Angel in Disguise

Chapter 59 (10/24/14)

Chapter 59

 

[Jake’s POV]

 

 

“Welcome home,” naka-ngiting sabi ko kay Dionne pagkarating na pagkarating namin sa condo unit namin.

            “Woooow! Na-miss ko ‘to!” dali-dali namang nag tungo si Dionne sa sofa at humilata rito. “Na-miss ko umupo at humiga rito! Na-miss ko ang bawat sulok ng bahay na ‘to!” dagdag pa niya.

            Natatawa-tawa na lang ako na naiiling-iling habang tinitignan ko si Dionne.

            Pinayagan na kami ni ninong na umalis ng ospital. Sabi niya, sa ngayon, stable pa naman si Dionne. Tinuruan na rin niya ako ng mga pwede kong gawin kung sakaling atakihin si Dionne. Lalo na’t next week, pareho kaming babyahe dalawa.

            Tinabihan ko siya sa sofa at niyakap ng mahigpit na mahigpit.

            “Dionne..”

            “Hmmm?”

            “Maligo ka na. Ang baho mo na,” sabi ko sa kanya habang hinahalikan ko ang buhok niya.

            “Ang sama mo! Eto na maliligo na ako!”

            “Oo nga maligo ka na. Kadiri ka na,” bulong ko ulit sa kanya pero hindi ko pa rin tinatanggal ang mga braso ko sa pagkakayakap sa kanya ng mahigpit.

            “Paano ako makakatayo kung nakayakap ka sa’kin?”

            Nginitian ko siya pero hindi ko pa rin siya pinakawalan.

            “On the second thought, titiisin ko na lang ang amoy mo. Payakap muna.”

            Hinayaan lang ako ni Dionne na yakapin siya. Nakita kong ngumiti siya at bigla-bigla ay niyakap din niya ako ng mahigpit.

            Napapikit na lang ako.

            Ayokong bitiwan si Dionne. Ayokong humiwalay sa kanya. Nawawala ang pangamba sa dibdib ko kada mararamdaman ko ang pag hinga niya. Napapanatag ako kada nakikita kong dumidilat ang mga mata niya.

            Nung nasa ospital kami, halos hindi ako makatulog kada binabantayan ko si Dionne. Naka-tingin lang ako sa kanya at pinapanood ang pag taas-baba ng kanyang dibdib na senyales na humihinga siya. Kada umaga, lagi kong inaabanggan ang pag mulat ng mata niya. May mga pagkakataon pa nga na pag na l-late ng gising si Dionne, grabe na ang kabang nararamdaman ko.

            Dumilat ako at pinagmasdan ang mukha niya.

            Siya na ata ang pinaka magandang babae na nakilala ko.

            Alam ko, the moment that I saw her, I found her really attractive. At ngayon lang ako nanghinayang ng husto sa mga nasayang kong panahon dahil sa pagiging in denial ko sa nararamdaman ko sa kanya.

            Kung nung unang beses pa lang sana na tumibok ang puso ko sa kanya, pinakinggan ko na agad ‘to, hindi sana ako nanghihinayang ng husto sa mga panahong nagdaan na sana ginawan ko nang magagandang alaala kasama siya.

            Hinawi ko ang ilang hibla ng buhok na tumatakip sa mata niya. Napatingin naman siya sa akin at nginitian niya ako.

            “I love you,” bulong niya sa’kin.