Mate?

4.3K 185 42
                                    

Μέριλυνς POV

Ξύπνησα με έναν τρελό πονοκέφαλο.Το χειρότερο ξυπνητήρι που θα μπορούσε να έχει κάποιος είναι τα σφυρίγματα λύκων.Κάθε πρωί με ξυπνάνε με αυτόν τον τρόπο , τον οποίο μισώ...

Είμαι ευγνώμον στην οικογένεια που με προσέχει από τότε που πέθαναν οι γονείς μου και με έσωσαν από εκείνα τα τέρατα που σε πολύ λίγο θα σκότωναν και εμένα,αφού πρώτα βέβαια είχαν σκοτώσει όλη μου την οικογένεια...

Βγαίνω από το δωμάτιο μου και κατευθύνομαι προς την κουζίνα .Η ώρα είναι μόλις δέκα,άρα όλοι τους έχουν πάει για κυνήγι.Μένουμε σε ένα σπίτι στο δάσος και ο μόνος τρόπος για να τραφούμε είναι το κυνήγι.Εγώ,εφόσον είμαι άνθρωπος και δεν έχω καμία σχέση με λυκανθρώπους, δεν μπορώ να κυνηγήσω ή να τρέξω γρήγορα,άρα μένω σπίτι...

Αν έμενα στην πόλη και αν ζούσαν οι γονείς μου,τώρα θα πήγαινα τρίτη λυκείου και σε πολύ λίγο καιρό θα πήγαινα στο πανεπιστήμιο.Όλα μου τα όνειρα καταστράφηκαν εκείνη την μέρα...

Ακόμα θυμάμαι τους ανθρώπους που μπήκαν στο σπίτι.Δεν κρατούσαν όπλα καθώς ήταν από μόνοι τους πολύ ισχυροί.Μεταμορφώθηκαν σε λύκοι μπροστά στα μάτια μου και όρμησαν στους γονείς μου.Δεν μπορώ να ξεχάσω τα τελευταία λόγια της μητέρας μου "Είσαι κάτι πολύ ισχυρό το οποίο αν μαθευτεί μπορεί να σε σκοτώσει" και ύστερα από τα λόγια της έπεσε κάτω νεκρή...

Τότε μπήκαν μέσα στο σπίτι οι Μπρουκς, η οικογένεια λυκανθρώπων που με προσέχει τόσα χρόνια και σκότωσε τους δολοφόνους των γονιών μου και από τότε με έχουν υπό την προστασία τους.

[....]

Κάθομαι εδώ και λίγη ώρα και χαζεύω στην τηλεόραση.Οι ώρες περνάνε και αρχίζω να ανησυχώ που δεν έχει έρθει κανένας στο σπίτι ακόμη.Συνήθως τους παίρνει το πολύ μία ώρα για να πιάσουν κάτι  και τώρα έχουν περάσει τρεις.

Ξαφνικά,από τις σκέψεις μου με βγάζει ο ήχος της πόρτας και επιτέλους μπήκαν όλοι τους στο σπίτι.Η Ρόζα, η  μητέρα μου, ο Ίθαν , ο  πατέρας μου και ο Άλεξ ο αδερφός μου...

Πρώτη φορά τους βλέπω να μπαίνουν στο σπίτι με όχι και τόσο χαρούμενες εκφράσεις και η αλήθεια είναι πως αρχίζω να ανησυχώ...

"Τι έγινε;"Ρώτησα 

"Μέριλιν έχουμε να σου πούμε κάτι"Μου είπε σοβαρά η Ρόζα, κάτι που με τρομάζει, γιατί η Ρόζα δεν είναι ποτέ σοβαρή

"Τι είναι;"

"Κάθισε και θα σου πούμε"Είπε ο Ίθαν

Αφού έκατσα στον έναν καναπέ και δίπλα μου ήρθε ο Άλεξ. Στον απέναντι καναπέ έκατσαν οι γονείς μου και άρχισαν να μου εξηγούν τι ήθελαν να μου πουν...

My Alpha MateWhere stories live. Discover now