Pierwszy wiatr - historie nieznane

6. The Story of My Life (cz. V) Last Story

Witajcie!

Oto dziś wlatuje ostatnia część prologu do opowiadania "Different Life". Wiem, że ostatnie dwie części były NAPRAWDĘ długie, ale uwierzcie, że to już i tak skróciłam, a chciałam przedstawić akcję sprzed opowiadania dość dokładnie. Do całej tej roboty wyjątkowo natchnął mnie Adam Mickiewicz dzięki "Panu Tadeuszowi", a prolog uznałam za doskonałą okazję do napisania czegoś z rozmachem, co mi się przyda. Mam nadzieję, że mimo wszystko zainteresuje Was zakończenie i zechcecie zerknąć do właściwego opowiadania. Zapewne jutro i tak pojawi się notka zbierająca wszystko do kupy. Zapraszam!

Last Story

I Cześć!

To znowu ja.

Uciekam. Czas mnie gna.

Jestem u kresu dnia.

II Setny dzień wybił. Trzy miesiące

tułam się w cieniu po lasach.

Budząc demony spokojnie śpiące,

wodząc myślami po starych czasach.

III Jak to jest być wrogiem ludu?

Widzieć swoją twarz na słupach?

Modlić się i liczyć cudu,

który nie ma twarzy trupa.

IV Zaczęłam zostawiać ślady,

przestałam się już ukrywać.

Wróciłam do Stanów, gdzie stare zasady

zdawały się wszystkim sen z powiek zmywać.

V Musiałam odkryć, skąd tyle o mnie wiedzą.

Za późno zrozumiałam, że to pułapka.

Cynk dla telewizji był zwykłą przykrywką.

Wiedziałam, że dziełem Amandy była cała szopka,

a moje zdjęcia w mediach - jedynie pożywka

VI Dale - dziennikarz, chciał mi pomóc uciec po cichu.

ale niestety się nie udało.

Udawając, trzymałam mężczyznę w szachu,

a całe biuro się mi przyglądało.

VII Nagle odezwały się telefony gapiów.

Dzwoniono do mnie przez obywatela.

Dale odebrał wbrew możliwościom więźniów

i naraz zapytał: - Znasz jakiegoś Michaela?

VIII Drużyna cały czas mnie szukała,

a ja usilnie starałam się ich w to nie mieszać.

Dotychczas im się wymykałam,

choć trudno było się z samotnością zmierzać.

IX Obudził mnie wielki huk w samolocie,

jak się okazało naszym centrum dowodzenia.

Michael mi wytłumaczył przy pierwszym głowy zawrocie,