အပိုင်း။၁၄။

14K 1.8K 131
                                    

###ကားပေါ်ဆွဲတင်လာကာ
ဘာမှမပြောပဲ
ခေါ်လာသော
ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံးက
တိတ်ဆိတ်လို့ နေခဲ့သည်။
...
...
ကား၏အရှေ့ခန်းထဲ
ACရဲ့အေးမြမူ့က
ထိုင်နေသူနစ်ယောက်ထဲက
တယောက်ကို ပိုအေးစက်အောင်
ပြုနေ့သည့်အလား...၊

သူလေး၏ပုံစံကလည်း
သတ်မိန့်ပေးခံရမည်ကို
ကြောက်နေသည့်ရာဇဝတ်သား
ကဲ့သို့..ကြောက်ရွံနေခဲ့သည်။##

*မင်း ငါ့ကိုဘယ်လိုမြင်လဲ
Xiao zhan *

^^မေးခွန်းကြောင့်သူ၏
ကိုယ်သည်အသင့်အနေထား
ကဲသို့.....^^

*ငါ.....ငါ*

*ရဲရဲပြောပါ
မင်းငါ့ကိုရွံသွားတယ်ဟုတ်၊*

*အဲ့လိုမဟုတ်,..*

*ငါသိပါတယ်
ဒါကြောင့် လည်း
မင်းငါ့ကိုရှောင်နေတာ
မဟုတ်လား။
...
မင်းပြောခဲ့သလို
မင်းအဲ့ဒီလိုအချစ်တွေကို
မုန်းခဲ့တာမဟုတ်လား။*

*မဟုတ်ဘူး....
ငါအရင်ကအဲ့လိုတွေ
ပြောခဲ့တာ အနိုင်ယူချင်စိတ်
တစ်ခုနဲ့ပါ၊
အခု..အခုက
ငါမျက်နာပူသလို..၊
ရှက်နေသလိုနဲ့
ငါမင်းနဲ့ရင်မဆိုင်ချင်သေးလိုပါ၊
..
ငါ...တခုပြောကြည့်
လို့ရမလား WangYiBo*

*ပြောလေ*

*ငါတို့က
ဟိုး..ငယ်ငယ်လေးထဲက
ပေါင်းလာတဲ့သူငယ်ချင်းတွေ
မို့..မင်းငါ့ကိုသံယောဇဉ်ပိုနေသလို
လည်းဖြစ်နေနိုင်တယ်လို့ငါတွေး
မိလို့...
အဲ့တာက
အချစ်မဟုတ်ရင်လည်း
မဟုတ်လောက်ဘူးလေနော်၊*

*Hk အဲ့ဒါလား*

^^လေသံအေးအေးနဲ့
တရားချနေသူလေးကို
ကြည့်ပြီး တချက်ရီမိသွားသည်။^^

*အဲ့လိုထင်တာ
မင်းကြီးပဲမဟုတ်ဘူး၊
ငါလည်းအရင်ကအဲ့ဒီလို
များလားဆိုပြီး အဖြေရှာခဲ့ဖူးတယ်၊
ဒါပေမယ့်
..
ချစ်နေတာကတော့
တကယ်ပဲ
အဖြေက..ငါမင်းကိုချစ်နေတာပဲတဲ့
..
..
..
မင်းငါ့ကိုပြန်ချစ်လို့မရဘူးလား
Xiao Zhan*

*........*

*အသံတောင်မထွက်တော့ပါလား*

*...............*

ရုတ်တရက်ကြီး
ဆွဲဖက်လာသောသူ...။

*ဟင်!!!!
အဲ့..အဲ့လိုမလုပ်....*

ကြိုးမဲ့ချည်တိုင်(Completed) Where stories live. Discover now