita. Napailing ako.

"Pero maiba tayo, ano'ng balak mo sa third monthsary n'yo ni Fafa Sid? Sosorpresahin mo ba siya?"

Natigilan ako nang maalalang March 28 na pala bukas. It's our third month of being official. Kaybilis ng takbo ng panahon. Sa loob ng tatlong buwan na iyon ay wala akong maalalang nagkaroon kami ng malalim na away. Sid has always been very thoughtful and understanding. Kahit na naging abala siya sa pag-comply ng mga requirements para sa graduation niya ay hindi pa rin niya nakakalimutang maglaan ng oras para sa 'kin. In fact, he's been extra sweet and caring.

He'll be graduating tomorrow. Kasabay niya ang tatlo niyang kaibigan na sina Levi, Elliot, at Theo. Kami naman ni Marga ay isang taon pang magbubuklat ng mga libro bago matanggap ang diploma.

Pumangalambaba ako sa ibabaw ng sementong lamesa. Ano nga ba? Wala akong maisip.Hindi naman kasi ako talaga nagbibigay ng regalo. Ayaw ni Sid na gumagastos ako. Alam niyang sakto lang sa pangangailangan ko ang allowance ko kaya't ayaw na ayaw niyang binibilhan ko siya ng anumang gamit.

"The best gift for me is when you said yes. Ikaw ang kailangan ko, Love. Hindi ang mga materyal na bagay."

Natatandaan ko iyong sinabi niya noong first monthsary namin. Tinipid ko kasi ang baon ko noon para lang makapag-ipon at maibili siya ng regalo. Nalaman niya iyon kaya't pinagsabihan niya ako.

"Alam ko na!"

Pumitik sa ere si Marga.

"Bakit hindi mo na lang siya gawan ng banner para sa graduation niya bukas? Yung may background na kalapati at puting mga ulap—aray, besh!"